Magiczna Menażeria

Kruka usadził sobie na ramieniu.
- I jeszcze jakiś pokarm dla niego. - powiedział i zapłacił. Doszedł do wniosku, że klatka mu niepotrzebna. Stanął obok Blair.
- Masz jeszcze coś do załatwienia w Londynie czy wracamy?

Spojrzała na kota, a potem na Alexa.
- Nie, ja już nie mam głowy do zakupów. - uśmiechnęła się. - A Ty? Masz jeszcze jakieś plany? - spytała wychodząc na ulicę.

Podrapał się w głowę jakby się nad czymś zastanawiając.
- Nie, nie mam. Chyba dodał po chwili. - kiedy wyszedł na ulicę wyciągnął paczkę papierosów i zapalił jednego. - Palisz? - spytał Blair. Kierując w jej stronę paczkę.

- Nie palę. - przyznała bawiąc się kratkami od klatki. Czekała, aż Alex skończy papierosa, by móc przywołać autobus.
- Masz już jakiś pomysł na imię dla kruka? - spytała spoglądając na ptaka siedzącego na ramieniu chłopaka.

Pokręcił głową w sumie nigdy nie miał go tego głowy.
- Za jakiś czas go nazwę, na razie będzie po prostu krukiem. - stwierdził zostawiając sobie główkowanie na później. - Ty masz pewnie masę imion dla tej niego albo dla niej - w sumie nie wiedział czy wzięła kota czy kotkę. Dopalił papierosa i zgasił go przygniatając butem.

- Skąd ta pewność? Tak naprawdę to nie mam ani jednej propozycji na imię dla niego. - jednym zdaniem odpowiedziała na dwa pytania. Uniosła różdżkę i machnęła nią zamaszyście. Od razu weszła do autobusu i wytłumaczyła mężczyźnie, gdzie chcą się udać. Usiadła na jednym z krzeseł i położyła klatkę na kolanach.

Wszedł zaraz za nią i zapłacił.
- Nie znalazłaś kogoś odpowiedniego aby usiąść mu na kolanach? - spytał drwiąco i rozejrzał się. - No tak nikogo po 50 nie widzę. - Autobus ruszył.
- Skąd ta pewność, że to on?

Nie odpowiedziała na tę zaczepkę. Uśmiechnęła się pod nosem, słysząc pytanie.
- Jeżeli nie jesteś pewien, to może chcesz sprawdzić? - przysunęła kota w jego stronę. Chwilę później autobus ruszył, więc mocno trzymała zwierzę i przylgnęła do krzesła.

Wywrócił oczami.
- Pozostańmy przy tym, że wierzę Ci na słowo. - westchnął patrząc się na kruka który łykał swoimi oczami na Blair. - Jak myślisz to oznaka sympatii czy wręcz przeciwnie?

- Nie mam pojęcia. Jak na razie, to ten ptak z pewnością jest przerażony tym tłumem. - zerknęła na kota, który przylgnął pyszczkiem do klatki.
- Tak samo jak kot. - dodała.

- Możliwe, kto go tam wie. - westchnął i poleciał po przodu kiedy autobus gwałtownie zahamował i wskoczyła do niego jakaś młoda czarownica.
- Mimo wszystko lubię podróże nim - stwierdził patrząc na jej kota. - Już za niedługo powinnyśmy być.

Zaśmiała się.
- Widzę, że gustujesz w...bardzo otwartych dziewczynach. - powiedziała rozbawiona po czym nachyliła się i zajrzała do klatki. Polubiła tego kota, nawet bardzo.

- Lepsze niż Ci Twoi panowie - powiedział wzruszając ramionami. Kiedy po raz któryś autobus zatrzymał się stał i ruszył do wyjścia.
- Maruda zostajesz? - spytał unosząc w górę brew kiedy zobaczył, że nadal siedziała na swoim miejscu.

Posłała mu gniewne spojrzenie.
- Nie nazywaj mnie tak. - powiedziała zirytowana po czym chwyciła kota oraz akcesoria i wyszła z autobusu.

Uczeń Slytherinu

Spojrzałem na Cassie. W całym towarzyszącym mi rozkojarzeniu nawet nie zauważyłem, kiedy kupiła kota i klatkę.
- Chodźmy już. - powiedziałem w końcu, sam nie wiedząc, czego chcę. Nagle wszystko zaczęło mnie męczyć i irytować. Miałem dość.