Szczyt Wieży

Prefekt Naczelny

- Och, przepraszam. Następnym razem będę głośno oznajmiać swoje przybycie - zaśmiała się. - Tyle, że wtedy jeszcze spadłabyś z wieży... Co prowadziłoby do tego samego, nieprawdaż?
- U mnie wszystko jak najlepiej. Święta były, wprawdzie minęły... Ale raczej udane. No i śnieg ciągle jest, co mnie niezwykle cieszy. A ty... co robiłaś tutaj? - zapytała. Może to, że tu przyszła nie było dobrym pomysłem?

Uczeń Hufflepuffu

Cass oparła się o barierkę.
- Och, cieszę się, że spełniłaś prawdziwe święta - mówiła radosnym tonem. Zapewne chciała ukryć, że dla niej coś takiego jak 'święta' po prostu nie istnieje. Uśmiechnęła się przyjaźnie - Tutaj? Sama doskonale wiesz, że zawsze jest coś do roboty. Można powiedzieć, że wałęsałam się po zamku i jego okolicach, choć dla niektórych może być to niezmiernie nudne. Co dostałaś pod - zawahała się. Wiedziała, że na owe święta dostaje się prezenty, lecz pod czym? Zapewne to było jakieś drzewko ozdobione bombkami oraz łańcuchami. Uśmiechnęła się nieco zakłopotana. - Drzewkiem? W sensie od Mikołaja, spełniły się Twoje marzenia dotyczące prezentów?

Prefekt Naczelny

Niemal się nie roześmiała, gdy Cass powiedziała o "drzewku".
- Po choinką - poprawiła ją, uśmiechając się lekko. - Przede wszystkim słodycze. Jak co roku zresztą. Wiedzą, że uwielbiam czekoladę, białą szczególnie. Dostałam przede wszystkim właśnie czekoladową, miotłę naturalnych rozmiarów. Przyznam, ze jestem nieco zawiedziona, bo liczyłam na taką prawdziwą Błyskawicę. No i jeszcze takiego, hmm, pluszako - poduchę. Podobno jest można się dzięki niemu pozbyć stresu, ale jakoś w to nie wierzę. Ty pewnie, mimo, że zostałaś w Hogwarcie też coś dostałaś? Słyszałam, od innych, że skrzaty podrzucały im prezenty w nocy.

Uczeń Hufflepuffu

Uśmiechnęła się do niej.
- Choinka, nie choinka, to samo drzewko, gdzie są prezenty. Czekoladową miotłę? Wow! Świetny prezent, dla tego smakosza jak Ty, zapewne musiałaś mieć odjazdową minę, uwieczniłaś chwilę dostania prezentu? - spytała zaciekawiona - Wiesz... Błyskawica jest fajna, ale ten prezent wydaje mi się oryginalniejszy, - dodała, spoglądając niekontrolowanie na widok z wieży. Mogłaby tu siedzieć godzinami... Cud, który stworzył Bóg. - Ach, tak, skrzaty dawały prezenty, również były to słodycze. Wiesz, Bell, ja nie obchodzę w ogóle świąt, więc nic nie dostałam. - wzruszyła ramionami.

Prefekt Naczelny

- Jednak prawdziwa byłaby myślę, bardziej i dłużej użyteczna - zaśmiała się. Właściwie to do końca przerwy już nic z niej nie zostało. Jedynie zdjęcia i wspomnienia.
- Ach, wiesz, nie żebym o tym wiedziała, bo prawdę mówiąc niemalże cię nie znam, ale mam dla ciebie takie małe coś... - wyjęła z torby starannie zapakowany prezent. W papier, oczywiście. Nie lubiła dawać czegokolwiek w torebce nawet jeśli rzecz w środku miała wyjątkowo skomplikowany kształt. No i w końcu od czego były zaklęcia?

Uczeń Hufflepuffu

Zaśmiała się.
- Jasne, że tak, ale smak czekolady jest bez cenny. - spojrzała nią z uśmiechem. Jak powiedziała o "małym czymś", niesamowicie się zdziwiła. Od razu rzuciło jej się w oczy, że papier jest zapakowany bardzo starannie. - Ale jak to? Z jakiej okazji? - spytała gubiąc się w słowach.

Prefekt Naczelny

Uśmiechnęła się, widząc reakcję Cass. Czyżby zapomniała?
- A gdyby tak... było bez okazji? - podsunęła jej jedną z możliwości, mimo, że nie była prawdziwa. Okręciła pakunek w dłoniach, ciągle spoglądając na Puchonkę. - Na pewno niczego się nie spodziewałaś?

Uczeń Hufflepuffu

Spojrzała badawczo na pakunek, który obracała w dłoniach. Zapomniała, ale co? Przygryzła lekko dolną wargę.
- Losowanie Mikołajkowe? - spytała z nadzieją, wiedząc, że nie wymyśli nic więcej - A tak się główkowałam, kto mnie ma... - powiedziała jakby do siebie. - Co to jest? - spytała wielce uradowana. Zwykły prezent, a sprawił tyle radości! Uśmiech nie schodził jej z twarzy, a oczy błyszczały radośnie.

