Szczyt Wieży

- Maruda? - prychnęła, również przyspieszając. - Ale tylko trochę. - dodała z lekkim uśmiechem. Zamilkła. Zastanawiała się nad wyborem odpowiedniego zwierzęcia.
[upomnienie 3/5 - czwarty punkt regulaminu ogólnego]

- Jeszcze trochę i mnie przebijesz - rzekł stając na ostatnim schodku. I spoglądając za dziewczyną. - Żyjesz? - krzyknął pytająco kiedy nagle zamilkła. - Maruda, chodź jeszcze musimy dojść do wioski skąd złapiemy Błędnego Rycerza.

Blair schowała się w kącie i nic nie mówiła. Zasłoniła dłonią usta, by stłumić śmiech. Była ciekawa czy chłopak się po nią cofnie, czy po prostu sobie pójdzie. Postarała się by nie było jej zbytnio widać.

Westchnął głośno patrząc na schody.
- Zgubiłaś się? - spytał kpiąco. Westchnął i wyciągnął pudełko papierosów obracając je w dłoniach.
- Marudo! - krzyknął lekko podirytowany, postanowił że jeśli za chwilkę się nie zjawi to idzie, i już.

Blair uśmiechnęła się pod nosem. A niech idzie! Najwyżej będzie ją miał na sumieniu. Była szczerze ciekawa, jak się zachowa. Była coraz mniej przekonana, że byłby w stanie się po nią cofnąć, ale trudno.

Westchnął głośno i podpalił papierosa. Zaciągnął się nim mocno i wypuścił dym wciąż patrząc w stronę schodów.
- Blair! - krzyknął w sumie on też chciał jechać po zwierzaka i doszedł do wniosku, że samemu nie będzie mu się chciało. Kiedy dopalił papierosa i zgasił go odwrócił się na pięcie i zaczął iść wolno przed siebie.

Wywróciła oczami.
- Faceci.. - mruknęła pod nosem po czym zbiegła ze schodów i ruszyła korytarzem za Alexem.

Odwrócił się w stronę schodów, gdyż usłyszał czyjeś kroki. Kiedy zauważył Blair zatrzymał się czekając aż podejdzie do niego.
- Widzę, że zmieniłaś zdanie i zabawa w chowanego Ci się znudziła - powiedział kpiąco. - Nadal chcesz się udać po zwierzaka czy już Ci przeszła ochota na to? - spytał unosząc w górę brew.

-Nie, jeszcze mi nie przeszło. - odpowiedziała idąc przed siebie. Bransoletki na jej dłoni brzęczały dźwięcznie. Wsłuchiwała się w ten odgłos, ale po chwili jej myśli zatrzymały się na zwierzaku. Ciągle nie dokonała wyboru, a coś jej się wydawało, że na pomoc Alexa nie ma co liczyć.

Pokręcił głową i szedł chwilę obok niej.
- Jeżeli zmienisz zdanie, będę gdzieś - powiedział unosząc w górę kącik ust i zniknął w jednym z korytarzy. Nie będzie jej przecież namawiał do niczego. W końcu to Alex.

Prychnęła.
- Świetnie. - powiedziała za nim, starając się, by to usłyszał. Niezbyt zrozumiała jego reakcję. Czyżby to on zmienił zdanie i nie chciał kupić zwierzaka?
Pokiwała głową ze zdezorientowaniem. Rozejrzała się. Była już tuż przy wyjściu ze szkoły. Zapięła płaszcz i zaczęła wkładać rękawiczki.

Uczeń Hufflepuffu

Cass szybko wbiegła po schodach, trzymając płaszcz w dłoni. "Czy dziś jest już pełnia?", spytała siebie z nadzieją. Łapała szybko oddech, a gdy dobiegła do drzwi, odetchnęła z ulgą. Smukłe dłonie położyła na nich i mocno popchnęła. Uderzyła w nią fala zimna, od razu poczuła jak jej policzki nabierają czerwonego koloru. Szybko i niezdarne założyła płascz, mrużąc lekko oczy. Podeszła do barierki, oparła się o nią, patrząc na niebo. Usłyszała skrzypnięcie drzwi, spojrzała w ich stronę.

Uczeń Slytherinu

Wbiegła na wieżę, okropnie się przy tym męcząc. Oparła się o barierki, dysząc przy tym ciężko. Mimo bólu w klatce piersiowej podskoczyła radośnie, widząc widok jaki można było stąd podziwiać. Uśmiechnęła się szeroko obserwując jak ludzie, wielkości mrówek wędrują po błoniach.

Uczeń Hufflepuffu

Cass ze śmiechem obserwowała Hannę. W jej rudych włosach ślicznie ulokowały się płatki śniegu.
- Hej, Hanna - rzekła wesoło, dając jej sójkę w bok. Wychyliła się za barierkę, patrząc jak młodsze roczniki obrzucają się śnieżkami. Dziewczynka z długimi, kręconymi włosami dostała zimną kulą prosto w twarz. Zaczęła płakać. Cass poczuła dziwne uczucie w sercu, patrząc na młodą panienkę. Jacyś starsi chłopcy ciągle jej dokuczali - Co za wredne typy! - warknęła, czując pulsującą różdżkę, która kusiła ją.

Uczeń Slytherinu

Obróciła gwałtownie głowę i widząc jak Cass śmieję się z jej radosnych podskoków zarumieniła się delikatnie.
- Hej. - uśmiechnęła się do niej i obserwowała sytuację na dole.
- Może zrucimy im coś na głowy ? - zapytała patrząc na marmurową ławkę.