Wielka Sala

Uczeń Ravenclawu

- Nie jesteś taka?- zapytała Vivien robiąc wielkie oczy- Angie powiedziała to głośno i wyraźnie do Bell, jak przystało na ślizgonkę. Oceniła po stereotypach jak większość z was. Więc co ty tutaj robisz Andreo? Kim jesteś? Wybrakowaną ślizgonką?- zapytała si przysuwając twarz w stronę dziewczyny.

Uczeń Slytherinu

- Gdyby nie było stareotypów, nie byłoby również kłótni między domami - odpowiedziała.
Wybyła całą herbatę i dolała sobie jeszcze trochę. Dlaczego Angie poszła? Nie byłaby tu teraz sama.
- Każdego cechuje coś innego. A ślizgonów nie cechuje egoizm czy sarkazm. Pominęłaś jeszcze spryt i ambicja. Najwyraźniej posiadam obie te cechy. A to, że inni są aroganccy i ironiczni, to nie moja wina. Trudno jest zachowywać się inaczej, kiedy wszyscy są do Ciebie nastawieni wrogo przez to, że należy do jego domu.

Uczeń Ravenclawu

- Ambicja?- zapytała unosząc do góry brwi- Do tej pory myślałam, że to cecha mojego domu, widać się myliłam.
Viv wzięła kolejny kawałek bloku.
- Proszę Cię, tylko mi nie mów, że ślizgoni są niemili dla innych, przez stereotypy. To jest nieodłączny element tego domu. Możliwe, że jesteś jedyną nieironiczną i niesarkastyczną osobą w Twoim domu. Nie poznałam takiej ślizgonki jak ty. Nawet nie jesteś obojętna na wszystko, co jest najłagodniejszą ich cechą. Nie pasujesz do tego domu, prawda?

Uczeń Slytherinu

- Że co proszę? - spytała zdezorientowana.
Czemu wspomnienia muszą tak boleć? Kiedy dziewczyna to powiedziała, od razu przypomniło jej się , jak nie mogła doczekać się przydziału. Nie mogła doczekać się kiedy pozna nowych ludzi. Ale jeden dzień, jedna osoba popsuła te wszystkie marzenia. Poczuła pustkę w sercu.
- To nie ja wybierałam sobie dom - odpowiedziała krukonce.

Uczeń Ravenclawu

Viv uśmiechnęła się po raz pierwszy od ich spotkania. Był to triumfujący uśmiech, w zasadzie sama nie wiedziała czemu.
-Czyli tu nie pasujesz- skomentowała to Viv. Czasem naprawdę wątpiła w możliwości tiary.
- Już późno, idziesz Bell- zapytała dziewczyny jedzącej blok. Wstała od stołu i pomachała Andrei.
- Do miłego zobaczenia- powiedziała jej słodko.

Uczeń Slytherinu

- Ta... - mruknęła.
Wreszcie miała swięty spokój i mogła zjeść kolacje. Zrobiła sobie kilka kanapek, które powili zaczeła konsumować. Patzryła gdzieś w spół, siedząc ze spuszczoną głową. Wypiła herbatę, zjadła kanapki i wyszła z Wielkiej Sali. Ku jej uldze nie została pprzez nikogo zatrzymana.

Prefekt Naczelny

- Hmm, ta, idziemy. Jak dłużej tutaj zostanę, to usnę...
Ziewnęła, tym samym potwierdzając swoje wcześniejsze słowa.
- Cześć, Ślizgonko - machnęła do Andrei i udała się z Viv do Pokoju Wspólnego, zabierając ze sobą resztkę bloku.

Uczeń Slytherinu

- Ey laska, gdzie chcesz usiąść? Bo jakoś mi nie pasi siadać przy waszym stole, nie bierz tego do siebie, ale po prostu, ech no sama wiesz... - głośno wypuściła powietrze - wiem, że jak tylko tam usiądę to rozpocznie się jakaś kłótnia. Ty nie masz problemów z siadaniem u nas, to weź chodźmy tam... albo do Puchonów, oni siedzą cicho, to będzie lajtowo - oznajmiła blondynka. W sali roznosił się przyjemny zapach babki drożdżowej, a na niebie było widać jasne chmurki.

