Szukaj

Natalie uśmiechnęła się pod nosem i obserwowała poczynania chłopaka.
- Grasz na pianinie? - spytała po chwili, zsuwając się z parapetu.
Stanęła obok Ravena i spojrzała na niego wyczekująco.

(ok^^ ...

Natalie przyglądała mu się uważnie. Po chwili nachyliła się nad nim i pocałowała go w policzek.
- Zadowolony?

- Hmm.. powiedzmy, że Ci wierzę.. - powiedziała z powagą, ale ledwo powstrzymywała śmiech.
W końcu uśmiechnęła się do niego, a w jej policzkach ukazały się charakterystyczne dołeczki.

Spojrzała w jego oczy.
- Bardzo dobrze mi się spędza z Tobą czas, ale ja jestem Puchonką, a Ty Ślizgonem. To takie... dziwne.

Przeniosła wzrok na Ravena.
- Pewnie został już obalony... - westchnęła. - Ale z pewnością walczył dzielnie. - uśmiechnęła się lekko.

Przestała grać, gdy melodia dobiegła do końca. Spojrzała na Ravena, nic nie mówiąc. Odniosła wrażenie, że słowa są tu raczej zbędne.
Wstała od pianina i skuliła się na parapecie. Wpatrywała się w wid ...

Instrumenty komponowały się idealnie. Na ustach Natalie mimowolnie zagościł uśmiech. Grała jak natchniona. Wlewała całe serce w każdy dźwięk. Nadal nie otwierała oczu, by nic ją nie rozpraszało.
Flet ...

- Myślę, że 'Dla Elizy' będzie w sam raz. - powiedziała po chwili. Ułożyła swoje smukłe palce na odpowiednich klawiszach. Delikatnie przymknęła oczy i zaczęła grać. Znała poszczególne dźwięki tak dobr ...

Natalie przyglądała się przez chwilę Raven'owi.
- Tak, jestem za. - usiadła przy pianinie i położyła ręce na klawiszach. - Jaki utwór gramy? - spytała, nie odrywając wzroku od białych, podłużnych czę ...

Natalie weszła do sali. Spojrzała na Ravena i uśmiechnęła się szelmowsko. Zdjęła płachtę z pianina.
- No to jesteśmy na miejscu.

- W pustej klasie było pianino przykryte pod płachtą. Może ktoś umyślnie je ukrył, ale jest całkiem sprawne. - oznajmiła.
Zarumieniła się lekko, słysząc uwagę o swoim wyglądzie.
- Dziękuję.
- Chodź ...

Natalie zaczęła schodzić po schodach. Wyglądała uroczo. Miała na twarzy delikatny uśmiech. Ubiór był idealnie skomponowany z jej urodą.
- Cześć. - przywitała Ravena. - Przepraszam za spóźnienie.

Brnęła przez zaspy śnieżne, aż w końcu dotarła na polaną. Wyglądała dość znajomo, a więc musiała tu już kiedyś przez przypadek zajrzeć. Oparła się o pobliskie drzewo i pogrążyła w zamyśleniu.

- Trudny wybór. Tutaj nie chodzi o same zainteresowania. Trzeba to połączyć z tym, co jest przydatne. - uśmiechnęła się do niego. Narzuciła na głowę kaptur, by uchronić się od wiatru. Przymknęła oczy.

kosmos