Szczyt Wieży

Uczeń Slytherinu

Podał jej pióro, które wciąż trzymał w dłoni.
- Masz się podpisać a później ją oddać. O nic więcej nie pytaj co sam nie mam pojęcia na czym to ma polegać – powiedział uśmiechając się do siebie. Jeżeli tak ma wyglądać cała impreza, to szybko ją opuści. Nigdy nie przepadał za tego typu imprezami. Do tego te stroje, nigdy nie czuł się dobrze w koszulach.

Uczeń Slytherinu

Weszła po schodkach. Było to trochę trudne, a to wszystko przez sukienkę, jaką miała na sobie. Sięgała aż do kostek i była ciemno zielona, barwy Slytherinu. Była bez ramiączek, marszczona na biuście. Zwężana w talii, aby potem lekko sie poszerzyć. W ręce miała czarną maskę. Z biżuterii to jedynie długie, wiszące, złote kolczyki oraz złoty wisiorek na szyji. Nie miała żadnych bronsoletek. Jako dodatek miała bolerko, w razie, gdyby było jej zimno.
Na nogach miała czarne szpiki. Dziwnie się czuła w takim stroju, ale skoro takie były wymagania, to zrobiła wyjątek. Nieliczny.
Włosy miała podpięte z tyły spinką, aby nie przeszkadzały jej, a tylko nieliczne pasemka loków swobodnie opadały na jej twarz.
Pojawiła się na wieży. Rozejrzała się. Było całkiem ładnie. Niestety nie znalazła żadnej znajomej twarzy. Podeszła do parapetu i usiadła, przyglądając się błoniom.

- Może być. - uśmiechnęła się lekko. Po chwili wzięła od chłopaka szklankę i napiła się. Obróciła się w stronę tłumu uczniów w poszukiwaniu jakiś znajomych twarzy, ale w maskach ciężko było kogokolwiek rozpoznać.

Uczeń Ravenclawu

Wzięła jedną z krówek i pióro, po czym podpisała ją i wrzuciła do drugiego pudełeczka. Po czym odeszła od nich i usiadła na jednej z poduszek.
Obserwowała ludzi, którzy się tu zebrali. Nie było Rose, z którą chętnie by porozmawiała. Lily i Alexandrii też nie.
[problemy z internetem...]

Uczeń Ravenclawu

Vivien szybko podpisała się na krówce, oddała ją chłopakowi uśmiechając się do niego lekko. Kręciło jej się w głowie od wszystkich kolorowych postaci kręcących się wokół.
- Czemu nie masz różowej koszuli?- zapytała, próbowała spojrzeć bardziej na jego twarz, ale przeszkadzała jej w tym jej i jego maska. Nie mogła też zobaczyć gdzie jest Juliette.

Mistrz Gry

Z gramofonu wydobywała się tymczasem żywa i raczej wesoła muzyka. Uczniowie różnych klas tańczyli już na parkiecie. Atmosfera sprzyjała zabawie, a pora była jeszcze wczesna.

W milczeniu popijał sok. Rozglądał się, chociaż może niepotrzebnie. I tak nikogo tu nie znał. Szukał rudowłosej czupryny, jednak w końcu stwierdził, że Bell jednak nie przyszła.Czuł się dziwnie wśród tylu ludzi. Uśmiechnął się kiedy usłyszał muzykę.
- Tańczymy ? - Zapytał i roześmiał się radośnie.

Uczeń Slytherinu

Coraz bardziej zaczęła żałować, że wybrała się na tę imprezę. Hałas, przekrzykujący się uczniowie, to klimaty nie dla niej.
Rozglądała się dookoła sceptycznie.

Uczeń Slytherinu

Założyła ponownie maskę i spojrzała na wchodzącą Ślizgonkę. Przyglądała się jej przez jakiś czas. Następnie przeniosła wzrok parkiet i tańczące na nim pary. Westchnęła.

Eliza spojrzała na rozglądającego się Matta.
- Ty też nie widzisz żadnych znajomych? - spytała, uśmiechając się lekko. Napiła się soku.
Zaśmiała się, słysząc jego propozycję.
- Możemy. - zgodziła się po czym odstawiła szklankę. Znalazła się na 'parkiecie'.

Uczeń Slytherinu

Hanna w końcu wstała. Podeszła d Gabrielle i uśmiechnęła się do niej.
- Ładnie wyglądasz. - Powiedziała i rozejrzała się. - Prawie nikogo tu nie znam i dziwnie się czuje w sukience.
Zaśmiała się cicho.

Uczeń Slytherinu

Podszedł do siedzącej samotnie blondynki. Usiadł obok przyglądając jej się uważnie.
- Cześć, Clau. - przywitał się. - Widzę, że nie tylko ty się tu nudzisz..
- Może zagrasz? - zaproponował, czując się z tym jak głupiec, ale trudno się mówi..

Uczeń Slytherinu

Zaśmiał się cicho.
- Wiesz, zupełnie mi nie pasowała do maski – wytłumaczył jej spokojnie. Chociaż tak naprawdę nie pamiętał gdzie ją położył. Wolał poświęcić czas na układanie włosów niż na szukanie różowej koszuli.

Uczeń Slytherinu

Głos chłopaka wyrwał ją z zamyślenia. Przeniosła wzrok na Ravena.
- Cześć. - uśmiechnęła się. Nareszcie ktoś znajomy.
- Zagrać? a w co? - Spytała, bo niebyła w temacie.

Ruszył za dziewczyną i uśmiechnął się do niej. Trochę pożałował swojej propozycji, nigdy nie tańczył. Obserwował jednak ruchy Elizy i począł trochę ją naśladować. Jak na kogoś kto nigdy nie znalazł się na parkiecie szło mu całkiem nieźle. Uśmiechnął się do dziewczyny, która radziła sobie doskonale.