Wielka Sala

Parsknęła, słysząc słowa chłopaka.
- Masz szczęście, że akurat nie piłam, bo musiałbyś mnie ratować. - powiedziała z rozbrajającym uśmiechem.
- No nie wiem, co mogłabym jeszcze wyczytać... - poruszała brwiami.

Uczeń Slytherinu

Widząc uśmiech dziewczyny i jej minę, zaśmiał się szczerze. Po chwili spoważniał i spojrzał na nią uważnie.
- Jaka szkoda! Zabawa w superbohatera to moje hobby. - zakpił, jednak dla osoby kompletnie obcej mogłoby się to wydawać prawdziwe.
- No wiesz! - prychnął, udając obrażonego. - Ja tu wznoszę toasty za Twoje wewnętrzne oko, a Ty nawet go nie próbujesz uruchomić? - dodał tym samym tonem, niemalże krztusząc się ze śmiechu.

Spojrzała na niego z zaciekawieniem, słysząc jego szczery śmiech.
- Naprawdę? No to poznałam Twoje hobby, chociaż coś. - powiedziała po czym upiła łyk z kubka.
Zrobiła minę wielkiej diwy.
- Powiedzmy, że spróbuję wykorzystać moje trzecie oko. - spojrzała prosto w jego oczy.

Uczeń Slytherinu

- Dzięki - powiedziała.
- No i wybaczam - dodała.
Wzięła kubek i usiadła tam, gdzie uprzednio siedziała. Upiła łyk. Alexandria poczuła smak alkoholu. Jednak nic poza tym. Narazie.

Uczeń Slytherinu

Chciał coś odpowiedzieć Alexandrii, ale ponieważ Allison już się skupiła na odczytywaniu jego sekretów, nie wypadało jej rozpraszać.
- Chociaż coś. - powtórzył z namysłem, po czym upił kolejnego łyka. - Proszę bardzo. - powiedział, po czym spojrzał dziewczynie prosto w oczy, ciekawy, co też wymyśli.

Lekko zmrużyła oczy.
- Widzę... - zaczęła teatralnie drżącym głosem. - Masz pasję, choć nikomu jej nie zdradzasz. Takie wrażenie mam już od dłuższego czasu.

Uczeń Slytherinu

Przekrzywił lekko głowę, wpatrując się w Allison ze zdziwieniem.
- To chyba naprawdę dobrze ukryta pasja, skoro nic o niej nie wiem. - zaśmiał się, próbując sobie przypomnieć, czy kiedykolwiek cokolwiek mógł uznać za swoją pasję. - Wiesz o niej coś więcej? - zapytał, nie znajdując niczego.

Nadal patrzyła w jego oczy.
- Nie mam pojęcia. Takie mam po prostu odczucie. - wzruszyła ramionami po czym napiła się mieszanki.
- Może teraz Ty trochę poczytasz? - zaproponowała z zadziornym uśmiechem.

Uczeń Slytherinu

Wypiła zawartość kubka do dna. Odłożyła go, po czym wstała. Nie, alkohol w tak małej ilości nie wpływał na nią w ogóle.
Nie żegnając się z Williamem, wyszła z sali.

Uczeń Slytherinu

- Trudno. - stwierdził z przesadnym smutkiem w głosie. - Jak odkryjesz coś więcej, chętnie się dowiem. - dodał po chwili, po czym wypił trochę wzmocnionej czekolady. Odprowadził wzrokiem wychodzącą Alexandrię. Dziwna dziewczyna przemknęło mu przez myśl.
- Oj no... nie mam wewnętrznego oka. A jak już, jest mocno zaciemnione i nic nie widzę. - wydął teatralnie wargi.

Zerknęła na wychodzącą dziewczynę. Sama nie wiedziała, jak ma ją odebrać, więc z powrotem przeniosła wzrok na Willa.
- Dobrze, poinformuję Cię. - powiedziała przesadnie słodkim tonem. - No nie, mogę jakoś przetrzeć to oko? - zaśmiała się. - Chciałabym, żebyś jednak poczytał.

Uczeń Slytherinu

Podparł łokcie na stole, zastanawiając się przez dłuższą chwilę.
- Mogę spróbować, ale to oko musi się jakoś poprawić... - mruknął z namysłem. - Chyba jest tylko jedno wyjście. - stwierdził w końcu z szaleńczym błyskiem w oku. - Ale to będzie wymagało dużej ilości alkoholu. - oznajmił, sięgając po butelkę.

- Słucham uważnie. - powiedziała, bacznie mu się przyglądając. - Ostrzegam, mogę zrobić dużo, ale nie wszystko.
Napiła się 'czekolady'.

Uczeń Slytherinu

Pokręcił głową jakby z niedowierzaniem, wzmacniając urozmaicony już trunek. Nie pytając nawet o zgodę to samo zrobił z "czekoladą" Allison.
- To konieczne, żebyś była w stanie słuchać tych bredni, które za chwilę wymyślę. - uśmiechnął się przepraszająco. Następnie napił się trochę, po czym odstawił kubek, pochylił się niemalże konspiracyjnie i spojrzał dziewczynie głęboko w oczy.
- Więc... uwielbiasz się zgrywać i zwodzić wszystkich. Wykorzystujesz do tego pozory i nieźle się przy tym bawisz. Na każdym kroku prezentujesz swoją niezależność. Masz swoją wizję świata i jej się trzymasz. - oznajmił w końcu, cały czas uważnie przypatrując się Puchonce. Nie potrafił się oprzeć wrażeniu, że to, co mówi, wydaje się być zadziwiająco znajome... Zupełnie, jakby mówił o samym sobie.

Allison zmarszczyła brwi, patrząc na chłopaka. Otworzyła usta, by za chwilę z powrotem je zamknąć.
Zaczęła na niego patrzeć podejrzliwie.
- Zadziwiająco... trafne. - przyznała po czym pospiesznie napiła się 'czekolady'.