W środku kręgu

Uczeń Hufflepuffu

Słysząc nietrafną uwagę Marr, odwróciła głowę w jej stronę jednocześnie idąc w stronę zamku. Przystanęła na chwilę czekając,aż dziewczyna dołączy.
- Niewielu? - zapytała otwierając bardzo szeroko oczy. Jej zdaniem było najwięcej siódmoklasistów, chociaż nie wiedziała, czy czasem nie jest w błędzie.
- Może Salon wspólny ? - zagadnęła patrząc na swoje skostniałe dłonie.

Uczeń Gryffindoru

[wybacz, musiałam się na chwilę ewakuować, bo byłam przy kompie nielegalnie ;d]

Wstała z kamienia i ruszyła w kierunku zamku. Po chwili zrównała się z Christine.
- Tak myślę... Albo może po prostu nie miałam szczęścia ich spotkać. - wzruszyła ramionami w geście bezradności. Wydawało jej się, że w chwili obecnej najwięcej jest piąto- i szóstoklasistów, ale nie rozmawiając z każdą napotkaną osobą, mogła jedynie oceniać wiek po wyglądzie, a wiadomo, pozory mylą.
- Salon Wspólny to chyba dobry pomysł. - uśmiechnęła się, po czym schowała ręce do kieszeni kurtki. - Swoją drogą, dobrze, że w ogóle taki pokój powstał. Ileż można siedzieć wyłącznie w towarzystwie ludzi ze swojego domu?

Uczeń Hufflepuffu

Wzruszyła ramionami.
- Z pewnością ! Jest dużo siódmoklasistów. Czasami myślę, że aż za dużo - wywróciła oczami śmiejąc się pod nosem. Ruszyła żwawym krokiem w stronę zamku, kiedy byli już nie daleko jego odezwała się - Bardzo dobry pomysł, wreszcie można gdzieś spokojnie porozmawiać - chuchnęła w swoje ręce, żeby je trochę rozgrzać.
- Z resztą, można poznać ciekawych ludzi - pokiwała głową.

[ Napisz w Sali Wejściowej, albo w Salonie Wspólnym Wink

]

Dołączył: 06 Mar 2010 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Olivia skierowała swoje kroki w stronę kamiennego kręgu. Lubiła tu przychodzić, gdyż to miejsce kojarzyło jej się z jakąś mroczną tajemnicą, co tym bardziej przykuwało jej uwagę.
Usiadła na jednym z głazów, poprawiając machinalnie szal. Rozglądała się dookoła swoimi czarnymi jak węgielki oczami, wyczulona na najmniejszy szelest. Wiele słyszało się o tym miejscu, więc wolała zachować ostrożność.
Wsunęła dłonie do kieszeni płaszcza, w poszukiwaniu rękawiczek. Oczywiście, jak zwykle o nich zapomniała.
Zirytowana, przygryzła delikatnie dolną wargę po czym przeczesała palcami włosy.

Uczeń Slytherinu

Zmarznięty wyszedł z zakazanego lasu. Przerzucił torbę przez głowę i chował do niej blok z kilkoma ołówkami. Dawno nie był w okolicy nawet kamiennego kręgu, dlatego też tam skierował swoje kroki. Zmrużył oczy widząc jakąś dziewczynę, siedzącą na jednym z kamieniu. Wzruszył tylko ramionami i usiadł kawałek od niej uparcie wpatrując się w niebo.

Dołączył: 06 Mar 2010 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Przez chwilę patrzyła na nowo przybyłego chłopaka. Bardzo jej kogoś przypominał, lecz szybko odrzuciła od siebie tę myśl.
Przez ułamek sekundy dostrzegła blok, który blondyn chował do torby. Uśmiechnęła się pod nosem. Zsunęła się z kamienia i usiadła po turecku naprzeciwko chłopaka.
- Cześć. - lekko przekrzywiła głowę, uśmiechając się nieznacznie.

Uczeń Slytherinu

Wywrócił oczami, kiedy dziewczyna usiadła naprzeciwko niego. Chyba zawsze kiedy szukał ciszy i spokoju dostawał coś zupełnie innego.
- Cześć – odpowiedział.
Przynajmniej nie blondynka. Zaczął pocieszać się w myślach.

Dołączył: 06 Mar 2010 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Cóż za miłe przywitanie... - uniosła brew. - Czysty Ślizgon.. - pokiwała głową z rozbawieniem. Naprawdę bawiło ją to dość charakterystyczne zachowanie Zielonych.
- Olivia Deniver. - przedstawiła się, wyciągając rękę w jego stronę.

