Polana

Uczeń Slytherinu

Westchnęła cicho.
- Ledwo żyjesz - dodała - Wyglądasz okropnie. Powinnaś się porządnie wyspać albo przestać się tak martwić.

Uczeń Hufflepuffu

Spojrzała niemrawo na Hannę.
- Być może... - burknęła pod nosem, zastanawiając się jak to jest możliwe. - Ale jeszcze żyję. - dodała, uśmiechając się. Spać może i mogłaby gdyby te książki tak nie przyciągały. Chciała sama na własnej skórze sprawdzić, czy poglądy rodziców są naprawdę racjonalne, a do tego prowadziła tylko jedna droga... - Macie jakieś zwierzaki? - spytała, szybko zmieniając temat.

Uczeń Slytherinu

- Nie - spojrzała ze zdziwieniem na Cass, kiedy ta odwróciła wzrok zmarszczyła czoło. Widać było, że coś ją trapi. - Chyba nawet nie potrafiłabym się zająć jakimkolwiek zwierzakiem.

Pokręciła głową przecząco.
- Musiałam zostawić w domu. - wyjaśniła. - A tu jeszcze nie miałam okazji odwiedzić Menażerii i rozejrzeć się za czymś, co podbiłoby moje serce. Chociaż na razie chyba nic go nie podbije, więc nie będę nawet szukać.

Uczeń Slytherinu

- Jakie zwierzę zostawiłaś w domu? - zapytała - Mnie jakoś nigdy nie ciągnęło do zwierząt. Wiele ludzi mówi, że powinnam sobie jakieś sprawić bo są one lepsze niż przyjaciele, ale ja się z nimi nie zgadzam, zawsze wydawało mi się, że one nie mają uczuć.

Uczeń Hufflepuffu

Cass zaczęła się zastanawiać, dlaczego Hannę nie ciągnęło do zwierząt. Czasem uważała, że są lepsze od ludzi, nie skrzywdzą ich, pomijając wyjątki.
- Może taka ślizgońska natura? - spytała. - Albo... nie spotkałaś fajnego węża. Polecam pytona królewskiego, bodajże albinos. Będzie pasował Ci do włosów. Jak spotkasz Eff, spytaj jej się dokładnie, może pokażę Ci Serpa. - uśmiechnęła się, spoglądając na Ros - Właśnie, co zostawiłaś w domu? Musisz pewnie za nim bardzo tęsknić. - schowała dynamicznie kosmyk włosów za ucho. Należała do osób, które szybko się przywiązują do czegokolwiek. Bardzo tęskniła, lecz starała się okazywać to w minimalny sposób. Gdy wspomniała o Eff, przypomniała sobie, że musi się koniecznie jej poradzić o fajne imię dla nowego kociaka.

Uczeń Hufflepuffu

Ocknęła się i spojrzała na dziewczyny. Wychwyciła tylko jakieś nie zrozumiałe słowe z ich rozmowy :Jeszcze żyję, Źle wyglądasz, Co Ci jest?, Ze Slytherinu, dom "kretynów", ślizgońska natura, jakim kolwiek zwierzakiem, zostawić w domu, fajnego węża. Potrząsnęła głową i spróbowała połączyć jakoś te słowa co nie wychodziło jej zbytnio.

Uśmiechnęła się sama do siebie pewna, że zaskoczy dziewczyny. Do Gryfonów zawsze przypinano dumne koty lub mądre sowy, a jej pupil nie zaliczał się do żadnego z tych gatunków. Zwróciła się do Cassie.
- Poznałaś już Williama? - zapytała. Nie czekała jednak na odpowiedź, ciągnęła dalej. - Jeśli tak, jestem pewna, że opowiedział Ci o Locarno. Tu się zaczyna historia mojego zwierzaka. Parello, bo tak się właśnie nazywa, należał pierwotnie do Drake'a, brata Willa. Poznałam ich obu jakieś pięć lat temu, gdy spędzałam ferie w Walii u mojej dalekiej kuzynki. Trochę to trwało, bo cała rodzina jest typowo ślizgońska, ale potem zaczęliśmy się względnie dogadywać. Parello i Locarno zawsze były nierozłączne, zupełnie jak William i Drake... - zawiesiła głos na chwilę. Ciężko jej było o tym mówić. - Ale przydarzył się wypadek. I Parello lekko zdziczał... I stanęło na tym, że wróciłam z ferii ze zwierzakiem.

Uczeń Hufflepuffu

Tak, poznała już Willa. Mówił o Locarnie z pasją. Nie spodziewałaby się tego, że się dobrze znają. Zwłaszcza, że mają zupełnie odmienne charaktery. Choć Lind wspomniała o ślizgońskiej naturze. Tak, w sumie pasuje do niej wąż, pomyślała Cass, zastanawiając się, czy ma równie ciekawe przeygody z Parello jak Will z Locarnem.
- Will nie wspominał o bracie... - powiedziała jakby do siebie bardzo cicho. Wypadek? Jej ciekawska strona chciała wyjśc na zewnątrz, lecz Cass próbowała z nią walczyć. Ugryzła się w język, dusząc w sobie "ał". - Również ten sam gatunek co Willa? - spytała zaciekawiona.

Uczeń Slytherinu

- Sama nie wiem, posiadanie węża lub jakiegokolwiek zwierzęcia nie bardzo mnie przekonuję, zresztą moja słaba pamięć doprowadziła by do śmierci głodowej zwierzaka. - westchnęła.

Pokręciła przecząco głową.
- Pyton, nie boa. - sprostowała. - Ale to nie było zależne ode mnie. Parello mnie w sumie trochę przeraża, ciągle rośnie. Facet ze sklepu ze zwierzętami, którego poprosiłam o obejrzenie Parella powiedział, że może urosnąć nawet do dziesięciu metrów... Podobno największy okaz miał ponad trzynaście metrów i ważył około czterystu kilo, ale to się aż w głowie nie mieści.

Uczeń Hufflepuffu

Cass nagle się ożywiła.
- Pyton? Jaki gatunek? - spytała dziwnie energiczna. Wciąż szukała pytona tygrysiego albinosa, jednak szybko przeanalizowała, że ten gatunek ma do 8 metrów długości. Chociaż jest dość masywnym zwierzakiem... I do takego jakim rzadkim! Czując zapach kawy, zamknęła oczy. - Czy Wy też to czujecie? - spytała lekko rozmarzona, żałowała, że nie może przywołać kubka napoju, cudu.

Uczeń Slytherinu

- Kawa - stwierdziła wdychając woń napoju, zapragnęła mieć go teraz w ręcę i zanurzyć usta w gorącej substancji.
- Węże są interesujące. - stwierdziła.

Pociągnęła nosem i jej nozdrzy dopadł aromat kawy. Rozmarzyła się, przymykając lekko oczy.
- Pyton siatkowy, tak mi przynajmniej powiedzieli. - powiedziała cicho, dalej marząc o kawie.

Lekko już zniecierpliwiona Vanessa podniosła głowę i przystanęła. Z daleka rozpoznała złote loki, które delikatnie odbijały światło zza ciemnych chmur. Odetchnęła i szybkim krokiem podeszła do siostry. Oczywiście jej roztrzepanie dało sobie znać i dopiero po chwili zdała sobie sprawę, że Lind nie jest sama.
-O! Vanessa...-uniosła rękę w geście przywitania do pierwszej z brzegu blondynki. Uśmiechnęła się promiennie, ciesząc się, że w końcu pozna kogoś nowego i normalnego.