Biblioteka

Uczeń Hufflepuffu

-Możemy od razu wziąć kilka książek, żeby się w razie czego nie wracać kilkanaście razy do biblioteki-powiedziałam i zdjęłam z półki książki "Zaklęcia dla średnio zaawansowanych" i "Proste zaklęcia domowe"-To też może się przydać-rozejrzałam się jeszcze raz po regałach-Możemy iść do wielkiej sali. No chyba, że wy widzicie jeszcze coś ciekawego.

Prefekt Naczelny

- Alison chciała wracać do namiotu, ale wydaje mi się, że póki tak leje, nie jest to najlepszy pomysł - wzdrygnęła się na samą myśl o ponownym wychodzeniu na deszcz. - Tak więc, chodźmy po prostu do wielkiej sali. Mamy gwarancję, że książki międzyczasie nie zmokną, chyba, że będziemy miały wyjątkowego pecha i akurat załamie się sufit pod ciężarem deszczu - powiedziała, wyobrażając sobie jaki musiałby to być zabójczy widok. Nawet dosłownie.

Uczeń Hufflepuffu

-Hogwart ma raczej mocne dachy-zaśmiałam się. Breloczki przy mojej torbie zagrzechotały, gdy próbowałam upchnąć do niej księgi, ale w rezultacie udało się-Idziemy?-spojrzałam pytająco na dziewczyny. Popatrzyłam jeszcze na półki i zdjęłam z nich jeszcze jedną księgę. Były to "Zaklęcia awaryjne i pomocne". Tą księgę też schowałam do torby.

Prefekt Naczelny

Wzięła książkę, którą pokazywała Rox, zaznaczyła wa zaklęcia, które znalazła i zamknęła, wstając i idąc w stronę wyjścia z biblioteki. Już po raz drugi popchnęła dziś potężne drzwi, które otworzyły się z lekkim skrzypieniem. Dla odmiany, tym razem poczuła lekki chód. W bibliotece jako, że czasem uczniowie przebywali ta godzinami, musiało być cieplej niż na korytarzu, na który co jakiś czas dochodziło zimne powietrze z zewnątrz. Zbiegła po schodach, pamiętając które stopnie powinna przeskoczyć i znalazła się w sali wejściowej. obejrzała się za siebie, czekają aż dziewczyny do niej dołączą.

Uczeń Ravenclawu

Ziewnęłam jak zwykle niewyspana i poszłam za dziewczynami. Po drodze mijałam sporo ludzi. Widząc wiele książek podeszłam do jednej z półek. Zaciekawiła mnie jedna okładka, lecz gdy usłyszałam wołanie Bell postanowiłam, że przyjdę tu innym razem i ją sobie obejrzę.

Uczeń Hufflepuffu

Pobiegłam za Bell. Torba podskakiwała mi na ramieniu, breloczki uderzały o siebie i cicho pobrzękiwały. Nie pamiętałam, które stopnie powinnam ominąć, jak zwykle liczyłam na szczęście, które teraz mnie nie zawiodło. Stanęłam przy krukonce nieco zmęczona targaniem ciężkiej od książek, pergaminów, piór i buteleczek z atramentem torby.

Melanie strasznie się nudziło. Miała już dosyć chodzenia po pustych korytarzach. Postanowiła przyjść do biblioteki, bo jak stwierdziła: ,,Tylko tutaj nie da się marnować czasu''. Zaczęła się przechadzać alejkami ciągnącymi się przy regałach. Sięgnęła jakąś starą, bardzo zniszczoną książkę. Strzepnęła z niej kurz. Usiadła po turecku na dywanie i rozpoczęła lekturę. Niezwykle ją to pochłonęło, zdawała się nie widzieć tego co dzieje się dookoła. Choć momentami książka była nudna i Melanie raz po raz ziewała, to mimo wszystko sporo można się było z niej dowiedzieć. Tematyka była prosta: eliksiry. Melanie położyła książkę obok siebie i wzięła kolejną, całkiem nową książkę o zaklęciach obronnych.

Prefekt Naczelny

Effy wybrała się do biblioteki. Zamierzała znaleźć jakąś ciekawą książkę o eliksirach. Może nawet spróbowałaby coś uwarzyć, skoro eliksirów nie było, aż szkoda, żeby kociołek tak marnował się leżąc w kufrze. Rozejrzała się po pomieszczeniu, było w nim kilku uczniów i bacznie obserwując bibliotekarka. Skierowała się prosto do działu mikstur. Przeszła pierwszą alejkę książek, nie widząc niczego co wzbudziłoby w niej zainteresowanie, ruszyła więc dalej. Tam zobaczyła siedzącą na dywanie dziewczynę, nie chcąc jej przeszkadzać w czytaniu, cicho przeglądała regały chcąc znaleźć coś odpowiedniego dla siebie. Ponownie spojrzała w stronę dziewczyny pogrążonej w czytaniu i dostrzegła leżącą obok niej książkę o eliksirach. Wydawało się jej, że takiej nie widziała. Spojrzała więc na regały chcąc znaleźć drugi egzemplarz tej książki.