Uczeń Slytherinu

- Wybacz, zapomniałem Cię uściskać – mruknął, grzebiąc w torbie w poszukiwaniu lizaków, które był pewien, że tam chował. Przez hałas który robił ledwo dosłyszał jej imię, o nazwisku mógł zapomnieć.
- Javier Deniver – powiedział automatycznie, wyciągając lizaka, od razu go rozpakował i wsadził w usta, podał jej rękę.

Dołączył: 06 Mar 2010 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dzisiaj Ci wybaczę. - powiedziała, przenosząc wzrok na skałki. Trochę ją zamurowało, gdy usłyszała nazwisko chłopaka, ale nie dała tego po sobie poznać? Po tylu latach poszukiwań straciła już nadzieję, więc był to dla niej niemały szok. Musiała się jeszcze upewnić.
W końcu uścisnęła jego rękę.
- Jaki smak? - spytała, mimo że nie patrzyła nawet w jego stronę. Sama również uwielbiała lizaki. Ojciec, gdy pojawiał się sporadycznie, zawsze je jej przynosił. Tak, jakby myślał, że załatwi tym wszystko.

Uczeń Slytherinu

- Cóż za łaskawość – powiedział, zamykając torbę, chciał trochę jeszcze porysować, ale porzucił ten pomysł. Może później znajdzie miejsce do tego odpowiednie.
- I tak Ci go nie oddam – spojrzał na lizaka, którego teraz trzymał w ręku, wystarczyło mu, że ostatnio dał jednego Juliette. Na potwierdzenie swoich słów włożył go z powrotem do buzi. – O smaku krwi.

Dołączył: 06 Mar 2010 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Teraz była już pewna. Przed nią siedział jej przyrodni brat, którego tak długo szukała. Sama nie wiedziała, jak ma mu o tym powiedzieć.
- Trudno. Jakoś to przeboleję. - wzruszyła ramionami po czym objęła rękoma kolana.
Patrzyła w przestrzeń przed siebie.
- Chcę Ci coś powiedzieć, ale z góry ostrzegam, że zabrzmi to dla Ciebie absurdalnie. - zaczęła. Wewnątrz nie posiadała się z radości, ale nie pozwoliła na uzewnętrznienie swoich uczuć. Nie teraz.

Uczeń Slytherinu

Spojrzał na dziewczynę z uniesioną brwią, zachowywała się dziwnie nie wspominając o tym co mówiła.
- Jeżeli chcesz mi powiedzieć, że nie lubisz lizaków, a tym bardziej o smaku krwi to tak będzie to brzmiało absurdalnie – mruknął niezadowolony, znów dał się wciągnąć w dyskusję w której nie chciał uczestniczyć. Westchnął bezgłośnie, zajęty przekładaniem lizaka z prawego do lewego policzka. Odchylił się na kamieniu podkładając dłonie za siebie.

Dołączył: 06 Mar 2010 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie. Myślę, że to zabrzmi bardziej absurdalnie. - powiedziała, tym razem przenosząc wzrok na chłopaka. Nie wiedziała, czy nie jest to dla niego drażliwy temat, ale zdecydowała się zaryzykować.
- Parę lat temu dowiedziałam się, że mam przyrodniego brata. Od tego czasu naprawdę intensywnie zaczęłam go szukać. Myślę, że go znalazłam. - spojrzała na Javiera wymownie. - Wiem, że i tak w to nie uwierzysz, ale nie chciałam być nieszczera. - westchnęła. - Wystarczy, że ojciec taki był. - dodała, głośniej niż by chciała.

Uczeń Slytherinu

- No to mów – powiedział z udawanym zainteresowaniem, w między czasie przypomniał sobie o zadaniu z wróżbiarstwa którego jeszcze nie odrobił. Układał sobie właśnie kiedy pójdzie do biblioteki, ale słysząc jej słowa wbił w nią szarobłękitne spojrzenie. Nie, nie, nie to nie mogła być prawda… Zdecydowanie jakiś absurd.
- I, że niby ja jestem Twoim bratem – zaśmiał się głośno – Chciałabyś – wysyczał, kiedy się uspokoił.
- Wiesz z taką wyobraźnią powinnaś pisać jakieś bajki czy coś – rzucił niedbale w jej kierunku.