Biblioteka

Prefekt Naczelny

Przerwała przyglądanie się wyjątkowo ciekawemu rysunkowi obrazującego jakąś trującą roślinę i spojrzała na swoich towarzyszy, przez chwilę słuchając ich rozmowy.
- A co się stało z tamtym Krukonem? - Zapytała chcą już zmienić ten temat dotyczący Williama.

Prefekt Slytherinu

- Straciłem zainteresowanie - odrzekł nader wyniosłym tonem, spoglądajac na Effie. - W końcu ile mozna.

Narciss, zazwyczaj uroczy, nagle przyjął wyjątkowo chłodną postawę.
Wyrafinowany, elegancki i iście ślizgoński.

Zacisnęła mocno szczęki, żeby nie powiedzieć już nic na ten temat, zsunęła się na krześle i ukryła twarz w książce, którą jakoś straciła zainteresowanie. Atmosfera w ciągu minuty zmieniła się nie do poznania.
- Możemy... porozmawiać o czymś przyjemniejszym? - zapytała cicho zza książki, dalej zawstydzona swoim błędem.

Prefekt Naczelny

- Naturalnie - powiedziała nadal wzrokiem błądząc po stronach książki. Kto by pomyślał, że rośliny są takie ciekawe. Przydałby się w końcu nauczyciel od zielarstwa w szkole. - Jakieś propozycje? - Zapytała odnośnie przyjemniejszego tematu. Sama jakoś nie bardzo takowy obecnie posiadała w zanadrzu.

Prefekt Slytherinu

Narciss długo milczał, wgapiając się w stronice książki. Nawet nie kwapił się, by przesunąć stronę dalej.
- Chciałbym mieć kota - burknął w końcu cicho, łaskawie pomijając poprzedni temat.

Prefekt Naczelny

Uniosła brwi spoglądając na Narcissa.
- Świetnie, powinieneś sobie wiec go kupić. Fajnie mieć zwierzaka w Hogwarcie, a w Londyńskim sklepie jest dość duży wybór - powiedziała przypominając sobie ostatnią wizytę tam. - Jaką byś chciał rasę?

Prefekt Slytherinu

Wzruszył ramionami, lekko się naburmuszając.
- A co za różnica? I tak nie mogę go kupić - mruknął, zbierając książki ze stołu i wstając. W tych książkach nie ma absolutnie nic!

Prefekt Naczelny

- Dlaczego? - Zapytała usłyszawszy odpowiedź chłopaka. Przewróciła kartki w książce docierając do spisu treści. Przez chwilę czytała go sprawdzając jakie informacje mniej więcej znajdują się w tej lekturze. Ostatecznie stwierdziła, że będzie co czytać.

Prefekt Slytherinu

Należałoby więc wymyśleć coś, co byłoby idealną nauczką dla niektórych. W tych księgach nic nie ma. A nawet jeśli jest, to przecież nie może zdradzić się z zamiarami. Czy Effie by mu pomogła, gdyby wiedziała? Narciss spojrzał na dziewczyne przenilkiwie, w cichym zamyśleniu.
Nie, na pewno nie. W końcu znają się wciąż krótko.

Westchnął po chwili, spoglądając na nią nieco przytomniej.
- Hm? Ach... rodzina mi nie pozwala.

Przewróciła kolejną stronę książki, wodząc wzrokiem po tekście, który jej nie pochłaniał. Nie w takich okolicznościach. Odłożyła książkę, myśląc o temacie rozmowy.
- Ale miałeś kota. Anuszkę. Zmieniło się coś?

Prefekt Slytherinu

Westchnął nieco zrezygnowany i znów usiadł.
- Właśnie... MIAŁEM - uśmiechnął się uprzejmie, przesuwając palcem po okładce książki. - No ale zwierzęta umierają, prawda?

Prefekt Naczelny

Spojrzała na Lind, po czym na Narcissa.
- Sądzę, że Rosalind chciała zapytać, czemu nie możesz mieć kolejnego skoro tamtego miałeś, no i znów byś chciał mieć - powiedziała mając nadzieję, że dobrze zrozumiała.

Prefekt Slytherinu

- Ach! Najmocniej przepraszam... jestem już zmęczony... - uśmiechnął się przepraszająco, przygryzając lekko wargę. Cóż za głupiutka pomyłka! Aż uśmiechnął się rozbawiony. - Nie mogę, bo mój ojciec mi zabronił. Powiedział, że żadnych więcej zwierząt. Owszem, tutaj co prawda nie widzi, ale co, gdybym miał wrócić? Na przykład na święta.

Spojrzała na chłopaka nie rozumiejąc reakcji, potem uświadomiła sobie przy pomocy Effie nieporozumienie. Błąd sformułowania.
- Chodziło mi właśnie o to. O zmianę w rozumowaniu rodziców. Dziwna sprawa, raz się zgodził, co mu szkodzi drugi? A wakacje zwierzaka u jakiegoś przyjaciela?

Prefekt Naczelny

Uśmiechnęła się widząc, że dobrze zrozumiała słowa Gryfonki. Spojrzała więc na Narcissa, czy w ogóle zastanawiał się nad takim rozwiązaniem. Gdyby nie fakt, że miała nadzieję, iż jej matka ostatecznie nie wyrzuci jej z wężem, to pewnie też by zastanowiła się czy nie zostawić Sarpedona u kogoś.