Sala Wejściowa

Uczeń Ravenclawu

Arthur podszedł do niej i usiadł obok:-A co Ci podpowiada intuicja?-uśmiechnał sie lekko i spojrzał na niebo:- E tam.. pogoda jest jaka jest... nie ma co narzekać...-po czym spojrzął na nią:- Od jak dawna się tu uczysz?

Uczeń Slytherinu

- Mojej intuicji zależy na intymności, więc nie dzielę się z nikim jej spostrzeżeniami. Dlatego liczę, że mi powiesz. - odpowiedziała z rozbawieniem. - Nie lubię słońca. Jest za gorąco. - skrzywiła się nieznacznie.
- Jak długo się uczę? Od początku istnienia tej szkoły. - powiedziała przekornie.

Uczeń Ravenclawu

Arthur odparł:-czyli jesteś wampirem, czy coś w tym stylu?-po czym mrugnał do niej:- Ja tez mam swoja intymnośc.... ale tak, przybyłem dopiero wczoraj, wcześniej .. powiedzmy, ze byłem daleko..-skwitował nie chcąc mówić za dużo.

Uczeń Slytherinu

- Tak, jestem wampirem. - zażartowała, uśmiechając się niewinnie. - Mówisz, że byłeś daleko. Czyli.. jesteś wilkołakiem, a może zmutowanym górskim trollem? - zaczęła beztrosko wyliczać. Jak zwykle, towarzyszyła jej ironia. Najwierniejsza przyjaciółka Juliette.

Uczeń Ravenclawu

Arthur śmiał się głosno i skwitował:hahahahahahahahahaha... nie.-zakończył krótko.:- jestem człowiekiem.. no i animagiem.....-westchnał:-Troche mnie to kosztowało.. wiec jesteś czło9wiekiem, czy śpisz w trumnie i jak idę z Toba na randke to musze brac koszule z twardym kołnierzykiem?-zasmiał się.

Uczeń Slytherinu

- Jestem człowiekiem. - odpowiedziała szybko, by jak najszybciej wyrzucić ze swojej głowy tę drugą opcję. - Animag. Zdolność ciekawa, ale zależy w jakie zwierzę się przemieniasz. - zmrużyła oczy, przyglądając mu się uważnie. - Chociaż nie, nie wyglądasz na osobę, która zamieniałaby się w puszka pigmejskiego.

Uczeń Ravenclawu

Arthur odparł beztrosko:-Zapewniam Cię, zę w mysz ani szczura też się nie przemieniam.. moje zwierze jest.. nieco zwinniejsze i mądrzejsze...ale to tajemnica...-położył palec na ustach i mrugnął.

Uczeń Slytherinu

Lekko przekrzywiła głowę.
- Już tajemnica? - spytała ironicznie. - Jak ja mam Ci zaufać? - dodała z teatralnym lamentem. - Zamień się w to zwierzę. Chętnie zobaczę.

Uczeń Ravenclawu

Arthur odparł:-na wejściu mam zdradzac, w co się zamieniam?? A Ty mi nic nie zdradziłas... moja droga, coś za cos..-zasmiał się lekko. Po chwili pokręcił głową:- Ty zdradzisz mi coś o sobie, a ja się zmienię..... dobrze?-spojrzął jej uwaznie w oczy.

Uczeń Slytherinu

Przeanalizowała jego wypowiedź.
- Zależy o co spytasz. - uśmiechnęła się nieznacznie. - Jak odpowiem, to się zamienisz, tak? - chciała się upewnić. - Pytaj, zobaczymy.

Uczeń Ravenclawu

- Chciałbym wiedziec coś o Tobie, czego nie mówisz byle komu..-odparł z filuternym usmiechem Arthur. cały czas badał ja wzrokiem i analizował jej ruchy, gestykulację, sposób mówienia.

Uczeń Slytherinu

- Nie wiem. Trudne pytanie. Może sprecyzuj. - powiedziała, patrząc na niego. Okazało się, że pierwsze wrażenie czasami bywa mylne. Arthur wcale nie był takim lalusiem, za jakiego go miała na początku. Oczywiście, nie powiedziała tego na głos.

Uczeń Ravenclawu

Arthur uśmiechnął sie tajemniczo:- Jakiś twój sekret, np cos dotyczącego dzieciństwa...-pogładził się po brodzie i spojrzał na nia uwaznie:- To moze ja się zmienię, a Ty odpowiesz jak się już przemienię, ok? A tak w ogóle, zgaduj, w co się zmieniam??

Uczeń Slytherinu

Ożywiła się trochę.
- Jestem za. Zamień się od razu, jestem w kiepska w zgadywaniu, a nie chciałbyś usłyszeć, o jakie zwierzęta mogę Cię posądzać. - uśmiechnęła się uroczo. Zsunęła się z parapetu i spojrzała na niego zachęcająco.

Uczeń Ravenclawu

Arthur poruszył szyja i dało się słyszec głosne chrupnięcia, gdy rozgrzewał mięśnie karku. Po chwili skupił sie i zaczał zmieniać. Twarz uformowała się w pysk, oczy zrobiły się krystalicznoniebieskie, a ręce i cały Arthur pokrył się sierścia i po chwili przed dziewczyną siedział czarno-szary wilk wpatrując się w nią uważnie.