Wielka Sala

Prefekt Naczelny

Nie chce, to nie, nie będę jej wypchała na siłę, pomyślała i sama zjadła kawałek bloku który ukroiła dla Andrei.
- Wybacz, już po raz drugi! Po prostu nie umiałam się powstrzymać. A poza tym na stole Krukonów już nie ma... wszyscy tak kochają ten przysmak, że strasznie szybko schodzi - westchnęła. Odpowiedziała tym samym również na pytanie blondynki. Jak jej było? A, Angie. I tak będzie ją nazwała Blondi.

Uczeń Slytherinu

- Nie uważam się za ideał, bo nie ma świecie ideałów. Jeśli jednak Ty widziałaś, to mi pokaż. Ciekawe doświadczenie - odparła Viv.
- Możesz jeść, przecież Ci nie bronię - wywróciła oczami. - Jednak następnym razem mogłabyś uważać. Ten Ci wybaczam - dodała.
Szybko zrobiła sobie kanapkę. Zaczęła ją jeść.
- Możecie przestać na siebie naskakiwać? - zwróciła się do dziewczyn. - Chciałabym w spokoju zjeść kolację - powiedziała.

Uczeń Slytherinu

- Nie no, spoko. Rozumiem twoje łakomstwo, w końcu to blok czekoladowy - uśmiechnęła się, ale tym razem życzliwie, stwierdzając, że tak chociaż nie będzie musiała słuchać ich mądrych stwierdzeń. A zresztą każdy miał jakiś fetysz.
- Dobra, dobra Andy! Mogę tak do ciebie mówić co? - zaśmiała się - wiesz co, a ja się już najadłam... a może po prostu straciłam apetyt... - spojrzała ukradkiem na Viv - aaa, obojętne, jakby co to w nocy skoczę do kuchni - dodała ciszej w kierunku ślizgonki.

Prefekt Naczelny

- Dziękuję ci, o łaskawco - ukłoniła się na tyle, ile pozwalała jej aktualna pozycja i trzymane jedzenie.
Przewróciła oczami, słysząc słowa Blondi. Już jej się znudziło powtarzanie w kółko tego samego. Rozumiała, że Ślizgoni są po prostu głupsi od Kruknów, ale żaby aż tak?
- Ach, czuję taka się zrozumiana - znowu się uśmiechnęła.

Uczeń Ravenclawu

- To bardzo niegrzeczne wymykać się w nocy do kuchni, na miarę ślizgonów- powiedziała Vivien kiwając głową, udając zachwyt- Jak będę chciała pokazać to co ty- powiedziała pokazując okolice dekoltu blondynki- To nie będę szukać takich skąpych ubrań, po prostu przyjdę nago.
Viv ugryzła kolejny kawałek jabłka.
- Widać, że dla ciebie nie liczy się inteligencja- powiedziała uśmiechając się sztucznie, kiedy patrzyła na jej zachowanie.
Zwróciła się w kierunku Andy.
- Nie mówię, że ideały istnieją, tylko, że niektórzy- powiedziała patrząc na blondynkę- Za takich się uważają- dodała, wywracając oczami- Już rozumiesz?- zapytała udając troskę.

Uczeń Slytherinu

- Oj nie, wybacz, ale tylko krukoni są na tyle mądrzy, aby Cię zrozumieć. Ja niestety należę do grupy ślizgonów, tych tępych ludzi uczących się w Hogwarcie - powiedziała z sarkazmem. - Dobrze, że niektórzy krukoni zachowują się normalnie, a nie wywyższają tym, że należą do Ravenclawu i musza być mądrzy - odpowiedziała.
- Zaraz... jest takie mądre powiedzenie. Nigdy nie oceniaj po opakowaniu, czyż nie tak? Ale najwyraźniej do takich mądrali jak Ty to nie dociera - prychnęła.

Uczeń Slytherinu

- Wyobrażam sobie... no cóż, może i nie mogę się dogadać z niektórymi osobami, ale są takie, z którymi mam wspólny język. - dopiła swój sok - Interesująco było was poznać, ale musicie mi wybaczyć to, że już was opuszczę. - podniosła się z ławki, poprawiając kosmyki włosów, które zasłaniały jej za bardzo twarz. - Miejmy nadzieję, że nasze kolejne spotkanie będzie owocniejsze niż dzisiejsze. Na razie, laski. Do zobaczenia we wspólnym Andy - ruszyła w kierunku drzwi wyjściowych z Wielkiej Sali, w myślach śmiejąc się z dnia, który powoli już się jej kończył.

