Szczyt Wieży

Uczeń Slytherinu

Ponownie roześmiał się słysząc słowa Hanny. Musiał przyznać, że wyjątkowo odpowiadało mu jej poczucie humoru.
- Byłaś wśród nich?- zapytał rzeczowym tonem. Teraz z kolei on wyciągnął rękę, by chwilę pobawić się jej włosami.

Uczeń Slytherinu

- Oczywiście, że tak. - Stwierdziła. - Nie pamiętasz ? To ja zdarłam z Ciebie koszulkę zanim zemdlałam.
Przewróciła oczami i uśmiechnęła się delikatnie. Pozwoliła mu bawić się swoimi włosami, a sama założyła jeden niesforny kosmyk za ucho.

Uczeń Slytherinu

- Tak właśnie myślałem, że ta znajoma ruda czupryna skądś mi się kojarzy. Wybacz, że wcześniej nie skojarzyłem, ale wiesz... Tyle dziewczyn rzuca się na mnie codziennie, że trudno mi wszystkie zapamiętać- powiedział z żalem, równocześnie nie mogąc powstrzymać uśmiechu. Patrzył na dziewczynę szeroko otwartymi oczami, po chwili jego dłoń z powrotem wróciła do nóg dziewczyny i jeździł ręką delikatnie po nich.

Uczeń Slytherinu

- Rozumiem. - Stwierdziła lekko i przygryzła dolną wargę. - Życie popularnego ucznia Hogwartu wymaga poświęceń.
Przez wiatr, który co jakiś czas dmuchał w jej plecy, rude włosy powędrowały znowu na jej twarz. Hanna ponownie z wielką cierpliwością zakładała niesforne kosmyki rudych włosów za uszy.

Uczeń Slytherinu

- Nie powiedziałbym, że poświęceń- stwierdził marszcząc lekko nos- Raczej sprytu, aby w każdej sytuacji odpowiednio działać- wyjaśnił. Uśmiechnął się uroczo do dziewczyny.
- Byłaś kiedyś z chłopakiem, Hanno- zapytał nagle.

Uczeń Slytherinu

- Jeśli liczyć to, że jako mała dziewczynka pocałowałam naszego sąsiada to tak. - Zaśmiała się przypominając sobie tą zabawną sytuację. Po tym wydarzeniu przez tydzień nie mogła wychodzić za kontakty z mugolskim dzieckiem. - A tak na serio to nie.
Zastanawiała się przez chwilę dlaczego zadał to pytanie, jednak w końcu stwierdziła w duchu, że pewnie z czystej ciekawości.

Uczeń Slytherinu

- Nawet nie masz porównania i nie wiesz, czy chłopcy również by Ci nie pasowali- powiedział rozbawiony. Cofnął się od niej trochę, a Hanna kiwnęła się lekko. Przestał ją nagle trzymać, więc mogła spaść. Pociągnął ją za nogi tak, że spadła z powrotem na ziemię. Kiedy stała naprzeciwko niego było znacznie mniejsza od Jaya.

Uczeń Slytherinu

Hanna podniosła głowę tak aby mogła swobodnie spoglądać na chłopaka. Był o wiele wyższy od niej na co rudowłosa westchnęła cicho. Zawsze marzyła o wysokim wzroście, jednak jak widać na prośbach się skończyło. Dziewczyna była przeciętnego wzrostu.
- Może kiedyś się przekonam. - Stwierdziła stając na palach, nadal jednak nie byłą tak wysoka jak Jay, więc szybko zrezygnowała z tego pomysłu.

Uczeń Slytherinu

Oparł się nonszalancko o murek, dzięki czemu był wzrostu Hanny.
- Właśnie przyznałaś, że mogłabyś spróbować z kimś innym, mimo że jesteś z tą... swoją dziewczyną- zauważył uśmiechając się do niej po swojemu.
- Więc po co czekać?- zapytał dodatkowo, unosząc dłoń, by dotknąć jej bujnych włosów.

Uczeń Slytherinu

- Nieprawda. - Zaprzeczyła robiąc zdziwioną minę. Nie spodziewała się, że chłopak aż tak ją podejdzie. - Powiedziałam, że może się przekonam, ale to nie znaczy, że chce się przekonać, bo nie chcę.
Słowa z jej ust wypłynęły tak szybko, że nie zdążyła się zastanowić nad ich treścią. Dopiero po chwili analizowała wypowiedziane słowa.

Uczeń Slytherinu

- Winny się tłumaczy- powiedział obojętnie Jaydon. Odsunął się od dziewczyny i oparł o murek. Wystawił twarz w kierunku słońca, musiał zamknąć oczy, przez rażące go promienie. Po chwili przechylił głowę i spojrzał z ukosa na Hannę.

Uczeń Slytherinu

Prychnęła pod nosem i założyła włosy za ucho.
- Nieprawda. - Stwierdziła i tak jak chłopak wystawiła twarz tak, aby dosięgły ją promienie słońca. Ogrzewały i łaskotały jej skórę, co sprawiło, że na jej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Zamknęła oczy i rozkoszowała się tą krótką chwilą.

Uczeń Slytherinu

Dziewczyna co chwila próbowała robić coś z włosami, Jaydon zastanawiał się, czy nie wygodniej by było po prostu je związać. Ale nie zapytał się jej o to. Przecież, że nie będzie marnował czasu na rozmawianie o fryzurach ślizgonki.
Odsunął się od barierki i stanął tuż za Hanną.
- Ja wiem swoje- powiedział jej do ucha.

Uczeń Slytherinu

Zadrżała, kiedy jego ciepły oddech owiał jej ucho i usłyszała jego słowa. Stanęła na palcach tak wysoko jak mogła. Znajdowała się na wysokości ucha Jaydona.
- A ja swoje. - Szepnęła mu i opuściła się w dół, tak aby móc znów normalnie stać. Uśmiechnęła się delikatnie.

Uczeń Slytherinu

Stali teraz dokładnie naprzeciwko siebie, a on pochylał się delikatnie, aby nie widzieć tylko czubka jej głowy.
- Jestem bardziej doświadczony niż ty, więc bardziej się znam- stwierdził ze stanowczością w głosie. Jego ręka przez przypadek dotknęła jej dłoni.