Korytarz na IV piętrze

-Na rysunku.- wyjaśniła Lily.- Na wierzbę- pokazała palcem na drzewo- światło nie pada z każdej strony. gdzie jest teraz słońce?- próbowała nakłonić dziewczynę, żeby pokazała jej źródło światła w realu.

Uczeń Slytherinu

Wskazała ręką na jasną kule na niebie. Znajdowała się nad horyzontem, po prawej stronie drzewa.
- Nadal nie rozumiem po co Ci to. Przecież mogę narysować słońce gdzie chcę.

-A gdzie je narysowałaś?- zaciekawiła się Lily. Może nie miała racji. Trudno, nikt nie jest idealny.
Wróciła do swojego szkicu poprawiając parę drobiazgów.

Uczeń Slytherinu

Uśmiechnęła się szeroko. Słońce było dokładnie tam, gdzie było w rzeczywistości.
- Musisz mi przyznać, że brakuje mi tego czegoś, aby rysunek był leszy - wystawiła jej język.
- Od kiedy rysujesz?

-Wiesz co... nie mam pojęcia. Właściwie nigdy nie lubiłam rysować, ale pewnego dnia wzięłam ołówek i zaczęłam to robić. I jakoś poszło.
Lily uśmiechnęła się szeroko.
-Wiesz, nie mam pojęcia, co byś tu mogła poprawić. Jest świetny. Serio!
Lily znów się uśmiechnęła.

Uczeń Slytherinu

- Pasja przychodzi z czasem - uśmiechnęła się.
- No niech Ci będzie. Może nie jest najgorszy - wystawiła język.
Wyjrzała na błonia, były puste. Zaczynało się też powoli ściemniać, a dziewczyna nie miała napisanego wypracowania na OPCM.
- Wiesz, ja już chyba pójdę. Muszę opisać pojedynek na OPCM. To cześć i dzięki za naukę rysowania - pomachała jej ręką i odeszła w kierunku schodów.

-Ciao- rzuciła za dziewczyną.
-mam nadzieję, że się jeszcze kiedyś zobaczymy.
Lily pozbierała przyrządy i odeszła korytarzem wgłąb szkoły.

Uczeń Ravenclawu

Ruszył w stronę korytarza. Nie wiedział dokąd tak naprawdę zmierzał, lecz coś go tam ciągnęło. Rozejrzał się dookoła, wokół nie było ani jednej żywej duszy, nie licząc oczywiście paru duchów. Jeden z nich przeniknął przez Randy'ego, który gwałtownie podskoczył czując zimno. Zatrząsł się i usiadł pod ścianą głęboko zastanawiając się o zbliżających się wydarzeniach.

Przechodząc korytarzem zobaczyła jak duch przechodzi przez nieznajomego chłopaka. Podeszła do niego szybkim krokiem by sprawdzić czy nic mu nie jest. Słyszała, że takie przejścia duchów mogą być niebezpieczne.
-Nic ci nie jest ? - zapytała szybko - tak w ogóle, jestem Amy - powiedziała a na jej twarzy pojawił się blady uśmiech

Uczeń Ravenclawu

Zauważył dziewczynę, która nagle podbiegła do niego.
- Nie, w porządku - odparł łapiąc się za głowę - duchy ostatnio są bardzo uparte.
Zaśmiał się krótko i popatrzył na dziewczynę.
- Randy Wilson - powiedział podając jej rękę. Kojarzył ją z tego samego domu, w którym był.
- Ravenclaw tak ? -zagadnął nagle.

-Tak- powiedziała. Zobaczyła tarcze na jego szacie. Krukon? Dlaczego wcześniej nie zwróciła na niego uwagi. Nie spotkała go ani na żadnej lekcji, ani w pokoju wspólnym. Przynajmniej tak jej się wydawało.
-Pierwszy raz jestem na IV piętrze, nawet nie wiedziała, że dla duchów to taka atrakcja, kiedy przejdą przez człowieka. - uśmiechnęła się - Na jakie chodzisz lekcje ?- zapytała

Uczeń Ravenclawu

- Pierwszy raz na IV piętrze ? - zapytał zdziwiony - przeniosłaś się z innej szkoły ?
Oparł głowę o ścianę i patrzył z dołu na dziewczynę.
- zaklęcia, numerologia,OPCM i eliksiry - mruknął - chociaż ostatnio nie miałem głowy do zajęć, nie wychodzę za często z dormitorium ostatnimi czasy.
Wywrócił oczami i przejechał dłonią po swoich włosach wręcz arogancko. Gdyby był tam ktoś, kto by nie wiedział, że jest w Ravenclawie z pewnością stwierdziłby,że chodzi do Slytherinu, ze względu na jego aroganckie ruchy.

Zignorowała jego aroganckie ruchy.
-Chodziłam tu do pierwszej i drugiej klasy, ale później musiałam się przeprowadzić do Szwecji, ze względu na zawód mojej mamy, no i niedawno wróciłam - rzekła - dlaczego, rzadko wychodzisz z dormitorium ? - podłapała wątek - Chodzi mi o to czy jest jakiś specjalny powód czy po prostu tak wyszło.

Uczeń Ravenclawu

- Ah tak... - powiedział. Spojrzał na zimną podłogę i przechylił nieco głowę opierając się na dłoni.
- Jak już mówiłem nie mam głowy do nauki, a co dopiero do spotkań - wycedził kiwając głową. Teraz patrzył na duchy, które jeszcze na końcu korytarza gdzieś "latały".
- Te duchy mnie irytują - powiedział pokazując jej język. Po chwili zrobiło mu się zimno od podłogi i się zatrząsł.
- Może pójdziemy do lochów ? A konkretnie do kuchni ? - zaproponował.

Spojrzała na latające bez celu duchy.
"Czy one nie mogły by po prostu siąść w jednym miejscu i nie irytować ludzi?" - pomyślała a na jej twarzy pojawił się uśmiech.
-Chętnie - powiedziała -możemy iść do kuchni