Szczyt Wieży

Uczeń Slytherinu

- Dobranoc. - Pomachała jej i uśmiechnęła się przyjaźnie na pożegnanie. Puchonka wydawała się całkiem sympatyczna i Hanna miała nadzieję, że nadarzy się jeszcze okazja aby zamienić z nią kilka słów.
- Nieprawda. - Zaprzeczyła i zaśmiała się. - Pomyślała, że ją zgwałcisz za chwilę i uciekła.

Uczeń Slytherinu

Parsknął śmiechem na jej słowa.
- Chcesz ze mną o nią rywalizować? Kto pierwszy ją poderwie?- zapytał przekornie z uśmieszkiem- Nie no żartuję, przecież wiem, że to byłoby niesprawiedliwie, bo mi nikt nie potrafi się oprzeć- dodał nonszalanckim tonem.

Uczeń Slytherinu

Zaśmiała się głośno.
- Wiadomo, że ja bym wygrała. - Stwierdziła unosząc brew. - Ty jesteś zachłanny od razu się na nią rzucisz, a ona ucieknie. I do kogo przyjdzie się wypłakać ? Do Hanny.
Skończyła swój wykład z dumą wypisaną w oczach.

Uczeń Slytherinu

Pokręcił głową słysząc jej wykład.
- Uwierz mi potrafię być bardzo czuły i przekonujący- powiedział tym razem z uroczym, a nie szelmowskim uśmiechem.
- Nie będzie potrzebowała Hanny.

Uczeń Slytherinu

- Wszyscy chcą Hanny. - Zaśmiała się i radośnie klasnęła w dłonie.
- Poza tym to nie fair. - Stwierdziła z wyrzutem i wytknęła na niego język. - Od razu widać, że dziewczyna gustuje tylko w chłopakach.
Skrzyżowała dłonie na piersiach i spojrzała na niego unosząc brew w górę. I ten fakt sprawiłby, że trudniej byłoby jej wygrać.

Uczeń Slytherinu

-Wcale nie, ona po prostu patrzyła tak tylko na mnie, na innych mężczyzn tak nie patrzy- wyjaśnił cierpliwie Hannie. W zasadzie szczerze wątpił żeby Nora była lesbijką, ale kto wie jaka jest w głębi duszy? Nie mógł się nie uśmiechnąć, kiedy Hanna klasnęła w dłonie.

Uczeń Slytherinu

- Oszust. - Zaśmiała się. - Nie wiesz jak patrzy na innych, bo żadnego mężczyzny oprócz Ciebie tu nie ma.
Nie ma co, chłopak dobrze kombinował, jednak nie tak łatwo oszukać rudowłosą. Schwyciła w dłoń jeden kosmyk włosów i poczęła się nim bawić. Uśmiechała się przy tym uroczo.

Uczeń Slytherinu

- Wiem jak inne dziewczyny patrzą na mnie, a jak na innych mężczyzn, to mi wystarczy- powiedział z uśmiechem. Musiał przyznać, że Hanna wygląda wyjątkowo słodko, pomimo że była teoretycznie niemiłą ślizgonką. Aż ledwo się powstrzymał, żeby ponownie ją nie pocałować. A wciąż czuł jej słodki smak na ustach.

Uczeń Slytherinu

- Zawsze jesteś taki skromny ? - Zapytała spoglądając na niego. Odrzuciła kosmyk, którym przez chwilę się bawiła, na plecy. Zaczęła wystukiwać na murze paznokciami jakieś nieokreślone rytmy, a jej głową delikatnie poruszała się zgodnie z nimi.

Uczeń Slytherinu

- Przeszkadza Ci to?- zapytał unosząc do góry brwi.
Patrzył jak Hanna wystukuje nieznany mu rytm. Po raz pierwszy pożałował, że ślizgonka woli dziewczyny. Ale wstrętu do chłopców też mieć nie może, bo z pewnością nie siedziałaby z nim tak długo. Też zaczął stukać palcem, tyle że w jej kolano.

Uczeń Slytherinu

- Nie. - Stwierdziła wzruszając delikatnie ramionami. - Powoli się przyzwyczajam.
Uśmiechnęła się i przestała uderzać palcami o marmur. Zamiast tego chwyciła drugą wolną dłoń chłopaka i zaczęła bawić się jego palcami. Wykręcała je delikatnie i podnosiła aby za chwile puścić.

Uczeń Slytherinu

- Tak myślałem, to nikomu nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, jestem dzięki temu jeszcze bardziej uroczy, nie sądzisz?- zapytał marszcząc brwi z udawanym zastanowieniem. Patrzył jak dziewczyna bawi się jego palcami zastanawiał się czy specjalnie tak go drażni. Pozwolił bawić się Hannie, równocześnie przestając wybijać rytm palcami i kładąc po prostu rękę na jej kolanie.

Uczeń Slytherinu

- Oczywiście. - Potwierdziła ze śmiechem. - Zastanawiam się czy ktokolwiek mógłby dorównać Twojemu urokowi osobistemu.
Cały czas uśmiechała się radośnie, a jej dłonie nadal zajęte były bawieniem się ręką chłopaka. Słońce przyjemnie grzało ją w plecy, co sprawiło, że w tym momencie mogła spokojnie określić siebie jako szczęśliwego człowieka.

Uczeń Slytherinu

- Z pewnością w tej szkole nie ma takiej osoby. Nikt nie jest tak przystojny, elokwentny i rozchwytywany jak ja- stwierdził stanowczo z rozbrajającym uśmiechem. On również czuł się wyjątkowo błogo. Patrzył jak Hanna bawi się jego dłońmi. Na szczęście dziewczyna skutecznie zasłaniała mu słońce, więc nie raziło go w oczy. Delikatnie drapał ją po kolanie.

Uczeń Slytherinu

- Rzeczywiście. Po Twoim ostatnim spacerze na błoniach skrzydło szpitalne zapełniło się fankami, które omdlały na Twój widok. - Stwierdziła i przewróciła oczami. Kiedy znudziła się jej zabawa dłonią, 'oddała' ją chłopakowi. Teraz rudowłosa szukała następnego zajęcia, , że nic nie wpadło jej do głowy, po prostu obserwowała chłopaka.