Biblioteka

Dorosły Czarodziej

Constance układała właśnie na półkach książki, które uczniowie dopiero co oddali. Była to dosyć żmudna praca, jednak Constance nie narzekała na swoją posadę. Tu miała spokój. No i jak do tej pory, Hogwart był najlepszą kryjówką.
Constance właśnie doszła do półki, przy której ktoś stał. Zobaczyła, że jest to jedna z uczennic, prefekt naczelna. Widać było, że czegoś zawzięcie szuka.
- Pomóc ci w czymś, moja droga? - zapytała. Panna Pernelle cieszyła się, że są jeszcze osoby, które same z siebie czytają książki, a nie tylko z przymusu. A pani prefekt na taką wyglądała.

Prefekt Naczelny

Gdy Effie dostrzegła bibliotekarkę, zaraz podeszła w jej kierunku. Po drodze przegrzebała swoją torbę, poszukując pozwolenia, które otrzymała od profesora Seliviana. Wyciągnąwszy odpowiedni zwitek pergaminu wręczyła go bibliotekarce.
- Dzień dobry. Chciałam wypożyczyć książkę Zapomniane i Zakazane, to moje pozwolenie na nią - oznajmiła wskazując na kartkę, którą jej podała.

Dorosły Czarodziej

Constance wzięła od dziewczyny zwitek, na którym jakoby miało być pozwolenie na wstęp do Działu Ksiąg Zakazanych. Przejrzała je uważnie. Nie miała do niego żadnych zastrzeżeń, wyglądało na prawdziwe.
- Dobrze, możesz ją wypożyczyć - powiedziała stanowczo.

Prefekt Naczelny

- Dziękuję, w takim razie pójdę jej poszukać - powiedziała do bibliotekarki i oddaliła się w kierunku działu ksiąg zakazanych. Chwilę później blondynka już przemieszczała się miedzy zakazanymi działami. Z zaciekawieniem rozglądała się czytając tytuły poszczególnych książek. Najchętniej zostałaby tu dłużej i przejrzała choć część z tych książek. Wiedziała jednak, że zaraz musi stąd iść. Na chwilę zatrzymała się przy jakiejś książce o czarnej magii szybko przeglądając poszczególne jej strony. Po chwili ją odłożyła i zaraz obok znalazła lekturę po którą przyszła. Wzięła więc Zakazane i Zapomniane, po czym skierowała się do wyjścia. Wcześniej jeszcze pokazała ją bibliotekarce, następnie się pożegnała i ruszyła w stronę korytarza.

Dorosły Czarodziej

Constance wybrała się do Działu Ksiąg Zakazanych, by sprawdzić, czy nic nie zginęło. Na szczęście, brakowało tylko książki, którą wypożyczyła dziewczyna. Constance wróciła więc do pracy. Odłożyła tylko jeszcze pozwolenie w odpowiednie miejsce. I odnotowała w karcie Effie, że ma wypożyczoną książkę.

Uczeń Gryffindoru

Wszedł do biblioteki z uśmiechniętymi ustami, które bez trudu sięgały jego roześmiane oczy. Otworzywszy drzwi podbiegł do pierwszego regału, w którym odpoczywały sobie najgrubsze tomy. Chuchnął, a garść kurzu uleciała wraz z powiewem wiatru. Przyjrzał się pierwszemu tytułowi... 'Świat Eliksirów A-C', a zaraz pod tym napis 'wydawnictwo Majoruszo', z firmowym znaczkiem przedstawiającym gulgający już od powstania książki fioletowy flakonik, do połowy zapełniony czerwonawym płynem. Złote promienie oświetlały go ze wszystkich stron, co sprawiało bardzo przyjemny rezultat. Ruszył dalej, doszukując się literek 'c' i 'n'. Nie było ich widać spod tonu kurzu przykrywającego poszczególne tytuły. Nie chciał zaś niszczyć tajemniczej atmosfery, jaką sprawia ten niepozorny kurz. Miał nadzieję, że zaraz ktoś do niego podejdzie i doradzi..., ale nie miał zamiaru prosić o to ani bibliotekarki, która zapewne i tak ma już pełne ręce roboty, ani uczniów, którzy odrabiając prace domowe i czytając, tylko będą się z jego powodu irytować.

