Salon Wspólny

Uczeń Gryffindoru

- U niej to jest spoko, prawie cały dzień śpi - powiedziała - o co tam u twojego kocura?
Nagle zrobiło się ciemno. No cóż, nocy jeszcze nie było, więc to była czyjaś zasługa. Chociaż Blair nawet się to podobało, teraz impreza przypominała mugolską dyskotekę.

Uczeń Gryffindoru

-Właściwie to dawno go nie widziałam, cały czas poluje, widuje go tylko rano i wieczorem jak jest głodny, ale i tak go uwielbiam - powiedziała. - Hm... robi się smętnie, musimy wymyślić coś Co powiesz na karaoke? - zapytała July, widząc, że impreza przygasa.

Uczeń Hufflepuffu

Christine rozwiesiła prześcieradła tylko dlatego, że słońce za bardzo ją raziło, a z tego co widziała nie była jedyną osobą, którą światło atakowało ze wszystkich stron. Położyła ręce na swoich biodrach i patrzyła jak uczniowie dalej się bawią. Nie długo jednak tak stała, bo Megan ciągnęła ją do tańca. Jej pierwszą reakcją było lekkie skrzywienie ust, bo w końcu nie lubiła tańczyć. Nagle przypomniała sobie swoją kuzynkę, która zawsze kochała porywać się w rytm muzyki. Kręcenie biodrami, ruszanie nogami i rękoma raczej nie było dla niej. Westchnęła cicho i nachyliła się nad uchem Meg, żeby ją usłyszała, gdy będzie mówiła.
- To nie dla mnie - powiedziała, uśmiechnęła się przepraszająco i usiadła z powrotem na kanapie przeczesując ręką swoje włosy. Nie liczyła na to, że po prostu wróci się za nią i będzie próbowała z nią porozmawiać. Zapewne bawiła by się razem z nią, gdyby nie fakt, że nie spała już parę nocy i była wykończona.

Uczeń Gryffindoru

- Echh, takie już kocie życie.
Na słowa o karaoke momentalnie się uśmiechnęła.
- Karaoke? Piszę się! - powiedziała.
Odstawiła pustą już szklankę.

Uczeń Gryffindoru

Na jej twarzy pojawił się promienny uśmiech.
-A masz pomysł jak to zorganizować ? - zapytała.
Pamiętała, że ma w dormitorium jakieś mugolskie płyty z karaoke, ale zupełnie nie miała pomysłu jak je odtworzyć.

Uczeń Gryffindoru

- Hmm, płyt to ja mam mnóstwo, więc tą kwestię mamy już załatwioną - powiedziała - ale odtwarzacz tu raczej nic nie da.
I właśnie dlatego nie cierpiała tej blokady mugolskich urządzeń w Hogwarcie. A przecież zwykli ludzie mieli tyle przydatnych wynalazków!

Uczeń Gryffindoru

-TO na czym to odtworzymy? Wiesz, zawsze możemy śpiewać a capella, ale nie jestem pewna czy to dobry pomysł. - powiedziała, wyobrażając sobie pieszczące uszy fałsze. Uśmiechnęła się sama do siebie.
-Taak, mogło by być ciekawie

Uczeń Hufflepuffu

Megan uśmiechnęła się do Christine na znak, że rozumie i zaczęła tańczyć w rytm piosenki.
Światełka na suficie zaczęły się obracać i mienić we wszystkich kolorach, ruszając się po ''parkiecie''. Nastrój był niesamowity, a to dzięki też pomysłowi Christine. Prześcieradła sprawiały, że było zupełnie ciemno, oprócz rzecz jasna mały świetlików, które oświetlały całe pomieszczenie.

Uczeń Gryffindoru

- A capella? Mogłaby być niezła zabawa!
Na chwilę przerwała.
- Ale to chyba zbyt ekstremalne - mina jej zbladła na myśl o dwóch uczennicach fałszujących na środku sali.

