Dziedziniec wieży z zegrem

Uczeń Ravenclawu

- Bu co? - spytał z miną jakby dostał w twarz od ukochanej osoby. Czy ona go obrażała? Jeśli skok, to z jakieś wysokości, czyli wiązało się z irracjonalnym skakaniem w dół? Uśmiechnął się, gdy usłyszał jej śmiech. Był taki szczery, nieudawany. - Smacznego tylko życzę. O ile może być to smaczne, dodał w myślach - Tak, bardzo dobrze myślałaś. I również uważam, że nie ma lepszej dziewczyny na świecie. Często mówię o niej, że to cud, a nie kobieta. Ach, czyli jesteś z Puffu. Zagadka rozwiązana. - zaśmiał się cicho. Przywołał swoją miotłę za pomocą zaklęcia: Accio. - Wiesz, z tymi winogronami jest historia, ale myślę, że Christy opowie Ci o niej przy butelce wytrawnego wina. - rzekł, czując jak ponownie traci głos. Chrząknął - Przepraszam, gardło nie chce mnie słuchać i za często bierze ostatnio urlop. Skoro już wiesz o Christy, w dodatku znasz ją, to może mi powiesz, czy masz kogoś? Na oku bądź w? - dodał z rozbrajającym uśmiechem i usiadł na miotle, robiąc miejsce dla Megan.

Uczeń Hufflepuffu

- Bungee - powtórzyła Meggie z uśmiechem na twarzy - czyli skakanie z dużej wysokości na długiej, elastycznej linie. Fantastyczne przeżycie..
Puchonka pamiętała ten dzień kiedy jej wujek zabrał ją do Ponte Colossus.
Wysokość z której skakała mierzyła około 152 metry. Po tym wszystkim zdała sobie sprawę, że po części ma duszę wariata. Wracając do rzeczywistości Megan zauważyła, że przez cały ten czas na jej twarzy gościł szeroki uśmiech.
- Z pewnością pomyślisz, że brakuje mi piątej klepki, ale RAZ SIĘ ŻYJE. - rzekła z pełnym zadowoleniem.
Megan odłożyła termos i torbę na bok, z pewnością te rzeczy przeszkadzałaby jej w lataniu.
- A mnie się zdaje, że jesteś z Ravenclawu. - spojrzała na chłopaka uroczo się uśmiechając, po czym poprawiła kucyk.
- Z pewnością Christine będzie mi musiała o tym powiedzieć, coś czuję, że będzie to bardzo interesujące. - Meggie patrzyła jak miotła podlatuje do nich z błyskiem w oku. - Jednakże nie przepadam za winem, jakimkolwiek. No chyba, że zostanę zmuszona do jego wypicia to nie będę miała wyboru.
Megan usadowiła się za Kazuo, delikatnie obejmując go w tali.
- W rzeczy samej jak na razie nie mam nikogo ani na oku ani w..- Meggie zaśmiała się, po czym dodała z udawaną powagą - No cóż są w tym i plusy, a także i minusy, panie szanowny Kazuo Shiomi.

Uczeń Ravenclawu

Chrząknął. Bowiem, co to za przeżycie skakać z czegoś nad czym zupełnie nie ma się kontroli w dodatku się spada i myśli, że u m i e r a. Jemu wcale do ciemności, robaków oraz wiecznej samotności się nie spieszyło.
- Mówisz, że jest to takie ekscytujące? - spytał z nieudawanym nie dowierzaniem. Gdy usłyszał, że trafnie dopasowała go do domu, zaśmiał się cicho - Albo jesteś medium, albo Christy ma strasznie długi jęzor. - puścił jej oczko. - Myślę, że jej wersja będzie barwniejsza, kobiety lepiej opowiadają miłosne historie, jeśli nie lubisz wina, zawsze można je czymś zastąpić - na przykład winogronami. Spojrzał jeszcze na Megan, dyskretnie, aby nie poczuła się niekomfortowo. Czego brakowało tej dziewczynie? Z ciała raczej nic, z uroku również też nic. Charakter? Pierwsze wrażenie zaliczone. - Jestem pewny, że znajdziesz sobie kogoś w mgnieniu oka. - poprawił jej dłonie, aby trzymała się mocniej, bowiem on lubił szybką jazdę, ostre zakręty. Jednak takie "atrakcje" zostawi sobie na później. - Shiomi - poprawił ją z japońskim akcentem, oczekując, że powtórzy za nim, w końcu nieźle jej to szło. Wznieśli się w powietrze, dość powoli i ostrożnie - Jak się będziesz bała, to powiedz i nie wbijaj paznokci w brzuch - dodał ze śmiechem, przypominając sobie pewne wspomnienie, rzecz jasna związane z Christy.

Uczeń Hufflepuffu

Megan widząc grymas na twarzy krukona na wspomnienie o bungee nie mogła powstrzymać śmiechu.
- Wiesz niesamowite jest to, że kiedy adrenalina się w tobie budzi czujesz się jakoś tak....dobrze? Nie umiem tego opisać. - Megan przeczesała grzywkę dłonią, po czym znów objęła krukona w tali, tym razem mocniej ,podobnie tak samo jak wtedy kiedy jej ręce poprawił chłopak.
- Wiesz to taka kobieca intuicja. Medium z pewnością nie jestem - puchonka zaśmiała się po cichu - a Christine, chyba o tym nie wspominała.
Kiedy wznieśli się w powietrze Megan przybliżyła nieco głowę w stronę Kazuo tak aby mógł ją usłyszeć.
- Jeżeli przez mój uścisk będę cię dusić to mi w każdej chwili powiedz, panie Shiomi - tym razem Megan postarała się powiedzieć jego nazwisko z akcentem japońskim. Puchonka miała to szczęście, że bardzo szybko się uczyła.