Szczyt Wieży

Uczeń Gryffindoru

Wreszcie, po kilkunastominutowej wędrówce, dotarłam na szczyt wieży. Pochyliłam się lekko za balustradę. Widok był niesamowity! Szczególne wrażenie robił Zakazany Las - teraz wydawał się być najpiękniejszym miejscem na Ziemi. Tak mocno wybiłam się z podłogi, że moje stopy zawisły w powietrzu. Mogłabym teraz skoczyć. Ale wtedy musiałabym być bardzo odważna i bardzo głupia. Porzucając te myśl, zawisłam na balustradzie, wypatrując czegoś ciekawego.

Uczeń Slytherinu

Wspięli się na szczyt wieży. Nemezis zajęło to zdecydowanie więcej czasu niż zwykle, z racji na jej obecny stan psychiczny.
- Nie, będę egoistką i skoczę sama. A jak tu wrócę to dasz mi lizaka. - zaśmiała się. Spojrzała na niego ze słodkim uśmiechem po czym przytuliła go, jakby był pluszowym misiem.
- To skąd mam skakać?

Uczeń Slytherinu

Wywrócił oczy ku niebu czekając aż wejdzie w końcu na wieżę, miał wrażenie, że nigdy to nie nastąpi. Przez chwilę myślał nawet, że zasnęła po drodze.
- To co to za konkurencja? Boisz się, że przegrasz? - spytał z uniesioną brwią, odsuwając się jak najdalej kiedy tylko przylgnęła do niego. Zakasłał czując jej perfumy chyba nigdy nie wdychał niczego równie duszącego. Okropność.
- Dokładnie. Ja sobie usiądę o tutaj i ocenię Twój lot.

Uczeń Slytherinu

- No wiesz co? Ranisz moje uczucia! - zmrużyła oczy, widząc jak się od niej oddala. - A może skoczysz ze mną? - uśmiechnęła się szelmowsko. - Chyba, że jesteś tchórzem. - dodała sprytnie po czym stanęła na krawędzi i rozłożyła szeroko ramiona.
- Witaj wolności! - zaśmiała się, szykując się do skoku. Nie przerażała ją wysokość ani perspektywa rychłej śmierci.

Uczeń Slytherinu

Popukał się w głowę kiedy spytała czy z nią skoczy. Zastanawiał się kiedy ten dziwny proszek przestanie działać i czy stanie się to zanim skoczy.
- Latanie bez miotły nie jest tym w czym czuje się najlepiej - przyznał bez skrępowania. Wciąż miał wrażenie, że Nemezis kpi sobie z niego, nawet kiedy stała na krawędzi nie wyglądała na taką która na pewno skoczy.
- O witaj, witaj. Pchnąć Cię? - spytał z głupim uśmiechem, nigdy nie miał do czynienia tak naprawdę z używkami i chyba nie do końca zdawał sobie sprawę jak one działają.

Uczeń Slytherinu

Zaczęła się szaleńczo śmiać. Narkotyki uderzyły jej do głowy. Zdecydowanie wzięła większą dawkę niż zwykle.
Uśmiechnęła się do niego szeroko i pokiwała ręką.
- No to do zobaczenia w lepszym świecie! - to były jej ostatnie słowa.
Skoczyła.
Jednak miała parszywe szczęście. Zahaczyła się o jakąś rzeźbę kilka metrów niżej. Wybuchnęła głośnym śmiechem.
- Ale fajniee!

Nauczyciel

/Siódme piętro/Wielkie Schody/Wieże/Wieża Astronomiczna/Szczyt wieży
Wszedł.
- O Matulu! - Krzyknął
-Co tu się dzieje?!?!?! Co Ty robisz za murem?!?!?!?! Mógłby mi to ktoś wytłumaczyć?!?!?! Człowiek chce sobie po oglądać z wysoka świat jak każdy inny, a tutaj takie rzeczy. Wracaj natychmiast do nas! - Zacisnął dłoń na kieszeni w której trzymał różdżkę, gotów aby w odpowiedniej chwili po nią sięgnąć. Czekał na rozwój akcji.

