Szatnie

Prefekt Naczelny

Dość duże pomieszczenie, z wielkimi oknami, zazwyczaj jednak zasłoniętymi, by nikt nie mógł podglądać przebierających się w środku uczniów. Przy dwóch ścianach stoją ławki, z haczykami nad nimi by móc powiesić na nich ubrania, a także niewielkie szafeczki. Znajdą się też prysznice i umywalki, by gracze mogli się odświeżyć po wyczerpującej grze. Jedne drzwi prowadzą prosto na boisko. To właśnie tamtędy drużyna wychodzi na mecz.

Uczeń Ravenclawu

Przydreptałam cicho za Bell. Hmm, ciekawe, czy mogłyśmy tu przebywac. Zaśmiałam się cicho do siebie i rozejrzałam się. Zobaczyłam mnóstwo małych szafek, ławki i haczyki.
- To co robimy? - mruknęłam do Bell

Prefekt Naczelny

- Poszukać skrzynki z piłkami... Gdzieś tu powinna być... Jestem pewna - powiedziała, wchodząc do szatni. Ruch drzwi spowodował lekki wiatr, przez co z podłogi podniósł się kurz. Bell kichnęła i zasłoniła twarz ręką.
- Jajku, dawno musiało tu nikogo nie być. Co najmniej od poprzedniego roku szkolnego - stwierdziła, zapalając różdżkę zaklęciem Lumos. Co prawda na ścianach paliły się pochodnie, ale nie aż tak, by wszystko było wyraźnie widać.

Uczeń Ravenclawu

Uśmiechnęłam się do Bell
- Możliwe, że nikt jeszcze nawet na boisku nie grał - zaśmiałam się - A takim razie, może będzie całe zarośnięte? Chociaż nie, raczej magią przycinają tą trawę - powiedziałam myśląc głośno i gadając do siebie.

Prefekt Naczelny

Jednym uchem słuchała co mówi Alison, a drugim wszystko wylatywało.
- Jestem pewna, że gdzieś tutaj musi być... - mruczała, zdejmując różdżką pajęczyny, który wisiały na drodze. Ukucnęła i włożyła rękę pod ławkę, próbując wyczuć, czy nie stoi tam jakaś skrzynia.
- Jest! - wykrzyknęła nagle i chwyciła za uchwyt. Po chwili wyciągnęła skrzynkę, zdmuchując z wierzchu kolejne koty kurzu. - No to mamy.. - dodała, już trochę ciszej. - Które piłki miałyśmy wziąć?

Uczeń Ravenclawu

- Hmm... Chyba kafel i znicz - mruknęłam w zamyśleniu przyglądając się pewnej baaardzo starej fotografii. O raju! Była z tego roku, w którym uczył się mój ojciec!
- Bell, spójrz! - powiedziałam cicho do Krukonki pokazując na zdjęcie. - W tym roku uczył się mój ojciec, i ... Ha! Jest! - zaśmiałam się cicho do siebie.

Prefekt Naczelny

Otworzyła skrzynie, tak, że zawiasy przeciągle zaskrzypiały. Krukonka skrzywiła się, to zdecydowanie nie był dźwięk, który lubiła. Wyjęła jedną dużą, bordowa piłkę, a drugą malutką, ze skrzydełkami. Zatrzasnęła wieko.
- Serio? - stanęła za Alison, tak, żeby móc widzieć zdjęcie. Oświetliła je światełkiem z różdżki. - Który to on?

Uczeń Ravenclawu

- To on - powiedziałam z uśmiechem i dumą wskazując na ojca, który siedział na miejscu szukającego. Cieszyłam się , że znalazł się w drużynie, lecz czułam się też zawiedziona, że nic mi o tym zdjęciu nie powiedział.
- To co, idziemy? - spytałam wesoło

Prefekt Naczelny

- Fajnie, był w drużynie. Ty pewnie niedługo zajmiesz jego miejsce - uśmiechnęła się kładąc Alison dłoń na ramieniu. - Mój ojciec... był w Slytherinie i nie wiem czy grał w Quidditcha. W ogóle nie wiem jakie miał zainteresowania.
- Tak, chodźmy.
Wyszły na boisko.

Uczeń Hufflepuffu

Weszli do szatni. Iv wyjęła różdżkę i po chwili wydobyła się z niej wąska strużka światła.
- Rozglądaj się, gdzieś tu muszą być... - powiedziała, konspiracyjnym szeptem.

Uczeń Slytherinu

Wywrócił oczami na słowa Puchonki, ale i tak ruszył za nią.
- Niech tak będzie skoro musimy latać. - mruknął bardziej sam do siebie. Owszem, umiał latać na miotle i swojego czasu bardzo dobrze mu to wychodziło, ale wiązały się z tym różne wspomnienia, także roześmianego Drake'a, szybującego wysoko nad ziemią. Otrząsnął się z zamyślenia i zaczął się rozglądać za miotłami.
- Chyba tu coś jest. - powiedział nagle, podchodząc bliżej ściany, w której wydawały się być drzwi. Pociągnął za klamkę, drzwi otworzyły się z charakterystycznym zgrzytem i ich oczomu ukazał się schowek na miotły. - Bingo!

Uczeń Hufflepuffu

Spojrzała na niego zadowolona po czym przelotnie cmoknęła go w policzek.
- Dzięki. Wiem, że znowu nie możesz wykrzesać z siebie motywacji, dlatego tym bardziej to doceniam. - powiedziała po czym zniknęła w schowku. Chwyciła dwie, dobre miotły i już po chwili była z powrotem na boisku, nie czekając na chłopaka.

Uczeń Slytherinu

Chciał coś odpowiedzieć, ale dziewczyna już ruszyła z powrotem w stronę boiska. Ponownie wywrócił oczami, po czym ruszył za nią. Przez chwilę zastanawiał się, dokąd aż tak jej się spieszy. Dogonił ją szybko i zabrał jej miotły, jak na dżentelmena przystało.