Łazienka Prefektów

Uczeń Hufflepuffu

- To niesprawiedliwe... Jesteś tak wysoki, że możesz chodzić po dnie - jęknęła i poruszała nogami, aby utrzymać głowę nad powierzchnią wody. Gdy poczuła jego dłoń na swoim policzku, przymknęła oczy jakby rozkoszując się chwilą. - Pochlebiasz mi, Will. - rzekła cicho, chcąc, by ciągle głaskał ją po policzku, by po prostu był przy niej.

Uczeń Slytherinu

- Faktycznie, duży plus. - zaśmiał się, drugą rękę odgarniając kłębiącą pianę. Był ciekaw, czy gdyby ktoś wszedł, zauważyłby ich wśród tej całej góry piany i chmur pary. - Raczej sobie. Albo obojgu. - stwierdził, wpatrując się prosto w jej oczy. - Chodź do mnie. - wymruczał i przyciągnął ją do siebie, gdy po chwili dotarło do niego, że w przeciwieństwie do niego, dziewczyna nie ma pod nogami gruntu.

Uczeń Hufflepuffu

[no i jak mówiłeś zamruczałeś ^^]
- Nawet nie wiesz jak bardzo. - dodała ze zbita mina, pokazując mu tym samym, ze potrzeba wiele wysiłku, aby utrzymać się nad woda. Gdy spojrzał w jej oczy, znów zalała się rumieńcem. Cholera jasna! Williamie! Kiedyś Cie zamorduje i wydrapie Ci te oczy! Objęła go, uśmiechając się szeroko. - Tak o wiele lepiej. - szepnęła, nie mogąc oderwać wzorku od jego tęczówek.

Uczeń Slytherinu

[z dedykacją dla Ciebie xD chociaż mruczeć będę kiedy indziej ;P]
- Wiadomo. - zaśmiał się gardłowo, słysząc komentarz dziewczyny. Wciąż wydawał mu się być taka krucha... Niemal automatycznie ją oplótł ręką jej talię, żeby się nie przewróciła. - Hej, co to za smutna minka? - zapytał, ujmując delikatnie jej podbródek i unosząc do góry, by spojrzeć jej prosto w oczy. Wydawało mu się, że targają nią jakieś emocje, których nie potrafił zinterpretować. - Coś się stało?

Uczeń Hufflepuffu

[wiesz, że trzymam Cię za słowo ;P]

Carpe Diem, Cass. Wtuliła się w niego, czując dokładnie ciepło, jakie biło od jego ciała. Nie potrafiła określić, co w nim jest takiego, że tak przyciąga, że tak pragnie jego towarzystwa. Tym razem "zmuszona" spojrzała w jego tęczówki - Stało się. Masz za bardzo hipnotyzujące oczy. To one tak działają na ludzi. Ja to wiem, coś w nich masz... takiego... - westchnęła - Nie mam pojęcia co. Jakąś iskrę, która czaruje i uwodzi. - dodała, uważnie analizując jego oczy. Tak, aby zapamiętaj każdy szczegół.

Uczeń Slytherinu

[tylko pamiętaj, że bez powodu nie mruczę! xD]

Po raz kolejny głęboko nabrał powietrza. Przez tą całą parę i wilgoć, miał wrażenie, że wszystkie zapachy stały się jeszcze wyraźniejsze i mocniejsze, więc zapach Cassie doprowadzał go niemalże do obłędu.
- Za bardzo? - powtórzył z namysłem. - Nie mieszczą się już w granicach "przyzwoicie hipnotyzujących"? - zaśmiał się cicho, wciąż wpatrując się w jej oczy. - Czyli jednak jestem niebezpieczny? - zapytał po chwili.

Uczeń Hufflepuffu

[są powody do mruczenia ^^]

Nie brała już pod uwagi, że są w samej bieliźnie, ani to gdzie się znajdują. Przylgnęła do niego bardziej, chcąc się lekko ogrzać.
- Nie mieszają się w żadnej granicy, Will. Zgodzę się, możesz być męską wilą - szepnęła, głaszcząc go po policzku. - Działasz na ludzi...

Uczeń Slytherinu

Objął ją jeszcze ściślej, jednocześnie wodząc palcami po jej plecach wzdłuż kręgosłupa i wcięciu w talii.
- Jeszcze trochę i zacznę żałować, że nią nie jestem. - uśmiechnął się jednokącikowo, po czym dłoń, którą przytrzymywał jej podbródek, przesunął niżej, na szyję. - Jak działam? - zapytał ledwie słyszalnie.

