Szukaj

- Jak na razie masz szansę, żeby się czegoś dowiedzieć, ale taką minimalną. - zaśmiała się krótko. - A poznałeś tak wiele osób, że takie wnioski wyciągasz? - spytała po chwili. - Z tego co mówiłeś, je ...

- Może tak, zobaczymy. Jeśli to nie jest puste wymachiwanie rękoma i nogami to czemu nie. - napiła się piwa. Nie odpowiedziała na pytanie dotyczące swoich pasji. Zdecydowanie nie lubiła mówić o sobie. ...

- Mnie wystarcza różdżka i słowa. - powiedziała po dłuższej chwili milczenia. - Ale swoją drogą, przydatna taka pasja. - przyznała, patrząc na niego przelotnie. Upiła łyk piwa z kufla.

- Karate? - skrzywiła się nieznacznie. - Ta mugolska sztuka walki, która ma im zastąpić różdżki? - prychnęła, obracając w dłoniach kufel.
Podchodziła sceptycznie do takich kwestii.

Spojrzała uważnie na tabliczkę.
- Nie wiem, może jakaś zagadka. To jest japoński? - spytała, przenosząc wzrok na chłopaka. - Lubię zagadki i tajemnice, ale... prawdziwą niewiadomą jest dla mnie człow ...

Skinęła głową w podzięce za piwo po czym usiadła przy stoliku. Uśmiechnęła się pod nosem, słysząc jego słowa.
- Raczej nie. Nie ciągnie mnie do odkrywania swoich zdolności. Możliwe, że gdzieś tam głę ...

- Ale banał. - zaśmiała się. - Mam dzisiaj dobry dzień, dlatego pozwolę Ci to nadrobić przy piwie kremowym. - odpowiedziała po czym skierowała się w stronę drzwi. - Wykorzystaj swój czar, skoro mówisz ...

Oderwała wzrok od sygnetu.
- Pamiątka rodzinna... - powtórzyła jego słowa. - Ja nie posiadam takich rzeczy. Jakoś nigdy mnie to nie interesowało, a rodzice też nie wykazywali inicjatywy, by wręczać m ...

Juliette podeszła do niego i zerknęła na sygnet.
- A cóż to? - spytała, z kamiennym wyrazem twarzy. Nie chciała okazywać jakiegokolwiek zainteresowania. Spojrzała przelotnie w oczy chłopaka.

- Moje ironiczne docinki to miód na serce. Nie pozbawiaj mnie tego. - powiedziała pół żartem pół serio. - Pięknie? - zmarszczyła czoło. - To pojęcie względne. W moim przypadku nie ma odzwierciedlenia ...

- Całe moje życie jest przepełnione brudami. - uśmiechnęła się niewinnie. - Oczywiście, że liczę na to, że Cię oswoję. To jest mój nadrzędny cel, powiedziałabym nawet, że życiowy. - dodała z nieznaczn ...

Skrzyżowała ręce na piersiach, patrząc na niego spode łba.
- A ja chciałam mieć oswojonego wilka. - skwitowała z udawanym oburzeniem. - Mówisz, że moje jakieś drastyczne wspomnienia z dzieciństwa... ...

- Wilk. - uśmiechnęła się szerzej. - W takim razie zostajesz mianowany na mojego zwierzaka. - pogłaskała go po sierści. - Może mnie gdzieś podwieziesz? - uniosła pytająco brew.

Ożywiła się trochę.
- Jestem za. Zamień się od razu, jestem w kiepska w zgadywaniu, a nie chciałbyś usłyszeć, o jakie zwierzęta mogę Cię posądzać. - uśmiechnęła się uroczo. Zsunęła się z parapetu i s ...

- Nie wiem. Trudne pytanie. Może sprecyzuj. - powiedziała, patrząc na niego. Okazało się, że pierwsze wrażenie czasami bywa mylne. Arthur wcale nie był takim lalusiem, za jakiego go miała na początku. ...