Wielka Sala

Uczeń Hufflepuffu

Cass pod stołem kopnęła jakiegoś pierwszaka, aby przestał się patrzeć.
- Gap się na swój talerz, koleś - warknęła, ściskając różdżkę, która leżała obok na stole. - Smacznego, kochana. - powiedziała towarzyszce.

Uczeń Hufflepuffu

- Dziękuję. - powiedziała i spojrzała na pierwszaka, który dalej się gapił. - Nie rozumiesz co się do Ciebie mówi? Lepiej przestań sie gapić, bo wbije ci widelec w oczy. - warknęła kończąc sałatkę.

Uczeń Hufflepuffu

- Pierwszak i nie nauczyli go, że ma słuchać się starszych i nie podsłuchiwać. - zacmokała Cass. Jak była zmęczona zwykle trafiła kontrolę nad emocjami. Skierowała różdzkę na chłopaka i szepnęła: Upiorogace. Ten z piskiem wybiegł z Wielkiej Sali.

Uczeń Hufflepuffu

Zaśmiała się patrząc za pierwszakiem i odsunęła talerz.
- Nieźle. - powiedziała zwracając się do Cass. - To go chyba czegoś nauczy. - spojrzała na dziewczynę.

Uczeń Hufflepuffu

Wzruszyła ramionami.
- Ciągle za mną łazi, już mnie po prostu wkurzał. Skończyłaś? - spytała z nadzieją na pusty talerz. Zapach jedzenia przyprawiał ją o mdłości.

Uczeń Hufflepuffu

- Tak, skończyłam. - odpowiedziała. - To jak, idziemy? - spytała wstając.
Wzięła swoją torbę i zarzuciła ją na ramię. Zabrała ze stołu jeszcze tosta.
- Ja już jestem gotowa do wyjścia.

Uczeń Hufflepuffu

Wzięła różdżkę.
- To świetnie! Kierunek: bibiloteka, pospieszny! - zaśmiała się i zaczęła biec, uciekając przed Nastrią. Co chwilę odwracała głowę, spoglądając czy przypadkiem jej nie dogania. - Gonisz!

Uczeń Hufflepuffu

Zaśmiała się.
- I tak pewnie nie dogonię cię. - krzyknęła za nią.
Wybiegła z Wielkiej Sali dalej się śmiejąc.

Uczeń Ravenclawu

Vivien spojrzała jeszcze raz na krukonkę, której rozmowie się przysłuchiwała. Zaintrygowana i zamyślona wstała z ławki i skierowała się w stronę wyjścia, po drodze poprawiając koszulkę.

Nauczyciel

Harriet weszła z wesołą miną do Wielkiej sali. Uśmiechając się do niektórych uczniów szybkim krokiem skierowała się w stronę stołu nauczycielskiego. Usiadła zadowolona i rozejrzała się dookoła.

Nauczyciel

Jennifer weszła do sali i szybkim krokiem skierowała się w stronę stołu nauczycielskiego. Kiedy już doszła na miejsce, usiadła obok przyjaźnie wyglądającej rudowłosej kobiety i przywitała się, po czym sięgnęła po coś do picia.

Nauczyciel

Harriet spojrzała na młodą kobietę, która usiadła obok niej.
- O cześć, jestem Harriet!- powiedziała i podała jej entuzjastycznie rękę. Niestety potrąciła swoją szklankę z piciem i wylała je na stół. I przy okazji na nauczycielkę.
- O matko przepraszam! Taka ze mnie niezdara!- zaczęła się zabierać za wycieranie koleżanki.

Nauczyciel

- Nic nie szkodzi - powiedziała z uśmiechem i machnęła różdżką w stronę plamy. Znów się uśmiechnęła na widok znikającej plamy.
- Jestem Jennifer - powiedziała i podała jej rękę.
- Miałaś już pierwsze zajęcia? - zapytała.
- Ja mam dzisiaj i nie wiem czego się spodziewać - powiedziała i sięgnęła po drugą szklankę napoju.

Nauczyciel

- Harriet- powiedziała kobieta, a na jej policzki przybrały kolor purpury, po wcześniejszej wpadce.
- Och jeszcze nie miałam, ale i tak będę miała uczniów. W końcu uczę wróżbiarstwa, a jest to przedmiot na który niewiele osób chce uczęszczać- mówiła z uśmiechem- O ile się nie mylę, ty uczysz eliksirów? Zawsze byłam w nich dość dobra. A spodziewać się możesz tylko samego dobrego, masz już przygotowaną lekcję?

Nauczyciel

- Tak, eliksirów. Przygotowałam już lekcję. Jestem ciekawa ile osób przyjdzie na pierwsze zajęcia - zaśmiała się.
- A jacy nauczyciele są jeszcze oprócz nas w szkole? - zapytała.
- Przyjechałam dość niedawno, i nie miałam jeszcze okazji się ze wszytkimi zapoznać. Nagle spojrzała na zegarek.
- O mój Boże! - przestraszył się.
- Muszę już, iść.