Uczeń Hufflepuffu

On naprawdę chciał, aby nagle przestała oddychać... Lub zwariowała, chociaż nie, ona już dawno to zrobiła. Nie mogła przestać patrzeć mu w oczy. Czuła się jakby zerkała w jego duszę. Tu nie był Ślizgonem, tylko czarującym młodym mężczyzną.
- Działasz... Gdybyś zaczął to wykorzystywać... Mógłbyś podbić świat... Zwabiać niewinne dusze do basenu - szepnęła, uśmiechając się czarująco, wodząc dłonią po obojczyku chłopaka.

Uczeń Slytherinu

[to "są powody do mruczenia" kojarzy mi się z reklamą Whiskasa ;P]

Wciąż nie mógł uwierzyć, jakim był kretynem, że nie interesował się nią wcześniej. Automatycznie przypomniał sobie wyprawę po kota Cass i to, jaki wtedy był arogancki i odpychający, zupełnie bez sensu. Naprawdę musiał aż tyle czasu zmarnować, żeby uświadomić sobie to wszystko?
- Świat to za mało. - zacytował swojego ojca, po czym zaśmiał się. - Zwabiać do basenu i następnie topić? - zapytał, wciąż uparcie wpatrując się w jej oczy i nie mogąc się na nic zdecydować, co było zupełnie nienormalne jak na niego.

Uczeń Hufflepuffu

- Więc co chciałbyś jeszcze zdobyć, mój drogi? - spytała cicho, unosząc podbródek w górę, zaciekawiona jego pytaniem. Mówił, że jest niebezpieczny, ale czy morderstwo w Łazience Prefektów to dobry pomysł? - Czy chcesz mnie utopić? To nie zachowanie dżentelmena... - jęknęła cicho przy jego uchu, a następnie lekko się odsunęła i palcem dotknęła jego nosa, zostawiając na nim troszkę piany.

Uczeń Slytherinu

- W sumie to nic. Żyć szczęśliwie i w spokoju, tyle mi wystarczy. - odpowiedział po chwili namysłu. - Jesteś chyba pierwszą osobą, która o to pyta. Każdy inny patrzy na mnie jak na niebezpiecznego psychopatę o zapędach imperialistycznych i już zawsze mnie tak traktuje. - zaśmiał się, wspominając miny kilku osób, które tak zareagowały. - Kochana, naprawdę wierzysz, że był bym do tego zdolny? - zapytał, intensywnie wpatrując się w jej połyskujące oczy. - Mógłbym utopić każdego, tylko nie Ciebie. - wyjaśnił, głaszcząc jej szyję i policzek. Podczas ich rozmowy, powiedział takie rzeczy, które w życiu nie przeszłyby mu przez gardło i wypowiedział więcej słów, niż w ciągu całego miesiąca. Czyli jednak ludzie się zmieniają.

Uczeń Hufflepuffu

- Czuję się zaszczycona - ucałowała go w polik, wiedząc, że raz rozpali się w niej ciekawość. - A co jeśli ta Twoja niebezpieczność jest niesamowicie kusząca i nie pozwala normalnie myśleć? - spytała, unosząc kaskadę rzęs. Położyła dłonie na jego klatce, czekając na odpowiedź. - A bo ja wiem? Chciałeś pokazać mi, jak się traci kontrolę... A śmierć to jednak brak kontroli. Dziękuję, że jestem taką osobą, Will - dodała cicho, przypadkowo zerkając na jego usta.

Uczeń Slytherinu

Czyli naprawdę wydawał się być niebezpieczny? Nigdy by mu to przez głowę nawet nie przeszło.
- Czy ja wiem...? Wolałbym, żeby co innego sprawiało, że nie daje się przy mnie normalnie myśleć. A nawet jeśli, to byłabyś niewinną duszą zwabioną do basenu... w celach innych niż utopienie. - szepnął, uważnie ją obserwując, jakby chciał zapisać w pamięci właśnie taki obraz. - Nie ma za co. I pamiętaj, że to ja mam być przyczyną utraty kontroli, nie śmierć. - dodał, pochylając się powoli w jej stronę. Niepewność, jaką czuł, doprowadzała go do obłędu. Tym bardziej w połączeniu z bliskością Cassie.

Uczeń Hufflepuffu

- Co byś chciał, aby inni nie mogli przy Tobie tracić zmysły? - szepnęła prosto w jego usta, przenosząc dłonie na jego kark. Spojrzała jeszcze raz w jego oczy, jakby miał być to ostatni raz. Ostatni raz kiedy go widzi. Znów poczuła jak traci zmysły. I to wszystko dzięki jego osobie...