Dziedziniec wieży z zegrem

Uczeń Gryffindoru

- Miło mi Andreo, cóż za włosko brzmiące nazwisko i jakie piękne znaczenie - powiedział z szerokim uśmiechem i dodał zatroskanym tonem- A Ty zapewne uciekasz od tłumów i nie zaznałaś tu spokoju?- po czym zwrócił się do Ślizgona.
- Jasne, możesz na mnie liczyć - zarechotał - zwłaszcza w spaleniu koszulki. Dzięki mnie masz pretekst do zakupów, na pewno Juliette pomoże ci w doborze nowej, lepszej, modniejszej. Nawet pomoże Ci ją założyć - zażartował.
Mimo że chłopak sarkastycznie odniósł się do Larsa i zniekształcił jego imię, czuł, że to swój gość i da się z nim powygłupiać.

Uczeń Slytherinu

Wzniosła oczy ku niebu. Zachowała stoicki spokój. Trzymała nerwy na wodzy.
- Widzę Javier, że pamięć Cię zawodzi. Myślałeś o tym, aby wybrać się do Munga? Tam z pewnością potrafiliby Ci pomóc - uśmiechnęła się 'przyjaźnie'. Jeśli się boisz, zabierz kogoś ze sobą, aby potrzymał Cię za rękę. Nie będzie tak źle - zacmokała.
- Wybacz, ale nie spełnię Twej prośby. Jeśli jeszcze nie zauważyłeś, byłam tu pierwsza wraz z Angie. Jeżeli chcesz być sam, to proponuje odwrót. Ja się na pewno stąd nie ruszam.
- Dziękuję - odpowiedziała. - Znasz włoski? - zapytała.
- Chciałam pobyć sama, ale trafiłam na Angie. Teraz jednak, jak widzisz mam towarzystwa w nadmiarze.

Uczeń Slytherinu

- Na wrota Azkabanu! - jęknął słuchając chłopaka. Coś musiało być z nim nie tak skoro mówił takie bzdury. Nie chciało mu się nawet tego komentować.
- O tak spalmy ją razem - klasnął w dłonie i podskoczył udając podniecenie. - Koniecznie musimy się umówić - wywrócił oczami i powrócił do swojego normalnego, zimnego tonu.
- Miło, następna osoba która dba o mnie. To się dobraliście.
Odchylił się w bok i zobaczył Angie, skrzywił się, nadal była blondynką.

Uczeń Gryffindoru

-Io so solo un po italiano -zwrócił się do Andrei - jeśli źle powiedziałem, czekam na sprawiedliwy wymiar kary. - Powiedział odgarniając włosy z czoła. Zawsze musiały musiały żyć własnym życiem i nie potrafił ich ujarzmić.
-Świetnie kolego o tajemniczym imieniu, mugole obchodzą pierwszy dzień wiosny i topią palącą się Marzannę, może Twoja koszulka posłuży za rekwizyt - zachichotał patrząc na Ślizgona. Co on ma do blondynek? pomyślał.

Uczeń Slytherinu

- Quasi buono - odpowiedziała mu.
- Mógłbys się zachowywać - skarciła ślizgona. - Ja się o Ciebie troszczę, bo Ty o mnie zapomniałeś, ale tak sie mi odwdzięczasz? Jak tak można?
Pokiwała głową z naganą.
- Przecież staram się być uprzema! - powiedziała z oburzeniem.

Uczeń Slytherinu

Juliette wyrwała się z zamyślenia.
- Czy tutaj przypadkiem nie ma jakiegoś Klubu Puchona? Wszyscy się tak o sobie troszczą. - skwitowała z ironią po czym przeniosła wzrok na Gryfona, który wyraźnie zainteresował się Andreą. Trochę rozśmieszył ją ten widok, ale nie okazała tego.
- Czy ja o Ciebie dbam? Nie przypominam sobie... - spojrzała na Javiera.

Uczeń Slytherinu

- Nie! Bałbym się gdybyś miała to robić, w kilka sekund zostałbym bez nogi czy innego ważnego narządu jak śledziona czy wątroba, a może i nerka. - zaczął się zastanawiać - Ty dbająca o kogoś? O zgrozo, nie chciałbym być tego świadkiem, no chyba, że byłby to puchon - dodał patrząc na pozostałych. - Wyobraźcie sobie puchona bez ręki czy ucha, zabawne - zaśmiał się, miał dość bujną wyobraźnie która przed oczy wciąż podsuwała mu nowe obrazy.
Odnotował w pamięci aby sprawdzić co to jest Marzanna i dlaczego się ją pali. Przecież nie będzie się pytał o to jakiegoś gryfona o dziwnym imieniu, którego nie mógł spamiętać. Lorenc? Lors? Czy coś takiego.
Jak on do mnie powiedział? Kolego?
Skrzywił się okazując swoje niezadowolenie.
- Kolegów poszukaj sobie, ale nie tutaj. Czy wyglądam na takiego co chce mieć kolegę? Nie potrzebne mi żadne takie... coś. - spojrzał na chłopaka nieprzychylnie.