Uczeń Slytherinu

Adrenalina zaczęła buzować w jej żyłach na tyle mocno, że przebiła całą narkotykową euforię.
Nie, nie była w ciekawej sytuacji. A jeszcze ten irytujący nauczyciel.
- Ciekawe, jak mam wrócić?! Może mam zacząć latać? - spytała z nieukrywaną wściekłością. Zaczęła zsuwać się w dół, ale nie krzyknęła. Nemezis to twarda osoba. Była również zła na Javiera, za to, że jej nie powstrzymał. Przecież mogła umrzeć!

Uczeń Ravenclawu

Usłyszał dziwne krzyki, przeprosił na chwilę Christy, całując ją namiętnie w usta.
- Zaraz pójdziemy. - gdy zobaczył Nemezis za murem, zebrała się w nim pojęta złość i gniew. Podszedł gwałtownie do nauczyciela - Witam, panie profesorze. Nemezis, możesz mi to łaskawie wytłumaczyć? - warknął, patrząc na nią krytycznie. To co robiła przekraczało wszelakie granice, cios poniżej pasa? Nie mógł tego tak nazwać. - Przestań żartować sobie z własnego życia i Twoich bliskich, bądź grzeczna, a następnie wróć tu do nas. - mówił, zbliżając się do niej, a następnie łapiąc ją w talii - Tylko się nie wyrywaj - dodał, gdy chwycił ją mocno, przenosząc na drugą stronę balustrady - Nemezis, musimy chyba porozmawiać. Na dziedzińcu. - dodał, nadal ją przytrzymując i doprowadzając ją do nauczyciela - Chyba powinna odwiedzić Skrzydło, profesorze.

Nauczyciel

Racja, kurczę, Ona mogła zginąć a mnie zamurowało! Zdenerwował sie i zaprowadził Ją do skrzydła szpitalnego
/Skrzydło szpitalne

Upomnienie 1/5 - złamanie czwartego punktu regulaminu ogólnego

Uczeń Slytherinu

- Zostaw mnie! - syknęła, odchodząc od niego parę kroków. W rzeczywistości odczuwała niezwykłą ulgę. Chciała stąd odejść, a jeszcze niemiłosiernie bolała ją ręka.
- Czuję się świetnie. - uśmiechnęła się stucznie. - Dziękuję bardzo, o wybawcy.
Wybałuszyła oczy. Spojrzała błagalnie na chłopaków, ale nie oczekiwała od nich cudów. Poszła za nauczycielem.

Uczeń Slytherinu

Patrzył się na Nemezis i nie wiedział czy ma się śmiać głośno czy lepiej się powstrzymać. I skąd tutaj wziął się ten nauczyciel? Westchnął i zajął się jedzeniem lizaka. Uznał, że to będzie najlepsze wyjście.

Nauczyciel

Idziesz z nami, krzyknął do dziewczyny niedającej się zaprowadzić do skrzydła szpitalnego, jeżeli nie dobrowolnie to siłą. Machnął różdżką i krzyknął - Incarcersus - Liny opętały narkomankę, wykonał drugi ruch mówiąć - Mobilarbus - dziewczyna zaczęła za nim podążać lewitując.

Uczeń Ravenclawu

Pokręcił zażenowany głową. Kto jak co ale Nemezis?! I jej oczy... Wyraźne zmniejszenie źrenicy. Co ona u licha brała? Westchnął.
- Zaopiekujesz się nią? - spytał, zerkając na chłopaka, a następnie na Christy. - Wątpię, aby mnie chciała widzieć. - dodał prędko.

Uczeń Slytherinu

Spojrzał na jakiegoś krukona wywracając oczami.
- Do mnie mówisz? - spytał gryząc już sam patyczek. Czy on wyglądał na niańkę? Nie.
Tak naprawdę chyba dopiero teraz zdał sobie sprawę, że nie był tutaj sam.
- Skoro się martwisz... to tam są schody - wskazał odpowiedni kierunek.