Wielka Sala

Uczeń Hufflepuffu

Niepewnym krokiem weszła do Wielkiej Sali, podziwiając jej bogate wnętrze. Podniosła głowę do góry, patrząc na przepiękne nocne niebo. Tyle gwiazd świeciło, spogladając na Cassie.
- Wow- rzekła z zachwytem, obracając się wokół własnej osi, a za nią delikatnie pofalowała spódnica. W podskokach podbiegła do obrazu, wyciągnęła dłoń jakby chciała dotknąć płótna. Jakaś osoba obudziła się i zaczęła krzyczeć. Podskoczyła ze strachu, cofając się pare kroków. Spostrzegła dziewczyny, siedzące przy stole i postanowiła się zapoznać z nimi. Uniosła głowę, patrząc na powiewający herb.
- Slytherin- powiedziała cicho jakby z dumą i szacunkiem. Podeszła do stołu, na którym znajdowało się mnóstwo potraw.
- Hej, mogę się dosiąść?- spytała melodyjnym głosem pełnym sympatii.

Uczeń Slytherinu

-Tak jasne siadaj-odpowiedziała Hanna przybyłej nieznajomej. Uśmiechnęła się do niej przyjaźnie.
-Jesteś tu nowa prawda?-zwróciła się do blondynki-Nie widziałam Cię tu wcześniej.

Uczeń Hufflepuffu

Zajęła wyznaczone miejsce przez ślizgonkę. Uśmiechnęła się przyjaźnie. Mimowolnie drgnęła z zimna i uniosła wzork na dziewczynę.
- Tak. Nazywam się Cassie- wyciągnęła dłoń do towarzyszy- A Wy?
Pomyślała, że mit o fatalnym pierwszym dniu w szkole, właśnie został obalony.

Uczeń Slytherinu

-Ja jestem Hanna-podała jej rękę i uśmiechnęła się przyjaźnie, odczekała chwilkę, aż przywita się z pozostałymi i znów zwróciła się do Cassie.
-Więc jak Ci się podoba Hogwart? -zapytała i sięgnęła po sok dyniowy-Slytherin tak?

Uczeń Hufflepuffu

- Chciałabym- powiedziała szczerze, unosząc lekko kącik ust. Nieco czuła się dziwnie, ponieważ jako jedyna nie miała na sobie szat.- Prawdę mówiąc, dopiero co zaczęłam zwiedzać. Nogi same zaniosły mnie do...- urwała, nie wiedząc, gdzie tak naprawdę się znajduje.

Uczeń Slytherinu

Wielkiej sali-dokończyła za nią-odpowiednik mugolskiej stołówki-zachichotała.
-Jeśli przydzielą Cię do Slytherinu, będę mogła trochę cię oprowadzić po pokoju wspólnym i dormitorium.-zaproponowała

Uczeń Hufflepuffu

- Bardzo chętnie!- odpowiedziała z radością.- Nie wiem co prawda, co znaczy u mugoli stołówka, jednakże Wielka Sala to bardzo adekwatna nazwa.- zachichotała- Z której jesteś klasy?- spytała zaciekawiona.

Uczeń Slytherinu

Hanna zachichotała.
-Siódma-oznajmiła i ugryzła spory kawałek tosta z serem.-Nie jesteś głodna po podróży?-zapytała z uśmiechem.-Weź sobie tosta jest pyszny.-Podała jej ogromny półmisek z jedzeniem.
-Gdzie wcześniej chodziłaś do szkoły ?-zapytała zaciekawiona

Uczeń Hufflepuffu

- Nie, nie jestem głodna, ale Ty jedz.- przysunęła do Hanny półpisek z tostami.- Smacznego. A co do szkoły... Miałam nauczanie domowe. A Ty tutaj chodzisz już 7 lat? Och, musisz pewnie doskonale znać szkołę!

Uczeń Slytherinu

-Dziękuje-uśmiechnęła się przyjaźnie-No cóż, Hogwartu tak naprawdę nikt dobrze nie zna. Można tu mieszkać całe życie, a i tak Cię czymś zaskoczy.-uśmiechnęła się przyjaźnie-Ostatnio pół godziny szukałam drogi do pokoju wspólnego chociaż wydawało mi się, że mogłabym tam dojść z zamkniętymi oczami.-odparła i chwyciła szklankę z sokiem dyniowym.

Uczeń Hufflepuffu

- Doprawdy? To brzmi jakby droga się zmieniała- powiedziała zafascynowana- Bardzo lubię takie tajemnicze miejsca. Zamek jest bardzo duży, nie było żadnych problemów z uczniami, którzy gdzieś się zaszyli i nie wiedzieli jak wrócić?

Prefekt Naczelny

Zaczytana ponownie w artykule w końcu się ocknęła.
- Tak jasne, mam tu twoją książkę, wczoraj zaczęłam ją czytać jak poszłaś i okazała się być bardzo interesująca - powiedziała wyciągając książkę z torby - Wolałam jej nie zostawiać w Pokoju Wspólnym. - Dodała i wręczyła Ślizgonce obszerną książkę.

Uczeń Hufflepuffu

Zerknęła przez ramię dziewczynie, próbując doczytać tytuł książki. Jednak szybko się wycofała, by nie zostać przyłapana. Nalała sobie wody do szklanki.
- Co to za książka?- spytała.

Prefekt Naczelny

- Straszne klątwy i jak wykorzystywać je na innych - powiedziała do Puchonki uśmiechając się kącikiem ust. Przeczesała ręką długie włosy i rozejrzała po sali.
- Nie szkoda wam tego, że jesteście tu już ostatni rok? - Zapytała spoglądając na siódmoklasistki. - Ja jestem w waszym wieku, ale na szczęście urodziłam się w październiku, tak, że zaczęłam później szkołę i strasznie się cieszę, że pozostały mi tu jeszcze dwa lata. Z resztą opuszczać Hogwart ze świadomością, że po wakacjach się do niego nie wróci, musi być czymś dość ciężkim.

Uczeń Hufflepuffu

Zmrużyła oczy, próbując zgadnąć jakie klątwy mogą być w książce. Ojciec wiele opowiadał o tym, co stosuje się na tajemniczych posiłkach, żeby sprawdzić, by Cassie spokojnie mogła oglądać straszne sceny. Przełknęła głośno ślinę, przypominając sobie wytwory własnej wyobraźni. Gdyby mogła tylko nie patrzeć ofiarze w oczy... One wyrażały tyle smutku i cierpienia! Drgnęła ponownie mimowolnie, przybierając na twarz uśmiech.
- Jak poznam, to pewnie będę tęsknić.