Uczeń Slytherinu

- Poprawna odpowiedź. - skinęła głową. - Ech, muszę jak najprędzej znaleźć Twoje maniery, bo stajesz się coraz bardziej marudny. - zacmokała teatralnie po czym przeniosła wzrok na Andreę.

Uczeń Slytherinu

- Och ekstra. Dostanę lizaka? - spojrzał wyczekująco na Juliette.
Wywrócił oczami i wrócił do wychylania się w dół. Noodle albo sobie poszła, albo nie mógł jej stąd dojrzeć.
- Marudny? Ja? - pokręcił głową - Nigdy, zresztą Ciebie i tak nie przebije jeżeli chodzi o marudzenie. Noga mnie boli i takie tam, pamiętasz jeszcze? - spytał odwracając delikatnie głowę w jej kierunku.

Uczeń Slytherinu

- Nie dostaniesz. - powiedziała z przekąsem. - Nie, nie pamiętam. Eliksir zamroczył mi pamięć. - dodała ze zdenerwowaniem.
Opuścił ją dobry humor i pobłażliwość.

Uczeń Gryffindoru

No no, Javier lubi być na piedestale, pomyślał Lars. Trzeba dać mu się wyżyć, to mu się polepszy. Nie lubił się kłócić, ale też nie miał zamiaru dać sobą pomiatać.
- Wiesz stary, ja lecę, potrenować swoją kondycję, bo przy Tobie wymiękam. Ale cóż nie każdy może być supermenem i mistrzem ciętej riposty. - Powiedział ciągle się uśmiechając - nie zapomnij przesłać mi sową koszulki, bo wiesz... Marzanna - dodał tajemniczo.
- Andrea, Juliette... - zwrócił się do dziewczyn, zaszurał nogami, wykonał w ich stronę lekki ukłon - do zobaczenia w bardziej sprzyjających okolicznościach. - Wyrzucił z siebie jednym tchem, po czym skacząc po trzy stopnie na raz zbiegł na dół pozostawiając sabat Ślizgonów samym sobie.

Uczeń Slytherinu

- Idziesz już, Lorenc? - udał rozczarowanie - Może po drodze się połamiesz albo coś podobnego - dodał z cichą nadzieją. Przerzucił na niego wzrok i puścił do niego oczko. - Och, na pewno napiszę. Koniecznie musimy iść na zakupy - odetchnął kiedy, chłopak zniknął mu z pola widzenia.
- Juli! Chcę lizaka - zaczął marudzić z błogim uśmiechem. - No tak, pewnie pomyliłaś eliksiry, nie zdziwiłbym się.

Uczeń Slytherinu

- Juli? - prychnęła. - Nie mów tak do mnie. - powiedziała, krzywiąc się. - Tak, pomyliłam eliksiry. Zgadłeś. - potwierdziła, by skończył ten temat. Oparła się wygodniej o balustradę i westchnęła.
- Tak, do zobaczenia. - pożegnała Gryfona.

Uczeń Slytherinu

To, że była aktualnie ignorowana, w niczym jej nie przeszkadzało. Może wreszcie zajmą się sobą i pójdę stąd, a ona zostanie z Angie. Mruknęła ciche 'do zobaczenia' w kierunku gryfona, po czym usiadła na ziemi. Stała już na tej wieży dość długo, więc nogi miały prawo ją boleć. Dziwiła się tylko, czemu Angie stała się taka milcząca.

Uczeń Slytherinu

- Jest krócej - wzruszył ramionami, nie wiedział jak można cały czas zwracać się do niej pełnym imieniem.
- Jul, o jeszcze lepiej. - uśmiechnął się zadowolony z siebie i spojrzał na Andreę unosząc w górę brew. - Myślisz, że się zacięła czy coś takiego? - wskazał na siedzącą Andreę. - A może zapomniała jak się języka używa? Ale nieważne. - machnął ręką.
- Do zobaczenia - pożegnał się i po chwili zniknął jakby wcale go tu nie było, zostawiając dziewczyny same.