Prefekt Naczelny

Przewróciła oczami, słyszące jej słownictwo. Myślała, że dzięki temu będzie taka fajna? Też coś.
- O tak, skoro nie chcesz usiąść przy stole Ravenclawu, to chodźmy do Puchonów, doprawdy, świetny wybór. Jak zauważyłaś, mi to specjalnie nie obchodzi.
A gdyby była wystarczająco bystra, zauważyłaby, że po prawej mamy jej stół, po lewej mój i możemy usiąść na przeciwko siebie, a każda przy swoim dodała w myślach.

Uczeń Slytherinu

Angela ucieszyła się, że Bell tak szybko się zgodziła. I poprowadziła w kierunku stołu należącego do Hufflepuffu.
- No to usiądźmy przy tej dziewczynie, jest dużo miejsca - wskazała na dużą wolną część stołu. Krukonka skinęła głową, i obie zajęły miejsce przy stole - teraz już możemy spróbować pączków, co? - zamrugała gwałtownie - nie mogę się doczekać by ich skosztować.

Uczeń Slytherinu

Wszedł do Wielkiej Sali, swoje kroki od razu skierował w stronę stołu Ślizgonów. Nie rozglądał się niepotrzebnie, uznał to za zbędne.
Usiadł na ławce i niemal od razu nalał sobie do kubka kawy, spojrzał na stół w poszukiwaniu czegoś dobrego. Jego wzrok zatrzymał się przy czekoladowym cieście, ale sięgnął po winogrona.

Uczeń Slytherinu

Dźwięk otwieranych drzwi poinformował o przybyciu nowej osoby. A była to Juliette. Od razu ruszyła w stronę stołu Ślizgonów i usiadła w pobliżu Javiera.
- Cześć. - skinęła do niego głową, sięgając po jabłko.

Uczeń Slytherinu

Zajęty jedzeniem winogron nie zwracał uwagi na to dzieje się wokół niego. Prawie wzdrygnął się kiedy usłyszał blisko siebie dość znajomy głos.
- Cześć – odpowiedział mechanicznie, dopiero po chwili spoglądając w stronę Juliette.
- Wymyśliłaś już imię dla swojego pupila? – zadał pierwsze pytanie jakie mu przyszło do głowy. Ale co się mu dziwić, ostatni raz jak ją widział siedziała na dziedzińcu z czarnym kotem, zastanawiając się nad jego imieniem.

Uczeń Slytherinu

Skrzywiła się nieznacznie.
- Nie i wcale nie jestem bliżej jakiegoś genialnego pomysłu na imię. - powiedziała po czym ugryzła jabłko. Kot ciągle był bezimienny, ale na pewno nie nada mu byle jakiego imienia.
- Zauważyłam, że jesteś skory do poświęceń, gdy się postarasz... Lepienie bałwana? Musi Ci zależeć na tej dziewczynie. - skwitowała, również powracając do wspomnień z ich ostatniego spotkania.

Uczeń Slytherinu

Wzruszył ramionami, sięgając po kolejną kiść winogron.
- Myślałem, że udało Ci się wymyślić jakieś odpowiednie dla niego imię. Jakiś czas temu już go kupiłaś – powiedział. Nie pamiętał dokładnie kiedy byli w Londynie, ale na pewno nie było to wczoraj.
- Słyszałaś, że znaleźli nauczyciela od astronomii? – spytał zwyczajnym tonem. Jakoś rozmowa o lepieniu bałwana i powodach dla których to zrobił, nie należała do tych które chce w chwili obecnej przeprowadzać.
- A może już się zapisałaś na zajęcia?