Sala Wejściowa

Uczeń Slytherinu

Wraz z Cass dotarły aż pod wielkie drzwi Hogwartu. Hanna pchnęła je i już po chwili poczuła otaczające ją ciepło. Uśmiechnęła się błogo i rozkoszowała się zapachami jedzenia, które dochodziły aż tutaj z wielkiej sali.
- Uwielbiam to miejsce. - Skomentowała obserwując pomieszczenie i jednocześnie przypominając sobie swoją pierwszą wizytę tutaj.

Uczeń Hufflepuffu

Jej policzki momentalnie się zarumieniły czując niesamowite ciepło. Wyjęła dłonie z kieszeni i zaczęła je ocierać o siebie.
- Och, jak cudownie! - rzekła rozanielona i wzięła głęboki oddech. Cóż to za potrawy i przysmaki? Może nuta tostów z serem... kawę... mięso... Tak, zdecydowanie czuła mięso. - Jak pięknie pachnie... Zgłodniałam, a Ty? - odpięła płaszcz.

Uczeń Slytherinu

- Ja także. - Odparła rozkoszując się pięknymi zapachami. - To co, idziemy coś zjeść? - Zapytała, choć doskonale znała odpowiedź na to pytanie. Zawsze po takich spacerach robiła się głodna.

Uczeń Hufflepuffu

Zaśmiała się.
- Oczywiście! Czas najwyższy. Adrenalina wyżarła nasz jakikolwiek zapas. Jestem straaaasznie głodna. Przyda nam się ciepły posiłek - jęknęła, trzymając dłoń na burczącym brzuchu. Skierowały się do Wielkiej Sali, licząc na ciepło i wyśmienite potrawy. Teraz Cass była pewna, że nie zapomni ostatniej klasy w Hogwarcie. Chyba nie będzie chciała stąd odchodzić...

Uczeń Ravenclawu

Weszła do Sali Wejściowej.
Od razu poczuła ciepło, jakie tu panowało.
Kochała tą szkołę.
Cieszyła się, ze mogła już wrócić. Jej matka lepiej się już czuła. Ponadto dała się namówić na zatrudnienie osoby, która zajmie się domem. Wybierała ją Gabrielle wraz z matką i Fleur, kuzynką ojca Gabrielle. Jedyną krewna interesującą się ich losami. Wybrana kobieta naprawdę wydawała się kompetentną osobą do wykonania powierzonych jej zadań.
Krukonka udała się do dormitorium.

Natalie weszła do Sali Wejściowej.
Po jej ciele rozeszło się kojące ciepło. Dodatkowo, świece zapalone przy ścianach powodowały magiczny nastrój.
Zatrzymała się przy schodach i delikatnie oparła opuszki palców na chłodnej, marmurowej poręczy.

Uczeń Slytherinu

Wszedł zaraz za Natalie do Sali Wejściowiej.
- Dziękuję za mile spędzone popołudnie w twoim towarzystwie. - uśmiechnął się zawadiacko. - Mam nadzieję, że kiedyś powtórzymy wypad?

Natalie powoli obróciła się w jego stronę i uśmiechnęła się pogodnie.
- Ja również dziękuję. Świetnie się bawiłam. - przyznała, opierając się o poręcz schodów. Nie miała jeszcze ochoty wracać do dormitorium, więc zaczęła się zastanawiać, w którą stronę się udać. Z zamyślenia wyrwała ją kolejna wypowiedź Ravena.
- Nie widzę nic przeciwko. - powiedziała, a w jej policzkach pojawiły się charakterystyczne, urocze dołeczki.

Uczeń Slytherinu

- W takim razie ja już się pożegnam. - odwzajemnił uśmiech i ukłonił się lekko idąc w swoją stronę. - Do zobaczenia.
Zniknął za rogiem nucąc cicho jakąś piosenkę..

Natalie odprowadziła go wzrokiem. Chciała odnaleźć miejsce, w którym ewentualnie znajdowałoby się pianino. Chyba wiedziała, gdzie go może znaleźć. Z tryumfalnym uśmiechem pomknęła po schodach.

Uczeń Gryffindoru

Hayeley weszła do środka i otrzepała się z resztek śniegu. Od razu zalała ją fala ciepła. Dziewczyna rozluźniła się. Zaczęła iść w stronę schodów. W połowie drogi odwróciła się do Anthony'ego. Uśmiechnęła się - szczerze.
- Dzięki - powiedziała. - Do... zobaczenia?

Uczeń Slytherinu

- Do kiedyś - powiedział stojąc przy drzwiach i opierając się plecami o ścianę, zastanawiał się gdzie ma teraz pójść. Pewnie pójdzie poznać zamek nic lepszego nie przychodziło mu do głowy, przeszedł obok Hayley.
- Jednak umiesz - powiedział będąc tuż obok niej po czym szybko zniknął na schodach nie odwracając się w jej kierunku, już wiedział gdzie pójdzie.

Uczeń Gryffindoru

- Umiem co...? - chciała zapytać Hayley, ale Anthony'ego już nie było. Westchnęła, po czym wspięła się po schodach. Chciała pójść do Dormitorium, ale zrezygnowała z tego wiedząc, że i tak nie zaśnie.

Uczeń Ravenclawu

- Nigdy? - jakoś chyba nie dowierzał jej słowom. Weszli do Sali Wejściowej, gdzie w chłopaka od razu uderzyło ciepło tu panujące. - No to trzeba to szybko nadrobić, nie wiem jak można mieć takie zaległości, jeżeli chodzi o zwiedzanie Zamku - zaśmiał się życzliwie i rozluźnił szalik, który do tej pory mocno oplatał jego szyję.
- Wiesz chociaż gdzie ona jest?
Przeszedł wolno w kierunku schodów, zatrzymał się przed nimi i spojrzał na te prowadzące w górę i dół.

Uczeń Gryffindoru

- Z tajemnych miejsc - powiedziała dziewczyna - znam tylko pokój życzeń.
Spojrzała powoli na górę i na dół, po czym pomyślała przez chwilę.
- Bardziej prawdopodobne, ze ona jest na dole - powiedziała bardziej pytając, niż stwierdzając.