Prefekt Naczelny

Wzięła od Meg sok ale ciastek i innych słodyczy nawet nie ruszyła. Miała wrażenie, że gdyby to zrobiła, po prostu by się porzygała. Lepiej było nie ryzykować. Wypiła do końca i odstawiła szklankę na podłogę. Teraz zupełnie nie martwiła się tym czy ktoś się o nią potknie i zbije.
- Idę do dormitorium... cześć, Nastria - pożegnała się z Puchonką i trochę niepewnym krokiem ruszyła do wyjścia.

Uczeń Gryffindoru

Pomachała Bell, gdy zobaczyła, że kieruje się do wyjścia i spojrzała z powrotem na Blair.
-Możemy spróbować - powiedziała pewnie i złapała przyjaciółkę za rękę. -Chodź - pociągnęła ją w kierunku pustej ławki i wciągnęła ją na góre, upuszczając przy okazji butelkę Onistej. Machnęła ręką i odwróciła się do Blair.
-Jaki repertuar proponujesz? - zapytała, uśmiechając się przy tym tajemniczo. -Zrobimy koncert! - prawie się wydarła.

Uczeń Hufflepuffu

Megan tańcząc spojrzała w kierunku kanapy, gdzie siedziała Christine. Jej mina zdradzała wiele emocji, ale negatywnych. Zmęczenie? Nie to raczej nie było to. Puchonka przestała tańczyć, ponieważ teraz pokazała jej się scena w kuchni, podobna mina. Czy w życiu Christine coś się działo? Megan podeszła do niej i usiadła na przeciwko puchonki.
- Christine, chciałabym z tobą porozmawiać. A to nie jest najlepsze miejsce. Zgodzisz się ze mna pójść w jakieś ustronniejsze miejsce? - Meg obserwowała teraz swymi piwnym oczami twarz Christy.

Uczeń Ravenclawu

Puścił Christy w drzwiach i zaprowadził od razu do kominka.
- Przepraszam, za to co się wydarzyło. Nie wiem, co jej odbija, widocznie próbuje zwrócić na siebie uwagę. - powiedział cicho, zapraszając ją na swoje kolana. Nie chciał poruszać tematu Nemezis, ale nie czuł się z tym najlepiej, bowiem czuł się winny. Uśmiechnął się nikle do niej.

Uczeń Hufflepuffu

A więc Christine wybyła z imprezy po jakimś czasie.
***
Weszła do salonu, uśmiechając się na widok kominka w którym drewno przyjemnie strzelało. Westchnęła bezgłośnie gdy wspomniał o tej całej sprawie i usiadła na jego kolanach, gładząc jego policzek w pieszczotliwy sposób.
- Nie powiem, że nic się nie stało, tylko, że chcę zamknąć ten temat - wyszeptała konspiracyjnie w stronę jego ust i popatrzyła Kazuo głęboko w oczy. Widziała, że w jakimś stopniu czuł się za to winny, więc momentalnie znów zyskał w jej oczach. Jasne było to, że jakiś ślad po tym zdarzeniu zawsze zostanie i trudniej będzie jej teraz zaufać, ale była myśli, że szybko to zaufanie wróci. Złączyła ich nosy ze sobą i zmierzwiła zabawnie jego czuprynę, uśmiechając się przy tym odrobinę łobuzersko. Czuła w sobie jakieś takie ciepło. Może to od kominka ? A może tej bliskości i paru milimetrów dzielących ich usta ?

Uczeń Ravenclawu

Nie, narrator nie mógł powiedzieć, że Kazuo zaśmiał się przez łzy. Czuł się wręcz podle i okropnie, jednak uśmiechnął się blado. Chce zakończyć ten rozdział, to dobrze., pomyślał, gładząc kciukiem jej policzek. Było mu tak dobrze, tak mu tego brakowało! Czuł się jakby wrócił do ukochanego domu. Zaczął się z nią drażnić, ni to muskał jej usta ni odsuwał, jednak długo odwlekał pocałunek. Ujrzawszy ponownie oczy Christy, czuł ten czar, który dawno na niego rzuciła.
- Na merlina... Jakaś Ty piękna - wyszeptał w jej usta, nie mogąc się na nią napatrzeć. Znów była jego.