Wielka Sala

Uczeń Slytherinu

Jay wsadził rękę do magicznego jajka pana królika. Miał schowaną twarz w dłoniach, kiedy się śmiał. W zasadzie nie wiedział czy bardziej go bawił ten woźny, czy prezenty jakie dostawały dziewczyny. Spojrzał na czerwoną kulkę, którą trzymał w ręku i obracał ją w dłoni.

Uczeń Hufflepuffu

Przez moment trudno jej było złapać oddech. Kiedy już udało jej się nabrać powietrza spojrzała na Jaydona z ciekawością.
- I jak ja ją teraz przeniosę do pokoju wspólnego ? Widzę tu dwa przydatne zaklęcie, a mianowicie wingardium leviosa,albo przez całą drogę chłoczyść...- mruknęła w stronę Nory. Czekała w co zamieni się prezent chłopaka.

Dorosły Czarodziej

Charlie zagwizdał głośno, a kulka, którą trzymał owy nieprzyjemny ślizgon zamieniła się w duży basenik dmuchany, w kształcie serca.
- Coś dla prawdziwego romantyka! Basenik dla zakochanych! Kiedy nalejesz do niej wody, chłopcze, powstaną piekne sercowe bąbelki! Nie zmarnuj tego prezentu!
Rozejrzał się dookoła.
- Kto jeszcze chce prezent, od wielkanocnego zajączka?- zapytał i wesoło pokręcił swoim białym ogonkiem. Podskoczył wesoło do siedzącej samotnie gryfonki.

Uczeń Hufflepuffu

- On romantyk ? Chyba zajączek się pomylił. - prychnęła , ale zaraz na jej twarzy na powrot zagościł uśmiech. Spojrzała na Christine i wybuchnęła głośnym śmiechem. - Myśle , że jakbyś przez cała drogę używałą zaklęcia chłoczyść było by zabawniej. No ewentualnie mozesz wziąć ją na smycz. - uśmiechnęła się szeroko widząc przed sobą ten obraz.

Uczeń Gryffindoru

Chichotała cicho z prezentów otrzymanych przez innych. Może nie jest aż tak źle?
Przyszła kolej i na nią. Powoli podeszła do zajączka. Wyjęła kulkę i natychmiast położyła ją na stole. Kto wie, w co może się przemienić?
Miała tylko nadzieję, że nie będzie to jeszcze głupsze.

Uczeń Hufflepuffu

Znów dźgnęła różdżką świnkę, która stała na stole patrząc na zebranych spode łba. Zakwiczała głośno, a Christine znów zaczęła rzucać się ze śmiechu, tuż za plecami Nory. Gdy zauważyła co dostał Jaydon w prezencie przytaknęła cicho swojej koleżance.
- Acha. Ma się rozumieć, że skoro ja dostałam taki prezent, to jestem świnią ? - zapytała woźnego, unosząc brew z rozbawieniem.

Uczeń Slytherinu

Zaczęła się śmiać, zasłaniając twarz rękami. Mało brakowało, a wybuchnęłąby śmiechem. Nie za bardzo rozumiała, do czego potrzebny jej ten dywanik, ale zabrała go, zmierzając ku wyjściu.
- To ja już idę, pa - powiedziała, odchodząc od stołu.

Dorosły Czarodziej

- Nie mi to oceniać. Kulka, po zetknięciu z twą dłonią sama decyduje w co się zamieni.
Gdy tylko Blair położyła swoją na stole, kulka zatoczyła się i po chwili na jej miejscu pojawił się dmuchany młotek. Był tak duży, że gdyby go postawić zapewne dorównywałby wysokością Gryfonce. Niestety, na stole nie było dla niego wystarczająco miejsca więc niektóre potrawy wylądowały na stole i stojących w pobliżu osobach.

Uczeń Gryffindoru

Wytrzeszczyła oczy.
- Jezu - wybuchła śmiechem - I na co mi to?
Młotek nie był nie wiadomo jak wielki, ponieważ Blair zbyt wysoka nie była.
Młotek. Nic lepszego nie było, czy co? Już świnka otrzymana przez puchonkę wydawała się być użyteczniejsza.

Uczeń Hufflepuffu

- Blair, wybij to sobie z głowy - zaśmiała się i usiadła obserwując uczniów krążących nieśmiało wokół woźnego zajączka. Na szczęście zdąrzyła podnieść do góry nogi, gdy talerze spadły z hukiem na ziemię.
- Ja lecę. Widzimy się później - powiedziała do puchonki i rzuciła wingardium leviosa na świnkę, która w powietrzu cały czas kwiczała. Nie zwracała uwagi na osoby, patrzące się na nią z wielkimi oczami i po chwili wyszła z WS.

Uczeń Gryffindoru

Wzruszyła ramionami. W zasadzie nie miała już tu nic do roboty. a po za tym nad zastosowaniem młotka mogła się zastanowić gdzie indziej.
Postanowiła pójść w ślady puchonki i użyć tego samego czaru. Bo jakby to wyglądało, gdyby niosła to w rękach. A i tak pewnie by tego nie zrobiła. Użyła wingardium leviosa na młocie i udała się do dormitorium.

Uczeń Hufflepuffu

Rozejrzała się po Wielkiej Sali. Coraz więcej osób ubywało. Zaraz spojrzała na swoje ciuchy.
- No fajnie. - zaśmiała się i zaczęła strzepytać resztki jedzenia. Wstała.
- Wybaczcie , ale muszę was pożegnać. - pomachała wszystkim i potruchtała w stronę wyjścia. - Dobrej nocy ! - krzyknęła nieodwracając się nawet , przechodząc przez wrota WS.

Uczeń Ravenclawu

- Hej...- powiedziała tylko do Bell. Jak urzeczona wpatrywała się w pana królika rozdającego prezenty. Kręciła głową z niedowierzaniem, widząc co dostają wszyscy po kolei.
- Idź Bell- mruknęła do krukonki, waląc ją łokciem w bok.

Prefekt Naczelny

Dwa razy nie trzeba jej było powtarzać. Natychmiast się poderwała i poszła na drugą stronę sali, do stołu Puchonów gdzie stał pan królik w otoczeniu dziewczyn, które właściwie... właśnie się rozchodziło.
- Dzień dobry, panie króliku - uśmiechnęła się do niego szeroko. Patrzyła przez chwilę na jego uszy, które tak zabawnie się kołysały. W końcu włożyła rękę do prawie już pustego koszyk i wyjęła kulkę. Zieloną, oczywiście.

Dorosły Czarodziej

- Witaj słodka marcheweczko!- powiedział Seba, odwracając się powoli w kierunku dziewczyny i zerkając na jej cudny kolor włosów. Po chwili kulka, która trzymała w ręku Bell zamieniła się w zieloną hulajnogę. Kiedy zakręciły się jej kółka, wydawały dźwięk, jakby ktoś puszczał bąki.
- Możesz teraz poruszać się jeszcze szybciej. Potrafi jeździć po schodach, lewitując nad stopniami- wykrzyknął uradowany Sebastian, ponownie klaszcząc w dłonie swoimi króliczymi łapkami.