Uczeń Ravenclawu

Vivien patrzyła na dziewczynę, która odchodziła od stołu śmiejąc się po drodze, mając wątpliwości co do jej stanu psychicznego.
- Kto się nie wywyższa?- zapytała Viv, łapiąc Andy za słówka- Kto wie, może i mnie naprawdę nie rozumiesz- powiedziała wzruszając ramionami.
Rzuciła ogryzek na talerz.
- Nie lubię takich powiedzeń jak to twoje, są nieprawdziwe, każdy człowiek patrzy na wygląd.

Uczeń Slytherinu

- Możesz nie lubić, ale to prawda. Nie powiedziałam, że nikt nie patrzy na wygląd. Sama ta robię. Tak, przyznaję sie, ale przez to, ze ktoś mi sie z wyglądu nie podoba nie oznacza, że uważam go za głupszego. Skoro jednak Ty osądzasz mnie na podstawie moje wyglądu, to nie mam co tracić dla Ciebie czasu - wytłumaczy, dobierając słowa tak, aby krukonka zrozumiała co nieco.
- Mogłabyś być bardziej przyzwoita - powiedziała, patrząc sugestywnie na rzucony ogryzek.
- Co Cię obchodzi o kim mówię? Poznałam go i wiem jaki jest. Twoja duma niestety nie pozwala na zobaczenie tego, ze czegoś nie wiesz, nie jesteś najlepsza.

Uczeń Ravenclawu

- Nie jestem najlepsza? Och, dziękuję, że mi to uświadomiłaś, ach, ta moja duma- powiedziała Vivien, biorąc kawałek bloku czekoladowego od Bell- A poza tym nie osądzam Ciebie po wyglądzie, tylko twoją koleżankę. Ciebie oceniłam po tym w jakim jesteś domu, do czego miałam pełne prawo, bo trafia się tu dzięki cechom charakteru- tłumaczyła jej znudzonym tonem.
Vivien spojrzała na ogryzek na talerzyku.
- Coś Ci przeszkadza?- zapytała, już nie rozumiała o co znowu chodzi dziewczynie-

Uczeń Slytherinu

Pokiwała z politowaniem głową. Czemu krukonom trzeba było wszystko wbijac do tych głów siłą?
- Och tak, dom i charakter. Doprawdy odkrycie - podsumowała.
- Oświeć mnie, bo nie rozumiem Cię. Skoro jestm ślizgonką, to jaka jestem z charakteru? - miała jej stanowczo dość. Ta dziewczyna była wkurzająca.

Prefekt Naczelny

- Do zobaczenia, Blondie! - wykrzyknęła, głośno, ta by tak usłyszała ją z pod drzwi Wielkiej Sali i pomachała jej.
- Nie wiem o czym dokładnie rozmawiacie... Ale Ślizgoni podobno są wredni, egoistyczni i... no, więcej chyba mówić nie trzeba, te dwa słowa określając wszystko.
Rozłożyła się na ławce, plecami opierając się o Viv, a nogi kładąc przed sobą.

Uczeń Ravenclawu

Vivien nie chciała pokazywać, że bawi się wyśmienicie. Ślizgonka była coraz bardziej zdenerwowana, a Viv zadowolona z jej narzekania. Chociaż zaczęły już ją nudzić jej słabe argumenty. Prychnęła na słowa dziewczyny.
- Każdy chyba wie, jaka jest znaczna większość ślizgonów- powiedziała wzruszając ramionami- Chyba że ty nie jesteś nieprzyjemną chamską, egoistką, myślącą tylko o sobie i idącą za ideami rodziców?

Uczeń Slytherinu

- A żebyś wiedziała, że nie. Większość to nie znaczy wszyscy. Tu jest taka subtelna różnica, niedostrzegalna przez wszystkich, a tylko i wyłącznie przez tych, którzy chcą.
Teraz zwróciła wzrok na Bell, która przez dłuższą chwile siedziała cicho.
- Podobno? Czyli kierujecie sie jak widzę stareotypami, których nie nawidzę. Gdyby osądzała Was po stareotypach, to powiedziałabym głośno i wyraźnie, że zaczytany kujon wpadł na nie swój stół - prychnęła. - Ale nie powiedziałam tak, starając się nie osądzać Was ani po domach, ani po wyglądzie czy czymś podobnym.

Prefekt Naczelny

Ziewnęła, zasłaniając buzię dłonią, po czym zjadła następny kawałek bloku czekoladowego.
- Gdybym tylko czytała książkę, to owszem, mogłabyś. Jednak dobrze wiesz, jak wyglądała cala sytuacja - wyszczerzyła się do Andrei.
- Cóż, tak to już jest ze stereotypami. Niby wszyscy jest potępiają... ale z drugie strony... się ich trzymają. Inaczej w Hogwarcie w ogóle nie byłoby domów, prawda?