Melanie dosyć późno zorientowała się, że niedaleko niej chodzi jakaś dziewczyna. Kiedy jednak ja zauważyła, stwierdziła, że patrzy się na starą książkę. Melanie zastanowiła sie chwilkę. Raczej wątpiła w fakt, ż przeczyta ją w tym tygodniu. Podniosła się więc z dywanu i chwyciła książkę. Powoli ruszyła do dziewczyny, której wzrok wędrował po regałach. Stanęła za nią. Odczekała kilka sekund jakby przygotowując specjalną mowę. W końcu się odezwała.
- Widziałam, że patrzyłaś się na tę książkę, jeśli chcesz możesz ją wziąć.- Podała jej książkę, tak, ze dziewczyna nie miał wyboru. Musiała ją chwycić. Twarz miała poważną i spokojną.

Prefekt Naczelny

Spojrzała na książkę którą podała jej dziewczyna.
- O dzięki. Myślałam, że może uda mi się znaleźć tu gdzieś drugą taką, ale to chyba jedyny egzemplarz - powiedziała biorąc od dziewczyny lekturę. - Na pewno nie chcesz jej teraz czytać? - Zapytała przyglądając się z zaciekawieniem okładce. Zdecydowanie tej książki jeszcze nie miała w ręku.

Pokręciła szybko głową.
- Mnie książka ekscytuje na początku. Im bliżej końca tym wolniej czytam. Zanim bym ją oddała, ty byś już o niej zapomniała - powiedziała spokojnie.
- Wygląda na starą, więc nic dziwnego, że może tu nie być drugiej. To cud, ze ta jeszcze się jakoś trzyma.- spojrzała na książkę, w której kilka stron ledwo się trzymało, a okładka wyglądała tak, jakby ktoś wylał na nia jeden z opisanych eliksirów. Melanie na początku nie zważała na tę jaskrawoczerwoną plamę, ale teraz była to jedyna rzecz jaka widziała. ,,Ohyda.'' pomyślała ledwo powstrzymując skrzywienie.

Prefekt Naczelny

Spojrzała na poszczególne strony w książce, nie dość, że kartki były stare i brudne, to zawarte na nich były rzadkie eliksiry, z którymi dotąd nigdzie się nie spotkała.
- Jakiś naprawdę rzadki egzemplarz udało Ci się znaleźć - stwierdziła ciągle oglądając książkę. - Interesujesz się eliksirami? - Zapytała w końcu trzymając lekturę otwartą na jakiejś stronie z rysunkami, tłumaczącymi w jaki sposób kroić jeden z nieczęsto występujących składników.

- Tylko przez zupełny przypadek - machnęła ręką. Kiedy słyszała pytanie dziewczyny chwilkę się zastanawiała. Podrapała się delikatnie po policzku.
- Nawet. W tym roku postanowiłam się trochę poduczyć. Obawiam się tylko, że wole praktykę - spojrzała na książkę - no wiesz, więcej nauczę się patrząc jak się to robi, aniżeli czytając. Zawsze to jakaś różnica. A ty interesujesz się nimi?- spytała podnosząc wzrok i spoglądając prosto w oczy dziewczyny. Zasłaniały jej trochę potargane włosy. Melanie z niemała złością założyła je za ucho. ,,Ech, chyba muszę coś zrobić ze swoim wygładem. On jest... okropny!'' wykrzyczała w myślach.

[Przepraszam, ze tak długo zwlekałam z odpowiedzią, ale miałam gorączkę i ból głowy. Gdybym coś napisała byłoby to jedno, góra dwa zdania.]

Prefekt Naczelny

Zamknęła książkę i trzymając ją w ręku przeniosła wzrok na dziewczynę.
- O tak, nawet bardzo - stwierdziła, w końcu eliksiry zawsze były dziedziną magii która niezwykle ją interesowała.
- Wiadomo, szczególnie w takim przedmiocie jak eliksiry to praktyka jest o wiele ciekawsza od samego czytania książek. Bo cóż z wertowania samych instrukcji? Dlatego też szkoda, że nie ma jeszcze ciągle lekcji eliksirów, mam nadzieję, że niebawem się zaczną - powiedziała w duchu mając nadzieję, że w związku z tym iż w Hogwarcie jest nowy dyrektor, skończy niebawem wymieniać nauczycieli i wszystkie lekcje będą się już normalnie odbywać.

[Jasne, niema sprawy, doskonale to rozumiem Wink

]

- Można jedynie na własna rękę eksperymentować - stwierdziła smutno Mel - ale nadzór nauczyciela by się przydał, zwłaszcza dla młodszych klas, które dopiero odkrywają tajniki przyrządzanie eksperymentów. - umilkła na chwilkę. Oparła się o jakiś regał.
- Dobrze przynajmniej, że zaczną się zajęcia z zaklęć. Będziesz chodziła?- spytała z niemałym zainteresowaniem. Nie wiedziała, kto ze starszych klas będzie na nie chodził, a owa dziewczyna nie wyglądała na młodszą od niej.