Dorosły Czarodziej

Constance wiedziała, kiedy dana osoba szukała czegoś konkretnego. A kiedy nie mogła się na nic zdecydować. Teraz była potrzebna jej pomoc i doskonale zdawała sobie z tego sprawę. Dlatego podeszła do Gryfona. Tak... znowu wiele półek było zakurzonych. Constance, gdy zaczęła pracę zastała tu niezły chaos. I ciągle jeszcze nie zdążyła go w pełni zlikwidować.
- Chłoszczyść - mruknęła, gdy skierowała wyciągniętą przez siebie różdżkę na półki. Było już widać nazwy wszystkich znajdujących się tu pozycji.
- Czego szukasz? - zwróciła się do chłopaka, chowając w tym czasie różdżkę do kieszeni spodni.

Uczeń Gryffindoru

- Szukam informacji na temat eliksirów Carlowan i Normalig... W naszych książkach przedmiotowych jest dużo informacji, ale chcę dostać pozytywną ocenę.
Wywrócił ramionami. Spojrzał na bibliotekarkę, po czym uśmiechnął się nieśmiało. Teraz nie potrzebował już pomocy, wszystkie literki alfabetu były czytelne. Czemu i on o tym nie pomyślał? Małe, prościutkie zaklęcie "chłoszczyść".
- Oprócz tego coś o jednorożcach... a konkretnie jak je zwabić i do czego wykorzystuje się ich sproszkowany róg.
Wyrecytował z pamięci. Wdzięczny był kobiecie za to, że była chętna do pomocy. Przecież musi być tutaj miliony ksiąg o jednorożcach. A jak pierwszak mógłby znaleźć to czego szuka w terenie tak mu nieznanym. Biblioterkarka musi przecież znać to miejsce jak własną kieszeń.

Dorosły Czarodziej

- Proszę chwilę poczekać - powiedziała z uśmiechem, patrząc na młodzieńca. Jeszcze niedawno sama była dzieckiem... a teraz była dorosła i musiała radzić sobie sama. Podeszła do szafki, gdzie były szuflady z katalogami wszystkich pozycji znajdujących się w bibliotece Hogwartu.
Eliksir Carlowan i Normalig... Szukała przez jakiś, aż w końcu znalazła odpowiednią według niej książkę. Szybko udała się do działu, gdzie miała ona być. Na szczęście chłopaka, nikt jej nie wypożyczył. Jeszcze jednorożce. Constance podeszła do biurka. Akurat jakiś uczeń oddawał jej książkę o jednorożcach. Panna Pernelle wiedziała, że ona się nada. Wzięła ją i podeszła do młodego czarodzieja.
- Proszę. To powinno pomóc - powiedziała przyjaźnie, podając mu przy tym książki.

Uczeń Gryffindoru

Odebrał od niej książki i podziękował kobiecie ciepłym uśmiechem. Ogarnął wzrokiem książki i wpakował je pod pachy, by jakimś cudem móc je unieść.
- Dziękuję. Naprawdę bardzo dziękuję.
Ponownie się uśmiechnął, po czym przeczytał tytuł książki do eliksirów. Z racji tego, że Normalig to antidotum wobec Carlowan, kobieta podała mu tylko jedną księgę. Książka opatrzona zaś była tytułem "z Eliksirami przez życie" i głowę by dał, że w życiu nie wpadłby na pomysł by szukać w takiej książce. Oprócz tego podała mu "Złote kopyta, srebrny róg" doprawdy wyborny tytuł, ale czy aby na pewno dla niego? Dopiero po chwili zorientował się, że to przecież jednorożce mają złote kopyta i srebrny róg.
Takiej nawet w drugim życiu by nie znalazł.
Udał się do czytelni, trzymając w małym zawiniątku pomniejszone pergaminy i pióro. Nie mógł się doczekać, kiedy wreszcie zacznie odrabiać lekcje. A nie był to zaś codzienny widok...

Dorosły Czarodziej

Constance z ulgą patrzyła na reakcję chłopca. Bała się, czy aby na pewno wybrała dobre książki. Wciąż jeszcze wiele pozycji było dla niej niezbyt znanych. I czasem mogło się zdarzyć, że dałaby nie taką książkę, jakiej ktoś by potrzebował.
Usiadła na chwilę na krześle stojącym przy biurku, by odpocząć.