Wszedł krętymi schodami na wieżę, dawno tu nie był większość ostatnich dni spędził kręcąc się po lochach szukając.. właściwie sam nie wiedział czego szukał. Powoli kończył czytać dziennik dziadka, musiał przyznać, że był całkiem ciekawy i te zaklęcia wypisane na marginesie. Będzie musiał je kiedyś przetestować tylko niech znajdzie sobie jakiś odpowiedzi cel. Wyciągnął papierosy i zapalił, stanął przy oknie i spojrzał na błonia zasypane śniegiem. Pokręcił głową, zdecydowanie mu się to nie podobało.

Prefekt Naczelny

- Zgadłaś - uśmiechnęła się, widząc radość Cass. - Trochę długo to trwało, bo chciałam znaleźć cię w święta, ale jakoś strasznie szybko ten czas zleciał. To jest... - zawahała się. Właściwie nie wiedziała co, a raczej wiedziała co kupiła, bo to chyba oczywiste, tyle, że nie wiedziała, jak to nazwać. - Coś jak... odstresowacz... gniotek, misiek. Nie wiem właściwie co to jest, ale fajnie wyglądało. O, i nazywa się Buka!
W opakowaniu był granatowy, niemalże odblaskowy misiek, który wyglądem zupełnie przypominał Muminkową Bukę. Miał wielkie oczy i dwie długie łapki. Zrobiony był z wyjątkowo rozciągliwego, można by powiedzieć, elastycznego materiału, a w środku miał groszek, ale nie taki jak normalne przytulanki. Ten miał w sobie coś... można by powiedzieć magicznego, że osoba która zaczęła go miętolić dosłownie nie mógł przestać.
- Cześć, Alex - powiedziała widząc wchodzącego chłopaka. Znowu palił. Ile można? - Dawno cię nie widziałam.

Nawet nie zauważył, że nie jest sam na wieży dopiero słysząc swoje imię wyrwał się z zamyślenia.
- Panikara i Cassie hej - przywiał dziewczyny i ponad ich głowy wydmuchał dym. - Mogę powiedzieć to samo o Tobie.

Prefekt Naczelny

- Miałam nadzieję, że już ci przeszło nazywanie mnie Panikarą... Ale widać, jak coś wymyślisz, to już zostanie na zawsze. Widzisz, jakoś się mijaliśmy.
Podeszła do okna i otworzyła je na rozcież. Świeże i równocześnie zimne powietrze wpadło do środka. Kilka białych płatków osiadło na parapecie.
- Byłeś w Zakazanym Lesie od czasu naszej... nocne wycieczki? - zapytała, ciągle stojąc przy oknie.

Uczeń Hufflepuffu

Przytuliła Bell.
- Bardzo dziękuję, super prezent - rzekła radośnie i chwyciła Bukę w dłonie, dopiero teraz zauważyła Alexa - O hej. - chyba obłoki dymu będzie właśnie kojarzyła z blond ślizgonem. Dla próby zaczęła gnieść odstresowywacz. Uśmiechnęła się radośnie. Podobał się jej ten granat i materiał, uznała, że będzie dobrze się komponował z żółtymi ścianami w dormitorium dziewcząt. Uniosła głowę i ujrzała, że Alex nie wydmuchuje dymu wprost przed siebie. Czyżby ktoś powiedział mu, iż nie toleruje tego?

Prefekt Naczelny

- Fajnie, że ci się podoba... Bo wiesz, za bardzo cię nie znam, więc zupełnie nie wiedziałam, co lubisz. Jednak, mówi się, że jak komuś kupuje się prezent, to takie żeby tobie się podobał. A to... pomyślałam, że jest uniwersalne bo może posłużyć również za poduchę.
Spojrzała na ciągle palącego Alexa. Doskonale wiedziała, co mogła zrobić, żeby przestał. O tak, świetny pomysł Viv. Uśmiechnęła się na to wspomnienie.

Uczeń Slytherinu

***
Valentin po rozmowie w dormitorium wybrał spacer po szkole, właściwie od początku wiedział gdzie zmierza. Wychodząc ubrał się nieco cieplej, żeby przypadkiem zbytnio nie zmarznąć. Pokonując liczne schody i korytarze wreszcie stanął przed tymi prowadzącymi na szczyt wieży. Westchnął cicho i zaczął pokonywać długą drogę na szczyt wieży. Gdy już się tam znalazł, uznał, że było warto. Och widok był wspaniały. Wziął swój stary aparat i zabrał się za robienie zdjęć. W głowie miał tylko pytanie czemu wcześniej tak rzadko tu przychodziłem?, no i może jeszcze jedno kiedy ten cholerny mróz złagodnieje?!