Klasa do Obrony Przed Czarną Magią

Uczeń Slytherinu

Hanna nadal stała, jednak szybko dobiegła do niej.
- Ferula - Mruczała przejeżdżając nad każdym skrawkiem jej ciała. Spojrzała na jej twarz przepełnianą bólem.

Nauczyciel

Salv spojrzał pobłażliwie na gryfonkę.
- Oto skutek głupoty przy używaniu zbyt skomplikowanych zaklęć - warknął i choć w duchu był rozbawiony, udawał poważnego. - Amore oraz Wintworth, prosze zaprowadzić koleżaknę do Skrzydła Szpitalnego.

Spojrzał na Glau w zamyśleniu.

Uczeń Slytherinu

- Zaprowadzić? - spojrzała krzywo na nauczyciela. - Ona sie wykrwawi, zanim ją doniesiemy! Najpierw trzeba powierzchownie opatrzyć rany! - warknęła.
Mimo, ze była przerażona, potrafiła logicznie mysleć.

Uczeń Slytherinu

Hanna odsunęła się od dziewczyny i przestała wypowiadać zaklęcia, miała nadzieję, że zlikwidowała choć część ran. Czuła się okropnie i obiecała sobie w jak najlbliższym czasie odwiedzić ją i przeprosić.

- Dam sobie radę... - spróbowała się podnieść, nie chciała, żeby Selivian miał satysfakcję. Hanna po części ją `naprawiła`, oddech nie sprawiał jej już takiej trudności. Powoli usiadła na podłodze i sięgnęła po swoją różdżkę, która z tego wszystkiego wypadła z ręki.
- Skrzydło szpitalne to naprawdę, niepotrzebny wysiłek. Dziękuję, Hanno, świetna walka.

Uczeń Slytherinu

Dlaczego ona? - powiedziała sobie w myślach.
Chcąc, nie chcąc, podeszła do Gryfonki i próbowała wziąć ją pod rękę. Jednak było jej ciężko.

Nauczyciel

- Zaprowadzić, powiedziałem! - podniósł nieco głos, morderczo spoglądając na gryfonkę. - Jak widzicie kolejny pojedynek zakończył się wręcz teatralnie. Powoli zaczynam wątpić w jakiekolwiek zdolności, które miałem nadzieję, że będziecie przejawiać choć w nikłych ilościach. Na dziś starczy. Jako pracę domową przez cały tydzień proszę, abyście zastanowili się nad tematem pojedynków i tego, jak powinny wyglądać. Jak powinien wyglądać skuteczny pojedynek i które zaklęcia waszym zdaniem są najbardziej efektowne w starciach. Macie zaplanować też własną strategię. Oczywiście wszystko na piśmie.

Uczeń Slytherinu

Hanna westchnęła cicho i z miną męczennicy podeszła do swojej ławki. No tak oczywiście nie ucierpiała na tym ona ani ślizgoni,c co było zrozumiałe. Szkoda jej było tylko gryfonki z którą musi porozmawiać. Spakowała torbę i biegiem rzuciła się w stronę lochów.

Spojrzała smutno na ślizgonki. Skrzydło szpitalne zajęło ostatnie miejsce na liście miejsc, które chciała odwiedzić w pierwszy dzień swojego pobytu w nowej szkole. Co za ironia losu, że akurat ona musiała walczyć z Hanną, po której swoją drogą to wszystko musiało spłynąć, jak woda po kaczce. Nie uważała się za jakiegoś mięczaka, ale gdy spojrzała na swoją szatę, prawie zemdlała. Takie widoki powinny być zakazane.
- Nie... umrę. - mruknęła, zirytowana.

Uczeń Slytherinu

Obrzuciła profesora wściekłym spojrzeniem. Podeszła do gryfonki.
- Chyba najlepiej zanieść ją na noszach... Aresto Momentum! - powiedziała stanowczo, zabierając dziewczynę ze sobą na pierwsze piętro.
- Alexandria, idziesz? - krzyknęła za nią. - Gab, mogłabyś zabrac moje rzeczy? - poprosiła.

Prefekt Hufflepuffu

Rose zebrała swoje rzeczy do torby. Wyprzedziła Andy i Alexandrię i wyszła z sali. Nie mogła znieść tego widoku. Widząc tyle krwi, czuła, że zaraz zemdleje i nią też będzie się musiał ktoś zająć.
Miała nadzieję, że tej gryfonce nic nie będzie.

Uczeń Slytherinu

- Idę, idę - powiedziała do Ślizgonki.
- Gabrielle, mogłabyś zabrać także moje rzeczy? - zapytała ją, po czym razem z panną Amore i Jacqueline na noszach wyszła z klasy.

Uczeń Ravenclawu

- Mogłabym, mogłabym - jęknęła. Czyżby miały ją za... jak to mugole mówili... za wafla? No cóż...
Zapisała temat pracy domowej. Była trudna. I nie wiedziała, czy sobie poradzi. Zebrała swoje rzeczy, po czym spakowała także torbę Andrei i Alexandrii. Po czym usiadła jeszcze na swoje miejsce.
- Można już iść? - zapytała.

Nauczyciel

- Tak, można już wychodzić - mruknął, bez ani jednego słowa więcej czekając, aż klasa będzie pusta. Był zmęczony a dzisiejszy pojedynek uznał za całkowitą porażkę. Miał tylko nadzieję, że dyrektor nie dowie się o kolejnym wypadku na jego lekcji. Naprawdę nie chciałby przebywać znów z tym nauczycielem od zaklęć. Kiedy wszyscy już wyszli, wstał i niespiesznie opuścił klasę.

Uczeń Slytherinu

Weszłą do klasy. Mało brakowało, a by się spóźniła. Na biurku nauczyciela zostawiła podpisane wypracowanie i zajęła miejsce w wolnej ławce, czekając na innych. Powinni już tu być.