Pub pod trzema miotłami

Jej oczy zabłysły tajemniczo, choć na upartego można by dostrzec w nich odrobinę szaleństwa.
- Ahhh mam przecież duszę! I... i... się o nią martwię! - szepnęła z przejęciem, pochylając się nad stołem. - A z resztą niech się oglądają, nie mam nic przeciwko. - zaśmiała się. - A Melody... nie słyszałam jeszcze o niej, ale wiesz... może to lepiej dla niej. - konspiracyjnie puściła Nessie oczko. Ta jak nikt, znała ją na wylot. Każde spojrzenie, każde słowo, każdy wymowny śmiech. Znała także jej możliwości. Oczywiście Rosalind uważała, że odrobina zdrowej konkurencji jeszcze nikomu nie zaszkodziła, ale znała granicę i nie tolerowała jej przekraczania. - Oj, będzie ciekawie.

-Wiem... - pisnęła, jak totalna wariatka, przytulając siostrę. Po chwili się opanowała i przybrała poważny wyraz twarzy.
-Tylko nie przesadź...- tak naprawdę, to śmiała się w duchu. Ostrzeżenia nic nie dadzą.

Zaśmiała się z reakcji Vanessy. Zrobiła niewinną, ale jakby urażoną minkę, świdrując siostrę spojrzeniem.
- Ja? Myślałam, że mnie znasz. - powiedziała, siląc się na powagę. Ness ją znała doskonale i właśnie dlatego to powiedziała.

-Właśnie dlatego Cię ostrzegam....-zaśmiała się, łykając sok.
-Okey..A teraz opowiadaj, ilu ludzi już poznałaś?
Uśmiechnę się figlarnie, bawiąc kosmykiem włosów.

- Ilu poznałam? Niedużo. - przyznała szczerze, robiąc smutną minkę. - Lizzy, Alexa, Viv, Effie, Cass i Narcissa. - wymieniła szybko. Szybko, bo nie było tego wiele. - To by chyba było na tyle. A Ty? - spytała, spoglądając za okno.

Uczeń Slytherinu

Wszedł do Trzech Mioteł i zamówił dla siebie sok dyniowy. Mimo ciepłego ubrania było mu zimno, a buty i tak przemokły. Zajął stolik blisko okna, z którego był najlepszy widok na większą część wioski. Gdy otrzymał zamówiony napój sączył go powoli zanurzony we własnych dość ponurych myślach.
Nuda.. pomyslał stukając z nudów w blat stolika i przyglądając się spadającym płatkom śniegu za oknem.

Uczeń Ravenclawu

Weszłąm do Trzewch Mioteł i otrzepałam się ze śniegu. Zdjęłam płaszczyk i powiesiłam go na wieszaku po czym rozejrzałąm się dookoła by spraqwdzić czy jest jakieś wolne miejsce. Podeszłąm do jakiegoś stolika i usiadłam przy nim po czym zamówiłam sobie kawę. Gdy otrzymałam już zamówienie zaczęłam ją powoli pić grzejąc sobie przy okazji ręce.

Uczeń Slytherinu

Po godzinie zamówił drugi sok z dyni. Nie wiedział czemu, ale spodobał mu się smak tego napoju. Zrobiło mu się już cieplej, a i nawet mokre skarpetki nie były tak drażniące..

Natalie, zmarznięta weszła do pubu. Po jej ciele rozeszło się kojące ciepło. Weszła wgłąb pomieszczenia, nie rozglądając się. Usiadła przy jednym ze stolików, wieszając płaszcz na krześle. Zamówiła gorącą czekoladę.

Uczeń Slytherinu

Siedział tak już od dobrych kilku godzin pijąc już drugi sok z dyni. Zauważył jak do Trzech Mioteł wchodzi Natalie. Uśmiechnął się i podszedł do niej.
- Mogę ci towarzyszyć? - powiedział kłaniając się lekko tak jak ci ludzie z filmu, który kiedyś oglądał.

Zerknęła na Ravena, uśmiechając się lekko.
- Proszę, siadaj. - wskazała na krzesło naprzeciwko siebie. Skinęła głową, niczym księżniczka, powstrzymując rozbawienie.

Uczeń Slytherinu

- Cieszę się, że przyszłaś. - uśmiechnął się przyjaźnie.
Wypił kilka łyków soku z dyni i wyjrzał przez okno, gdzie śnieg przestał sypać tworzą grubą warstwę puchu na ziemi.
- Hm.. co ty na to żeby ulepić bałwana? - zaproponował ciesząc się na tę myśl jak dziecko.

Milczała przez chwilę, zastanawiając się na odpowiedzią. Właściwie, co jej szkodziło? Trzeba odnaleźć w sobie dziecko.
- Jasne. - uśmiechnęła się, wstając od stołu. Nagle zapałał u niej szczery entuzjazm.

Uczeń Gryffindoru

Hayley weszła do lokalu i rozejrzała się po nim z uśmiechem. Obejrzała się, by sprawdzić, czy Rose idzie za nią.
Tłum otaczał ją zewsząd, ale jakimś cudem przepchała się do wolnego stolika. Usiadłą przy nim i zdjęła kurtkę. Nagle zrobiło się bardzo gorąco.
- Co zamawiamy? - zapytała koleżanki.

Prefekt Hufflepuffu

Zajęła miejsce przy stoliku. Było tu o wiele, wiele cieplej niż na dworze. Kurtkę, całą mokrą, położyła obok na siedzeniu. Łokcie postawiła na blacie stołu, a na dłoniach oparła głowę.
- Chyba piwo kremowe, czego chcieć więcej?- spytała rozmarzonym głosem.