Kuchnia

Uczeń Hufflepuffu

- Więc upiję Cię za chwilę. Tylko lepiej uprzedź kiedy mogę zacząć, nie chcę tego zrobić ani za wcześnie ani za późno. - pokazał rząd białych zębów w szerokim uśmiechu, którym obdarzył ślizgonkę.
Prawie zapomniał o Juliette, starał nie dać tego po sobie poznać, bo przecież jeszcze przed chwilą przywoływał ją do stolika.
- Witaj. Może i dla Ciebie rozgrzewająca herbata z rumem?
Skończył dolewać trunek Andrei i pomachał butelką zanim ją odstawił.

Uczeń Slytherinu

- Żegnam - powiedziała do ślizgonki, wywracając oczami.
Wzięła w ręce ciepły napój. Tak jej posmakował, że wypiła za jednym razem niemal połowę kubka. Ku jej zaskoczeniu, puchonka, z którą zamieniła dwa słowa, nagle zamilkła. Wzruszyła ramionami.
- Tak Juliette, proszę, pij. Nie ma co się krępować. Każdy wie, że lubisz sobie popić...
- Pozól, że najpierw wypiję to, a potem może sie skuszę. Oczywiścię zrozumiem, jeżeli mi nie pozwolisz.

Uczeń Slytherinu

Zgromiła ją wzrokiem.
- I kto tu mówi? - prychnęła, patrząc na nią z politowaniem. Przeniosła wzrok na Puchona.
- Nie wiem, jak Ty wytrzymujesz z takim motłochem, ale ja nie mam zamiaru siedzieć tu ani minuty dłużej. - powiedziała, wstając od stołu. - Nie musisz mnie odprowadzać. - zwróciła się do Andrei po czym opuściła kuchnię.

Uczeń Hufflepuffu

Lekko zszokowany patrzył na obie dziewczyny, nim zdążył się odezwać, Juliette opuściła kuchnię.
- Do zobaczenia! - krzyknął za nią.
- Trochę za sobą nie przepadacie. Jakiś konkretny powód?

Uczeń Slytherinu

- Miło słyszeć Juliette. Wiem, że mnie lubisz, nie musisz tego aż tak bardzo okazywać - powiedziała, zanim ślizgonka wyszła.
- To ona mnie nie lubi. Sama zaczęła - odpowiedziała. Przecież ten konflikt nie był jej winą. - Zaczęło od niefortunnego spotkania w bibliotece, a potem jakoś się potoczyło. Zwykle jej unikam.

Uczeń Hufflepuffu

- "To ona mnie nie lubi", "ona zaczęła" wybacz, ale wygląda mi na wymówki, godne dziecka czteroletniego, no w porywach do lat sześciu.
Dolał sobie jeszcze rumu, do prawie już pustego kubka. Lubił wypić coś dobrego, a ta butelka nie mogła się zmarnować dla kogoś innego. Nie pozwoli na to.

Uczeń Slytherinu

- Miłość zawróciła jej w głowie - wykręciła się po raz kolejny. - Pokłóciłam się z Valentinem, a ona się w to wszystko wplątała, bo przypałętała się do biblioteki. Nie przypadłyśmy sobie do gusty - tyle.
Że tez musiała ta dziewczyna teraz tu przyjść. Wybrała sobie moment. Wychodzi an to, że Andy będzie musiała się tłumaczyć.

Uczeń Hufflepuffu

- Miłość? - pewnie znów jest coś o czym nie słyszał, ostatnio nie słyszał żadnych interesujących plotek.
- Coś ciekawego się działo w bibliotece?

Uczeń Slytherinu

- Długa historia. Pokłóciłam się z Valentinem, po chwili do biblioteki weszła Juliette. Valenitn wpadł jej w oko i zaczęła go bronić. Wyszło na to, że ja, pomimo tegoż, że nic jej nie zrobiłam, jestem jej wrogiem. Teraz ma chyba doła, bo Valentin uznał, ze woli chłopaków - streściła.
Wypiła do końca herbatę. Teraz, zamiast prosić chłopaka o dolewkę, sama nalała sobie cały kubek rumu.

Uczeń Hufflepuffu

Słuchał z zainteresowaniem, musiał przyznać, że całkiem było to śmieszne. Uśmiech rozszerzał mu się z każdym wypowiedzianym przez nią słowem.
- No, no ładna historia. - chyba nie kojarzył Valentina, ale może jakby go zobaczył wiedziałby od razu, że to on? Wolał się na razie nad tym nie zastanawiać. - To musiał być dla niej policzek.
- Posmakowało Ci, a Ty nie chciałaś mi na początku wierzyć. Ach Ci ślizgoni. Wszystkiego musicie się przekonać na własnej skórze.

Uczeń Slytherinu

Czyżby tylko ona była tak dobrze poinformowana o ciekawostkach ze szkoły? Przecież ta wieść rozeszła się po szkole jak ciepłe bułeczki. Może jednak wiedziała o wszystkim pierwsza?
- Nie mi oceniać. Może tak, może nie. Jej sprawa, a ja się w to nie mieszam.
- Ten typ tak ma - skwitowała strona ślizgona. - Posmakowało i to bardzo. Jeszcze się okaże, ze będę tu przychodziła niemal codziennie po rum.

Uczeń Hufflepuffu

Podparł się na łokciach, o ile wcześniej ktoś co chwila wchodził teraz było tu cicho i spokojnie, nie licząc skrzatów które krzątały się po kuchni.
- No, nie mów, że się w to nie mieszasz. Przecież widać, że jesteś więcej niż ciekawa. - pokiwał głową i przyłożył kubek do ust.
- No i co ja najlepszego zrobiłem, niedługo nie będzie w zamku ani jednej buteleczki rumu, wypijesz wszystkie zapasy.

Uczeń Slytherinu

- Ciekawska jestem, nie przeczę. Jednak jeśli już coś wiem, ale nie dotyczy to mojej osobie, nie rozpowiadam wszystkim, ani nie wtrącam się. Nie mam po co. Każdy ma jakieś tajemnice.
Powoli popijała rum, rozkoszując się jego smakiem.
- Oj tak, będziesz musiał kupować na własną rękę.
- Chyba już możesz mnie upić. Najwyżej uzależnię się od rumu.

Uczeń Hufflepuffu

- Nie? A wygląda zupełnie inaczej. No, ale... - uśmiechnął się w szerokim uśmiechu. - też masz jakąś tajemnicę.
Wypił wszystko co miał w kubku i odstawił go na bok. Nie miał już ochoty na więcej.
- Dokładnie, nie będzie to fajne. Ale mam już plan, porozmawiam ze skrzatami i nie dostaniesz ani jednej butelki!

Uczeń Slytherinu

- Nie mów, ze Ty nie masz żadnej tajemnicy... Odkryję ją, nawet jeśli mi zaprzeczysz.
Obracała w dłoniach kubek i patrzyła na chłopaka. Że tez on z nią tyle czasu wytrzymał.
- Jesteś skąpy! - naburmuszyła się. - Nawet się nie podzielisz? Wstydź się! - uśmiechnęła się.