Kuchnia

Uczeń Slytherinu

-Tak, znam-uśmiechnęła się, biorąc spory łyk ognistej. Uśmiechnęła się do Alison i rozejrzała się po kuchni.
-Zielarstwo-powtórzyła-Nigdy jakoś nie przepadałam za tym przedmiotem, ale w sumie znajomość roślin i tym podobnych zawsze się przydaje.

- Taa, na pewno- powiedziała sarkastycznie.- Wtedy kiedy zbieramy grzyby na zupę.- uśmiechnęła się.
- Zdaję się, że tylko ja spałam jak jak jakaś królewna nie zauważając innych.- zerknęła ponownie na Alison. Widziała ją wiele razy, ale czy chociaż raz podeszła i o coś się spytała? Melanie odłożyła przed chwilą wzięte ciasteczko.
- Nie no, już nie mogę.- jęknęła jakby na potwierdzenie swoich słów.- Mój brzuch dosłownie pęka.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się cicho.
-Mój też-spojrzała na ciastka z obrzydzeniem-Jak będę tak dalej jadła za rok będę przypominać szafę.-jęknęła Hanna.
-Albo wtedy, kiedy gubisz się w zakazanym lesie-dodała-Wtedy zielarstwo bardzo się przydaje.

- Ja bym użyła wtedy zaklęcia ,,Wskaż mi''- wyjęła swoja różdżkę.- O tak magia jest pomocna. Accio ścierka.- machnęła różdżką. Po chwili już ścierała plamkę czekolady z bluzki.
- Nie zazdroszczę mugolom.

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnęła się przyjaźnie.
-Ich życie to musi być koszmar-westchnęła-Ja w wakacje szleję, bo moja różdżka marnuje się na dnie walizki.-Przyłożyła zimną szklankę do ust i wypiła kolejny duży łyk napoju.
-Magia jest niesamowita-powiedziała cicho-Nadaje życiu sensu, czyni jest lepszym-Hanna zamyśliła się na chwile.Próbowała wyobrazić sobie jak wyglądało by jej życie bez magi.

- Lepszym, ciekawszym i łatwiejszym- uzupełniła Melanie. - Po za tym magia jest taka oryginalna: zioła, eliksiry, zaklęcia, a także te stwory jak jednorożce czy centaury.- Spojrzała na swoją różdżkę. Przypomniała sobie dzień w którym ją kupiła. Wiąz, włos jednorożca, 10 cali. Niemalże od razu ją znalazła.

Uczeń Slytherinu

-Dokładnie-stwierdziła-Żałuje tylko, że tu w Hogwarcie nie nauczają czarnej magi.-westchnęła cicho. Widząc, że Melanie ogląda swoją różdżkę, zerknęła na swoją. Uwielbiała rzucać nią zaklęcia, czasami czuła, że tworzy z nią jedną całość.

- Żałujesz? Ja nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Magia potrzebna mi jest tylko w życiu codziennym. Wątpię czy ten rodzaj magii do czegoś by mi się przydał. Jednak sama satysfakcja z tego, ze to się umie.- Melanie wzniosła oczy ku niebo. Och, cóż za rozkoszna myśl. Czyż nie byłoby cudownie znać się na czymś takim? Melanie wróciła na ziemię.
- Co zamierzasz robić kiedy skończysz szkołę?- spytała ni z tego ni z owego. Oparła się o blat jakiegoś stolika, popatrzyła na opróżnioną szklankę.

Uczeń Slytherinu

-Uwielbiam czarną magię-oznajmiła-Intryguje mnie to, że jest nieprzewidywalna-odchyliła głowę do tyłu i zastanowiła się chwile nad pytaniem.
-Chciałabym zostać w Hogwarcie, może zostanę nauczycielem?-zapytała sama siebie.-W sumie nie chciałabym nim zostać, ale nie chce opuszczać Hogwartu, bo jest dla mnie jak dom. A ty? Co chcesz robić w życiu ?

Uczeń Ravenclawu

Uśmiechnęłam się przyjaźnie do Melanie.
-To co my tam miałyśmy wziąc - zastanowiłam się. Myślałam tak dłuższą chwilę aż w końcu sobie przypomniałam
-Dobra, bierzemy potrzebne rzeczy i spadamy. Jeszcze Bell się na nas wkurzy, a tego bym chciała uniknąc - zaśmiałam się cicho

- Sam nie wiem.- zamyśliła się.- Myślę, że coś związanego z zielarstwem i eliksirami. Może zostanę uzdrowicielką? Albo chociaż pielęgniarką tutaj w szkole. Myślę, że na nauczycielkę niezbyt bym się nadawała.- powiedziała zmęczonym głosem.
- Wiesz, jakoś nie wyobrażam sobie ciebie jako nauczycielki... Chociaż może trochę, odrobinkę.- zaśmiała się przyjaźnie. Kiwnęła głową na pożegnanie Alison.
- Zobaczymy się w pokoju wspólnym?- spytała jakby z zakłopotaniem. Dziwnie by się poczuła nie mówiąc nic dziewczynie, której imię przed chwilką usłyszała.

Uczeń Hufflepuffu

Nie starczyło mąki, więc chwyciła kolejną paczkę i próbując ją rozpakować... Rozwaliła ją, a zawartośc wylądowała na Roxi i
Cass. Zrobiła minę zbitego psa.
- Ups...- wyciągnęła następną i tym razem otworzyła się dobrze.- Hej, dziewczyny- uśmiechnęła się, próbując wytrzeć twarz z mąki, czekolady...

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się widząc jak Cassie rozsypuje mąkę na stojącą obok niej dziewczynę.
-Ja też siebie nie wyobrażam siebie jako nauczycielki-westchnęła cicho i chwyciła ciastko.
-Uzdrowicielka ma zawsze mnóstwo roboty-spuściła wzrok i obserwowała swoje nogi-Ale ty byś się idealnie do tego nadawała, wydajesz mi się taka zorganizowana.

- Tylko, ze ludzie się zmieniają.- powiedziała miło. Spojrzała na dziewczynę z twarzą ubrudzoną od czekolady i mąki. Ledwo powstrzymała śmiech. Zasłoniła usta dłonią. Podała jej ścierkę, która wcześniej wycierała swoją bluzkę.
- Masz wytrzyj się, bo wyglądasz komicznie.- powiedziała.

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnęła się, widząc jak dziewczyna próbuje zetrzeć z twarzy czekoladę.
-Tak, zmieniają się-powtórzyła, zastanawiając się czy jej charakter uległ zmianie, westchnęła cicho.